Reeker

Πέντε νέοι φοιτητές, εκ των οποίων ο ένας τυφλός, ταξιδεύουν στην έρημο με σκοπό να παρευρεθούν σ' ένα υπαίθριο πάρτι. Εντελώς αναπάντεχα, και αφού τους έχει πάρει η νύχτα, βρίσκονται σε αδιέξοδο, αφού ο δρόμος έχει κλείσει για ανεξήγητους λόγους. Αποφασίζουν να διανυκτερεύσουν σε ένα κοντινό βενζινάδικο/μοτέλ, το οποίο όμως φαίνεται ότι μόλις έχει εγκαταλειφθεί. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ένας ένας θ' αρχίσουν να δέχονται επιθέσεις ενός πλάσματος που αναδύει μια αηδιαστική μυρωδιά, το οποίο τους κατακρεουργεί με διάφορα εργαλεία, ενώ διάφοροι άλλοι νεκροζώντανοι τύποι κάνουν την εμφάνισή τους. Στο μοτέλ φτάνει και ένας άνδρας με το τροχόσπιτό του που αναζητεί τη γυναίκα του. Μαζί θα προσπαθήσουν να γλιτώσουν από τον διώκτη τους και ν' ανακαλύψουν την ταυτότητά του, μέχρι το ξημέρωμα, όπου και τα πάντα ανατρέπονται.

Με βασικό σεναριακό όχημα την αίσθηση της όσφρησης, ο Dave Payne γράφει και σκηνοθετεί αυτό το τυπικό θριλεράκι που μπορεί να τρομάζει ενίοτε, συνήθως όμως προκαλεί πλήξη και χασμουρητά. Μερικές συμπαθητικές σκηνές gore δε φτάνουν ν' αναπληρώσουν το κακογραμμένο σενάριο με τη σχετικά προβλέψιμη εξέλιξη και τους προχειροφτιαγμένους χαρακτήρες. Η ιδέα μιας ταινίας τρόμου με άξονα την όσφρηση ακούγεται ενδιαφέρουσα αρχικά, αλλά είναι αρκετά δύσκολο να μεταφερθεί κάτι τέτοιο στον κινηματογράφο και να αξιοποιηθεί σε μια ολοκληρωμένη μορφή. Η ανάπτυξή της στο «Reeker» δεν τη δικαιώνει, αφού από τη μια χρειάστηκαν ειδικά εφέ για να γίνει 'ορατή' η μυρωδιά, κάτι που αφαιρεί από τη σημειολογία της, και από την άλλη δεν είναι η μυρωδιά αυτή καθαυτή που σκοτώνει, αλλά το πλάσμα που την αναδύει, το οποίο δεν το καθιστά σε τίποτα διαφορετικό από έναν, ας πούμε, serial killer σκουπιδιάρη. Επιπλέον, οι χαρακτήρες είναι όλοι τους τόσο αντιπαθητικοί (ακόμα και ο 'καημένος' τυφλός που αποκτά ηγετικές αρμοδιότητες με το προσόν της ανεπτυγμένης όσφρησης) που μάλλον δε θα λυπηθεί κανείς για το θάνατό τους. Όσο για την ανατροπή στο τέλος, θα μπορούσε και να λείπει, αφού είναι καθαρά μια σεναριακή φιγούρα εντυπωσιασμού, που προσπαθεί να μπαλώσει μερικές τρύπες του σεναρίου.

Για σκηνοθεσία και υποκριτική ας μη γίνει λόγος. Ο Payne δεν πρωτοτυπεί και ακολουθεί κατά γράμμα τις σκηνοθετικές οδηγίες τελευταίας γενιάς για εφηβική ταινία τρόμου, βασιζόμενος στα εφέ, στο μακιγιάζ και στα λίτρα αίματος. Οι ηθοποιοί περιφέρονται από σκηνή σε σκηνή περιμένοντας να βρουν τον τραγικό θάνατο που αρμόζει στους χαρακτήρες τους. Γενικά το «Reeker» βρωμάει από μακριά και μόνο όσοι οπαδοί του είδους έχουν γερή μύτη ας κοπιάσουν.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 21-09-2006  |  Διανομή: Hollywood Entertainment  |  Επίσημο Site