Asylum

Στην τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του, ο David Mackenzie κινηματογραφεί το χρονικό μίας επικίνδυνης απιστίας και δίνει την δική του εκδοχή στο ρεύμα του modern gothic. Μία μεσήλικη, γοητευτική γυναίκα ζει παγιδευμένη στην ρουτίνα του γάμου της. Όταν ο σύζυγός της αναλαμβάνει την διοίκηση μίας ψυχιατρικής κλινικής, το ζευγάρι μετακομίζει μαζί με τον ανήλικο γιο τους στην κατοικία δίπλα από την κλινική. Σεξουαλικά καταπιεσμένη και παραμελημένη από τον πολυάσχολο σύζυγό της, η ηρωίδα θα δείξει ενδιαφέρον για έναν από τους τροφίμους του ιδρύματος. Σύντομα, οι δυο τους θα αναπτύξουν έναν ανεξέλεγκτο δεσμό. Ακόμα κι όταν η γυναίκα μάθει πως ο εραστής της βρίσκεται έγκλειστος για τη δολοφονία και τον τεμαχισμό της πρώην συζύγου του, εκείνη θα θυσιάσει τα πάντα για να μείνει μαζί του.

Πιστό στην γνώριμη χρωματική παλέτα του «The Last Grear Wilderness» και του «Young Adam», το τελευταίο φιλμ του Σκωτσέζου σκηνοθέτη επιλέγει και πάλι ανήλιους και αποκομμένους τόπους της Βρετανικής επαρχίας, για το ξετύλιγμα της αφήγησης. Στους τόνους του γκρι και της σέπιας, σχεδόν στραγγισμένο από κάθε ίχνος ζωντάνιας, το «Asylum» παρακολουθεί την ανάγκη μίας γυναίκας να ξεφύγει από αυτή ακριβώς την απουσία ζωής. Στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του ασύλου, η αταίριαστη γυναικεία φιγούρα αναζητά την διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο σωστό και το ακραίο. Μία γραμμή που αργότερα θα διαπεράσει και θα αφήσει για πάντα πίσω της. Ο MacKenzie κρατά τους χαρακτήρες του δεμένους από την ίδια τους την σαρκική ανάγκη, δίνοντας στις τραγικές εξελίξεις έναν χαρακτήρα αναπότρεπτης μοίρας. Κρυμμένοι πίσω από πέπλα μυστηρίου και πάντοτε με περισσότερα από ένα πρόσωπα, οι χαρακτήρες του θυμίζουν το παιχνίδι ταυτοτήτων του Χιτσκοκικού «Spellbound». Μόνο που στο «Asylum», ο MacKenzie κρατά συγκρατημένο το σασπένς και μεγεθύνει στο έπακρο το ερωτικό δράμα.

Μία από τις πραγματικά πολυαναμμενόμενες ταινίες της φετινής σεζόν, το «Asylum» μας αιφνιδίασε με τις εξαιρετικές ερμηνείες της Natasha Richardson και του Ian McKellen, μας κέρδισε με την στοιχειωτική φωτογραφία του, παρόλα αυτά μας άφησε με μία αίσθηση ημιτέλειας. Το φιλμ συνοδεύουν φήμες για σοβαρά προβλήματα στην ολοκλήρωση του σεναρίου (στο οποίο φημολογείται ότι είχε συμμετάσχει και ο Stephen King, η βερσιόν του οποίου εν τέλει δεν χρησιμοποιήθηκε) και εμπόδια στο post-production. Αυτό ίσως αποτελεί και μία εξήγηση για τις βασικές αδυναμίες της ταινίας. Το σενάριο δεν πατά ποτέ σε κάποιο genre. Η μεταπήδηση από το σασπένς στο δράμα και από εκεί στο ακραίο love story ντύνει βέβαια το φιλμ με μία απειλητική ατμόσφαιρα, αλλά αφήνει να φανεί πως δεν ακολουθεί κάποια συγκεκριμένη αφηγηματική δομή. Οι χαρακτήρες πάλι, μοιάζει να μην διανύουν ποτέ ολόκληρη την απόσταση μεταξύ των προθέσεων και των πράξεών τους.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 19-01-2006  |  Διανομή: Σπέντζος  |  Επίσημο Site