Munich

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1972 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου μία ομάδα Παλαιστινίων, μέλη της οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης, εισβάλουν στο Ολυμπιακό χωριό κρατώντας όμηρους 9 ισραηλινούς αθλητές και σκοτώνοντας άλλους 2. Οι διαπραγματεύσεις με τις αρχές δεν καταλήγουν πουθενά και μοιραία 21 ώρες μετά, στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του Μονάχου γράφεται ο επίλογος μιας τραγωδίας. Έπειτα από μια αποτυχημένη επιχείρηση των γερμανικών αρχών, όλοι οι όμηροι καταλήγουν νεκροί. Σε απάντηση αυτού του τρομοκρατικού χτυπήματος η Ισραηλινή κυβέρνηση με απόλυτη μυστικότητα οργανώνει την αντεπίθεσή της με σκοπό την ανεύρεση και δολοφονία 13 Παλαιστινίων που φέρονται ως υπεύθυνοι για το σχεδιασμό αυτής της επίθεσης. Αυτή την άκρως επικίνδυνη αποστολή θα επιχειρήσει να φέρει εις πέρας ο ειδικός πράκτορας της Μοσάντ, Avner, έχοντας στο πλευρό του μία ολιγομελή ομάδα πρακτόρων.

Το «Munich» βασίζεται στη νουβέλα του Τζορτζ Τζόνας με τίτλο ΑVengeanceΑ. O Spielberg τολμά να καταπιαστεί με ένα δραματικό ιστορικό γεγονός της σύγχρονης ιστορίας, σε μία εποχή μάλιστα που η αιματηρή διαμάχη μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων κάθε άλλο παρά σημάδια εκτόνωσης δείχνει να παρουσιάζει. Εξ ορισμού είναι δύσκολο να διατηρήσει κανείς ίσες αποστάσεις κατά την αφήγηση ενός ιστορικού συμβάντος, πόσο μάλλον όταν αυτό είναι πρόσφατο και φλέγον. Αν μάλιστα αναφερόμαστε σε αμερικανική παραγωγή ενός από τα μεγαλύτερα στούντιο τότε η καχυποψία μάλλον μεγαλώνει. Ακριβώς εδώ όμως βρίσκεται η επιτυχία του Spielberg που καταφέρνει να κερδίσει το στοίχημα. Επιτυγχάνει να περάσει στο φακό με ψύχραιμη ματιά όχι μόνο τη διαμάχη μεταξύ των δύο πλευρών αλλά κυρίως τη ματαιότητα της βίας και γιατί όχι τη αδηφάγα διάθεση των κρατών να χρησιμοποιούν ανθρώπινες ζωές και συνειδήσεις για ίδιον όφελος. ΑΚαλός στρατιώτης είναι ο υπάκουος στρατιώτηςΑ. Μέσα από την υποβλητική σκηνοθεσία και την άρτια σεναριακή ροή ο θεατής αναγνωρίζει σταδιακά το προφανές, το αίμα φέρνει αίμα. Πολύ καλές οι ερμηνείες από το σύνολο του cast, ενώ αξίζει να ξεχωρίσουμε τους Bana, Hinds, Rush και Zorer. Μοναδικό ψεγάδι η μεγάλη διάρκεια (165Α) που ενδεχομένως στη μέση του φιλμ να σας κουράσει. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για μια ξεχωριστή δραματική ταινία κατασκόπων, που επικεντρώνει τη προσοχή της ισομερώς τόσο στη πλοκή όσο στην ουσία του δράματος. Αναμφίβολα αξίζει την προσοχή σας ενώ ήδη βρίσκεται στην τροχιά των Oscar.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 02-02-2006  |  Διανομή: UIP  |  Επίσημο Site