Rue De Plaisirs

Το μέρος είναι το Παρίσι και ο χρόνος λίγο μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όπου οι οίκοι ανοχής αρχίζουν σταδιακά να κλείνουν σε μια προσπάθεια να ανασυγκροτηθεί η γαλλική πρωτεύουσα πάνω σε υγιή και ηθικά θεμέλια. Ο μικρός Luis γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα τέτοιο σπίτι και εκεί έμαθε να αγαπά και να φροντίζει τις γυναίκες. Όταν θα συναντήσει για πρώτη φορά τη Marion βλέπει στο πρόσωπό της ό,τι μέχρι τότε αναζητούσε και υπόσχεται να την φροντίζει για πάντα αρχίζοντας να ψάχνει τον ιδανικό άντρα, που θα μπορέσει να κάνει την Marion ευτυχισμένη. Ο Dimitri μπορεί σε τελική ανάλυση να μην είναι ιδανικός, είναι όμως εκείνος που θα συμπληρώσει αυτό το ιδιότυπο ερωτικό τρίγωνο.

Το Rue des Plaisirs αποτελεί μια «αληθινή ιστορία αγάπης», όπως αναφέρουν ένα βροχερό βράδυ τρεις πόρνες σε ένα παριζιάνικο δρόμο, τις οποίες ο Patrice Leconte χρησιμοποιεί ως μέσο αφήγησης του λυπητερού αυτού παραμυθιού, γυρίζοντας μια ακόμη ταινία πάνω στο κλασικό μοτίβο που φαίνεται να επιλέγει για τα έργα του: αυτό της ερωτικής ιστορίας που συνήθως οδηγείται σε κάποια τραγική κατάληξη. Ο σκηνοθέτης δημιουργεί ένα ονειρικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούνται οι ήρωές του, οι οποίοι παρόλο που βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους. Προς αυτή την κατεύθυνση συμβάλλει αποφασιστικά η υπέροχη φωτογραφία του Eduardo Serra, ο οποίος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στην αναπαράσταση της εποχής και στους υπέροχους συνδυασμούς χρωμάτων και εναλλαγές φωτός\σκοταδιού, που μαζί με τη βοήθεια της μουσικής βυθίζουν τον θεατή στην παραμυθένια ατμόσφαιρα της ταινίας. Ο σεναριακός ιστός δεν είναι ιδιαίτερα ισχυρός. Ωστόσο δεν είναι τα ίδια τα γεγονότα που κινούν περισσότερο την εξέλιξη της πλοκής αλλά τα συναισθήματα και η έντονα ρομαντική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των πρωταγωνιστών. Εξάλλου στοιχεία όπως η ευκολία με την οποία η Marion κατορθώνει ορισμένα πράγματα ή η μαύρη λιμουζίνα που μεταφέρει τους κακούς της ιστορίας σε όποιο μέρος βρεθούν οι πρωταγωνιστές τονίζουν την παραμυθένια υφή της ταινίας. Το Rue des Plaisirs χωρίς να πρόκειται για την καλύτερη στιγμή της καριέρας του δημιουργού του απευθύνεται περισσότερο στην καρδιά και όχι τόσο στο μυαλό του θεατή. Και αν τελικά δεν ολοκληρώνεται ποτέ η λίστα που περιέχει όλα όσα είχε ελπίσει να πετύχει ο Luis για τη Marion, εκείνο που μετράει περισσότερο είναι η προσπάθεια και η αυθεντικότητα των συναισθημάτων.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 28-06-2002  |  Διανομή: Prooptiki  |  Επίσημο Site