Keane

Μετά το «Clean, Shaven» και την «Claire Dolan» με την πρόωρα χαμένη Katrin Cartlidge, το τρομερό παιδί (που πλέον δεν είναι και τόσο παιδί) του ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά επιστρέφει. Ο Lodge Kerrigan συνεχίζει τη σκοτεινή εξερεύνησή του στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, προς αναζήτηση της -οριστικά χαμένης- ευτυχίας. Ο William Keane είναι ένας άνδρας που η κόρη του έχει πέσει θύμα απαγωγής και έκτοτε δεν μπορεί να ξεπεράσει το χαμό της: επιστρέφει καθημερινά στον τόπο του εγκλήματος και ξαναζεί από την αρχή τον πόνο και την αγωνία της απώλειας. Αυτή η επώδυνη ρουτίνα συνεχίζεται καθημερινά, μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει μια γυναίκα η οποία ζει με τη μικρή της κόρη και αποφασίζει να εισχωρήσει σε αυτό το ελλειπτικό οικογενειακό πορτρέτο.

Ο Kerrigan μοιάζει να έλκεται από αυτήν την ήπιας μορφής τρέλα που γεννά η απώλεια. Όπως και στο «Clean, Shaven», στο κέντρο της ιστορίας του βάζει έναν άνθρωπο που ψάχνει την πηγή της αλλοτινής του ευτυχίας, γνωρίζοντας πως δεν πρόκειται να τη βρει. Με την κάμερα -κλασσικά- επΑ ώμου, τους φυσικούς ήχους και θορύβους της πόλης ενταγμένους στη σκηνοθετική του φόρμα, καταφέρνει να αποτυπώσει την εικόνα ενός ανθρώπου στα πρόθυρα της τρέλας. Ο Damian Lewis δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα τον υποτονικό φωτογράφο από τις «Νύφες». Με παραληρηματικούς μονολόγους, βίαια ξεσπάσματα αλλά και ανομολόγητη τρυφερότητα, μας χαρίζει κάτι από τη σοφία ενός ανθρώπου, που μάλλον άγγιξε την τρελά για να δώσει τον καλύτερό του εαυτό.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 15-12-2005  |  Διανομή: Artfree  |  Επίσημο Site