Innocent Voices

Ελ Σαλβαδόρ, μέσα της δεκαετίας 1980. Ο στρατός της διεφθαρμένης κυβέρνησης βρίσκεται σε πόλεμο με τους αντάρτες του Εθνικού Απελευθερωτικού Κινήματος Φαραμπούντο Μαρτί. Ο Chava είναι ένα εντεκάχρονο αγόρι που ζει σε μια παράγκα από τσίγκο μαζί με τη μητέρα του και τα δύο αδέλφια του. Το χωριό του βρίσκεται στο μέσο των αιματηρών συγκρούσεων και ο Chava μεγαλώνει βιώνοντας καθημερινά τη φρίκη του εμφυλίου, προσπαθώντας ταυτόχρονα να παρακολουθήσει τα μαθήματά του στο σχολείο, να παίξει με τους φίλους του, ακόμα και να έχει το πρώτο του ερωτικό σκίρτημα. Καθώς όμως όλα τα αγόρια άνω των δώδεκα χρονών στρατολογούνται με τη βία για να συμμετάσχουν στον κυβερνητικό στρατό, ο Chava καταλαβαίνει ότι έχει ακόμα μόνο ένα χρόνο μέχρι ν' αναγκαστεί να πάρει τη μεγάλη απόφαση προκειμένου ν' αποφύγει την αρπαγή του από τους στρατιώτες: να φύγει από τη χώρα ή ν' ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του και του θείου του και να προσχωρήσει στο κίνημα των ανταρτών.

Ο διακεκριμένος Μεξικανός σκηνοθέτης Luis Mandoki, κάνει ένα διάλειμμα από τις χολιγουντιανές παραγωγές που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια («Trapped», «Message In A Bottle») και συνεργάζεται με τον σεναριογράφο Oscar Orlando Torres για να αφηγηθεί αυτή τη συγκινητική ιστορία. Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και εμπειρίες από τη ζωή του Torres, η ταινία παρουσιάζει τη δύσκολη ζωή των απλών ανθρώπων στα χρόνια του εμφύλιου, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στην αθώα ματιά του μικρού πρωταγωνιστή. Ο Chava, πολύ μικρός ακόμα για να έχει πολιτική συνείδηση, αγωνίζεται να επιβιώσει σ' ένα κόσμο φτώχειας όπου οι σφαίρες από τις συμπλοκές τρυπούν τους τοίχους του σπιτιού του τις νύχτες και ο στρατός επιτάσσει τους δωδεκάχρονους συμμαθητές του μπροστά στα μάτια όλου του σχολείου. Ο Mandoki δεν προσπαθεί να κάνει μια καθαρά πολιτική ταινία, αλλά ελπίζει ν' ακουστούν οι 'αθώες φωνές' όλων αυτών που άθελά τους βρέθηκαν σε παρόμοιες καταστάσεις και γι' αυτό χρησιμοποιεί την ιδιαίτερη παιδική ματιά σαν μέσο αποστασιοποίησης και ουδετερότητας. Αυτό, βέβαια, δεν είναι κάτι το οποίο επιτυγχάνει εντελώς, καθώς μόνο ο κυβερνητικός στρατός παρουσιάζεται να διαπράττει φρικαλεότητες (στρατεύσεις αγοριών, βιασμούς κοριτσιών, ομαδικές αδιάκριτες εκτελέσεις) ενώ είναι γνωστό ότι και οι αντάρτες είχαν πράξει αναλόγως. Ευτυχώς όμως, ο Chava αντιλαμβάνεται τη ματαιότητα της περίστασης και στην κρίσιμη στιγμή αποφασίζει την οδό της μη βίας.

Η σκηνοθεσία του Mandoki ακολουθεί την ειλικρίνεια του σεναρίου φέρνοντας την κάμερα κοντά στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του και αναπαριστά με ακρίβεια τη ζωή στην επαρχία του Ελ Σαλβαδόρ. Ορισμένες φορές δεν αποφεύγεται η συγκινησιακή φόρτιση, κυρίως λόγω της παρουσίας των μικρών παιδιών. Ο Carlos Padilla, που υποδύεται τον Chava, καθώς και οι υπόλοιποι συνομήλικοί του φέρνουν σε πέρας τους ρόλους τους με μία φυσικότητα που μόνο παιδιά μπορούν να επιτύχουν και κερδίζουν αμέσως τον θεατή. Αξιόλογη είναι και η ερμηνεία της Leonor Varela στο ρόλο της μητέρας. Η ταινία ήταν η επίσημη συμμετοχή του Μεξικού στην 77η απονομή Όσκαρ.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 18-05-2006  |  Διανομή: Village Films  |  Επίσημο Site