The Beautiful Country

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Vietnam πολλά παιδιά (ονομαζόμενα "μπούι-ντόι"). γεννήθηκαν από Βιετναμέζες μητέρες και Αμερικανούς πατέρες, είτε από εφήμερες σχέσεις είτε από βιασμούς. Ο πόλεμος τελείωσε, οι Αμερικάνοι έφυγαν, αλλά τα παιδιά που έμειναν πίσω λόγω των χαρακτηριστικών τους αναγνωρίζονται και είναι πια καταδικασμένα να ζουν στο περιθώριο, ως κακές αναμνήσεις ενός εφιαλτικού παρελθόντος. Μένουν εκτός σπιτιών, τρέφονται με σκουπίδια και χρησιμοποιούνται ως υπηρέτες. Η Mai και ο Steve αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν, αλλά μόλις έμαθαν πως περιμένουν παιδί ο Steve εξαφανίστηκε. 17 χρόνια αργότερα ο Binh εκδιώκεται από το χωριό και πηγαίνει στη Saigon να αναζητήσει την μητέρα του. Αυτή εργάζεται ως υπηρέτρια σε ένα σπίτι και έχει ακόμα ένα αγοράκι (τον Tam) από τον γιο της κυρίας στην οποία δουλεύει. Η προσπάθειά της να εντάξει τον Binh στο κοινωνικό σύνολο αποτυγχάνει και ένα τραγικό και άτυχο γεγονός θα την κάνει να τον πιέσει να φύγει από το Βιετνάμ για να γλιτώσει. Του δίνει όσα δολάρια έχει καταφέρει να μαζέψει τόσα χρόνια, τον Tam και τη διεύθυνση του πατέρα του στο Τέξας. Όμως ο εφιάλτης μόλις αρχίζει. Τα δύο αδέλφια θα έρθουν αντιμέτωπα με σκληρούς ανθρώπους που ενδιαφέρονται μόνο για το χρήμα. Φτάνοντας με καΐκι στη Μαλαισία θα συλληφθούν και θα κλειστούν σε στρατόπεδο προσφύγων. Εκεί θα γνωρίσουν την κινέζα Ling που θα σταθεί στο πλάι τους και θα όλοι μαζί θα καταφέρουν να δραπετεύσουν και να μπουν στο πλοίο των εμπόρων ανθρώπων υπογράφοντας συμβόλαιο για να τους ξεπληρώσουν. Το ταξίδι γίνεται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες με ελάχιστο φαγητό και νερό, ανθρώπους να πεθαίνουν. Όταν το πλοίο φτάνει στη Νέα Υόρκη ο Binh θα πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να συνεχίσει το ταξίδι του δυτικά και αν υπάρχει λόγος να γνωρίσει έναν πατέρα που τους εγκατέλειψε στη μοίρα τους τόσα χρόνια πριν.

Πρόκειται για μια συμπαραγωγή Αμερικής και Δανίας υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Δανού Hans Petter Moland (Aberdeen). Το Beautiful Country περιγράφει ένα δραματικό ταξίδι με ιστορικά στοιχεία, δοσμένο με μια βαθιά ανθρώπινη ματιά για τη δύναμη ενός απλού ανθρώπου που αν και ντροπαλός και άβγαλτος θα θέσει ένα όνειρο και θα παλέψει να το πραγματοποιήσει. Η σκηνοθεσία είναι ικανοποιητική, ενώ ξεχωρίζει η καλή φωτογραφία. Υπάρχουν όμως και στιγμές που η διάρκεια της ταινίας (πάνω από δύο ώρες) σε συνδυασμό με το έντονο θέαμα προκαλούν τη δυσφορία του θεατή. Έχοντας διεκδικήσει τη Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 2004 και με ένα εκπληκτικό απόσπασμα κριτικής απο τους New York Times ("θα σας κάνει να δείτε με άλλο μάτι τον μετανάστη γείτονά σας") η ταινία είναι σίγουρα μια ευχάριστη έκπληξη μακριά από τα χολυγουντιανά cliches.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 06-10-2005  |  Διανομή: Artfree  |  Επίσημο Site