Uranya
Uranya
Παραγωγή: 2006 | Διάρκεια 90'

Σκηνοθεσία: Κώστας Καπάκας
Πρωταγωνιστούν: Maria Grazia Cucinotta, Δημήτρης Πιατάς, Ταξιάρχης Χάνος, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Τάσος Παλαντζίδης
Το καλοκαίρι του 1969, σ' ένα (απροσδιόριστο) χωριό της Ελλάδας, ο μικρός Αχιλλέας (Αρης Τσάπης), που ονειρεύεται να γίνει πιλότος ή αστροναύτης, και οι τέσσερις υπόλοιποι της παρέας δίνουν όρκο να μαζέψουν λεφτά για να μπορέσουν να 'επισκεφθούν' την Ουρανία (Maria Grazia Cucinotta), μια πόρνη που ζει λίγο έξω από το χωριό. Κάποιο βράδυ, ο Αχιλλέας σπάει το πόδι του πέφτοντας από τη μάντρα του θερινού σινεμά, όπου είχε σκαρφαλώσει για να δει τη Brigitte Bardot γυμνή στην οθόνη. Έτσι, μεταφέρεται στην πόλη για να βάλει το πόδι του σε γύψο. Βγαίνοντας από το νοσοκομείο, βλέπει για πρώτη φορά κάτι για το οποίο μόνο είχε ακούσει μέχρι τότε: μια συσκευή τηλεόρασης, η οποία μάλιστα διαφήμιζε τη ζωντανή αναμετάδοση της πρώτης προσσελήνωσης! Μαγεμένος ο Αχιλλέας γυρίζει στο χωριό και προσπαθεί να πείσει τους φίλους του να διαθέσουν τα λεφτά που μάζευαν για την αγορά της πρώτης τηλεόρασης του χωριού!
"Ήθελα να κάνω μια νοσταλγική κωμωδία για την εφηβεία, την ενηλικίωση και την εποχή εκείνη στα τέλη της δεκαετίας του '60 που έτρεφε προσδοκίες και όνειρα." Τα λόγια αυτά του Κώστα Καπάκα δεν αναφέρονται στην ταινία του «Peppermint», του 1999, αλλά είναι από το σκηνοθετικό σημείωμα που συνοδεύει το προωθητικό φυλλάδιο της «Uranya», της νέας του δημιουργίας. Έπειτα από επτά χρόνια κινηματογραφικής απουσίας, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος επιστρέφει με μια... από τα ίδια, σε ελαφρώς πιο κωμικούς τόνους, τοποθετημένη αυτή τη φορά σε κάποιο ελληνικό χωριό. Με βασικό αφηγηματικό άξονα την παρέα των πέντε πιτσιρικάδων, ο Καπάκας επιχειρεί να μας (ξανα)μεταφέρει στα 'χρυσά' τέλη της δεκαετίας του '60, όπου όλοι περνούσαν ωραία και ανέμελα, είτε ήταν στα αθηναϊκά πάρτι, είτε σε ηλιόλουστα χωριά της επαρχίας. Όσον αφορά το οπτικό μέρος, το πετυχαίνει. Η «Uranya» κουβαλά αρκετά γνωστά ονόματα παραγωγών και χορηγών στις αποσκευές της, ελληνικής ή ιταλικής καταγωγής, που μπορούν να της εξασφαλίσουν τον απαραίτητο πλούτο και την απαιτούμενη τεχνική αρτιότητα για να στηθεί όλη αυτή η αναβίωση του παρελθόντος. Πέρα από αυτό, όμως, δεν έχει τίποτα καινούριο να δώσει που να μην ξέρουμε ήδη εμείς οι νέοι και να μην έχουν αναπολήσει πλειστάκις οι παλαιότεροι. Προς τι όλη αυτή η ονειρική νοσταλγία και η ωραιοποίηση των δύσκολων αυτών χρόνων;
Η σκηνοθετική προσέγγιση του Καπάκα, επίσης δεν έχει κάτι φρέσκο να πει και κινείται κυρίως σε διεκπεραιωτικά μοτίβα, προσπαθώντας να μεταδώσει περισσότερο την αίσθηση παρά τη δραματουργική εξέλιξη. Καλή δουλειά έχει γίνει στη διεύθυνση φωτογραφίας, όπου ο Ιταλός Stefane Falivene καταφέρνει να δώσει στα πλάνα τη ζεστασιά μιας παλιάς φωτογραφίας χωρίς να πνίξει τα πάντα με αποχρώσεις σέπια, ενώ εκμεταλλεύεται άριστα το καλοκαιρινό φως της Κρήτης (όπου και έγιναν τα γυρίσματα). Ο μικρός πρωταγωνιστής Αρης Τσάπης είναι μια ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία και αντεπεξέρχεται άξια στο ρόλο που του ανατέθηκε. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ειπωθεί και για τους υπόλοιπους συντελεστές, οι οποίοι καταφεύγουν στις συνηθισμένες μανιέρες τους προκειμένου να ερμηνεύσουν τους ρόλους-καρικατούρες τους. Τέλος, η Cucinotta κάνει απλά μερικά περάσματα και προκαλεί μειδιάματα με τη ντουμπλαρισμένη της φωνή, αφού δεν κατάφερε να μάθει ούτε τις λιγοστές ατάκες που είχε.
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 07-12-2006 | Διανομή: Odeon | Επίσημο Site
Σας Προτείνουμε Ακόμη
Το Πρόγραμμα των Προβολών