C.R.A.Z.Y.

Στις 25 Δεκεμβρίου 1960, γεννιέται ο τέταρτος από τους πέντε γιους της οικογένειας Beaulieu, Zachary. Τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια του, ο Christian, ο Raymond και ο Antoine, αλλά και ο μικρότερος Yvan (που θ' ακολουθήσει) είναι τ' αγόρια μιας καναδικής οικογένειας από το Κεμπέκ, την οποία ο συντηρητικός πατέρας Gervais προσπαθεί να κρατήσει ενωμένη, ηθική και... αρσενική. Όμως ο Zachary από μικρός αρχίζει να νιώθει διαφορετικός από τους αδερφούς του και, με την είσοδό του στην εφηβεία, προβληματίζεται με τη σεξουαλικότητά του, δεχόμενος την κοροϊδία των υπολοίπων επειδή δεν έχει φιλενάδα και περισσευούμενη ανδροπρέπεια. Παρ' όλα αυτά, είναι ο αγαπημένος του πατέρα του και απολαμβάνει ειδικά προνόμια, μέχρι τη στιγμή που ο Gervais συνειδητοποιεί ότι τα σήματα ομοφυλοφιλίας που λαμβάνει από τον γιο του, ίσως και να κρύβουν μεγάλη δόση αλήθειας.

Το «C.R.A.Z.Y.» είναι μια επική ιστορία ενηλικίωσης που εκτείνεται σε τέσσερις δεκαετίες. Η ταινία του Jean-Marc Vallee ακολουθεί τη ζωή των πέντε αγοριών της οικογένειας Beaulieu (εξού και ο τίτλος-ακροστιχίδα με τα ονόματα των πέντε αδερφών), με κύριο σεναριακό άξονα τον τέταρτο κατά σειρά, Zachary, και την ιδιάζουσα σχέση με τον πατέρα του. Ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις νεαροί Beaulieu μεγαλώνουν σε 'φυσιολογικά' πλαίσια και από νωρίς βρίσκει ο καθένας το δρόμο του, εκπληρώνοντας την επιθυμία του πατέρα τους να γίνουν 'σωστοί' άνδρες, ο Zachary δυσκολεύεται να ακολουθήσει κι αυτός την ίδια πορεία επειδή νιώθει διαφορετικός από τους άλλους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια ιδιαίτερη συμπεριφορά από μέρους του και την ανησυχία του πατέρα του για την εξέλιξη του γιου του. Έτσι, φροντίζει να περνά περισσότερο χρόνο μαζί με τον Zachary, χωρίς όμως ποτέ ν' ακούει τι πραγματικά του ζητά ο γιος του και, επομένως, αδυνατώντας να επιτύχει τον αρχικό του στόχο, το δέσιμο μεταξύ τους. Από την άλλη, ο Zachary πολλές φορές αποζητά, άμεσα ή έμμεσα, την πατρική φιγούρα και προστασία, αλλά πάντα συγκρούεται με τον τοίχο που έχει ορθώσει γύρω του ο πατέρας του, ο οποίος γίνεται όλο και γραφικότερος όσο περνούν τα χρόνια προσπαθώντας να κρατήσει τις 'οικογενειακές παραδόσεις', όπως για παράδειγμα το να τραγουδά κάθε Χριστούγεννα το ίδιο τραγούδι του Charles Aznavour.

Ο σκηνοθέτης, ο οποίος έχει εργαστεί στο χώρο της διαφήμισης, έχει καταφέρει μια, ομολογουμένως, εντυπωσιακή αναπαράσταση του κλίματος της κάθε δεκαετίας, από τα ρούχα και τα χτενίσματα, μέχρι τον εσωτερικό διάκοσμο των σπιτιών και την - καθοριστικής σημασίας - μουσική. Όμως, καθώς περνούν οι δεκαετίες της οικογένειας Beaulieu στην οθόνη, μένει η εντύπωση ότι αυτό ήταν το κύριο μέλημά του, και όχι η διερεύνηση των σχέσεων του Zachary με τον πατέρα του και τα υπόλοιπα αδέρφια του, ούτε καν το μαρτύριό του μέχρι ν' αποδεχτεί την ομοφυλοφιλία του. Από κάποιο σημείο και μετά, το «C.R.A.Z.Y.» αρχίζει να κουράζει λίγο, με τη συνεχή επανάληψη των οικογενειακών στιγμών (απλά χρωματισμένων διαφορετικά λόγω αλλαγής δεκαετίας) και η ματιά του Jean-Marc Vallee αδυνατεί να εισχωρήσει βαθιά στην ψυχολογία του κάθε μέλους (ή, έστω, του κάθε αδερφού) μένοντας να παρατηρεί από απόσταση. Το ταξίδι λύτρωσης και αυτογνωσίας του Zachary προς το τέλος της ταινίας κορυφώνει αυτή την αδυναμία και φαντάζει παράταιρο, ξεχειλώνοντας με αυτόν τον τρόπο τη συνολική διάρκεια πάνω από το δίωρο, χωρίς να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο. Όσον αφορά τις ερμηνείες, η μόνη που ξεχωρίζει είναι αυτή του πατέρα (Michel Cote), κυρίως λόγω της εμπειρίας του, ενώ ο έφηβος Zachary (Marc-Andre Grondin) δεν καταφέρνει να ξεφύγει από αρκετά δραματουργικά κλισέ. Ευπρόσδεκτο από το μάτι και το αυτί, το «C.R.A.Z.Y.» αφήνει την αίσθηση ότι κάτι λείπει, ότι η έλλειψη ουσίας δεν ισοσταθμίζεται από το φανταχτερό περιτύλιγμα.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 30-11-2006  |  Διανομή: Filmtrade  |  Επίσημο Site