Down In The Valley

Η Tobe με την παρέα της κατευθύνονται στην παραλία κατά τη διάρκεια του spring break. Θα σταματήσουν για βενζίνη, όμως φεύγοντας θα έχουν μαζί τους και τον Harlan, έναν cowboy που σαν να ταξίδεψε το χρόνο και βρέθηκε στο Los Angeles του σήμερα. Η Tobe βρίσκει τον εαυτό της να έλκεται από την αγνή συμπεριφορά του Harlan που μοιάζει παράταιρη, αστεία και ρομαντική. Είναι αρκετά χρόνια μικρότερή του και ζει με τον αυστηρό βετεράνο πολέμου πατέρα της Wade και τον απομονωμένο ντροπαλό μικρότερο αδελφό της Lonnie. Η πιθανή σχέση τους θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον πατέρα της, ιδιαίτερα μετά από τη σύλληψη του ζευγαριού μετά την «απαγωγή» ενός αλόγου από ένα ράντσο! Τα πράγματα σιγά σιγά αλλάζουν και ο Harlan τελικά φανερώνει μια άλλη πλευρά. Είναι τελικά τόσο αθώος όσο φαίνεται ή κάτι κρύβεται;

Ο νέος στο χώρο David Jacobson γράφει το σενάριο και σκηνοθετεί μια ανεξάρτητη παραγωγή που διαθέτει χαρισματικούς ηθοποιούς και ένα σενάριο διαφορετικό από τα τετριμμένα. Το Down In The Valley είναι δύσκολο να καταχωρηθεί σε συγκεκριμένη κατηγορία, βασίζεται σε ολοκληρωμένους χαρακτήρες, παρουσιάζει τη συνάντηση και τον έρωτα των πρωταγωνιστών ενώ στο δεύτερο μισό αλλάζει πολύ το στυλ και το ρυθμό. Η σκηνοθεσία είναι ικανοποιητική και υπάρχουν σκηνές που παρουσιάζονται όμορφα και πρωτότυπα, με τη βοήθεια της προσεγμένης φωτογραφίας. Ο Edward Norton δεν χρειάζεται συστάσεις καθώς είναι ήδη καθιερωμένος ηθοποιός της γενιάς του, ξεχωρίζοντας για τις προσεκτικές επιλογές του και καταφέρνει πάντα να είναι εντυπωσιακός. Εδώ ως Αnew generation cowboyΑ με μυστικά και παρελθόν είναι στο στοιχείο του. Η Evan Rachel Wood είναι προσωπική μου επιλογή ως μια νέα ηθοποιός που έχει σίγουρα μέλλον. Μετά τη συγκλονιστική ερμηνεία της στο Thirteen, εδώ και πάλι κλέβει την παράσταση χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα. Τα συναισθήματά της και η επαναστατικότητά της απέναντι στον πατέρα της βγαίνουν αβίαστα και αυθεντικά. Καλή επιλογή είναι και ο David Morse (The Green Mile, Proof Of Life) που είναι ίσως λίγο υπερβολικός. Ο μικρός αδελφός Rory Culkin (μετά το εντυπωσιακό Mean Creek) αποδεικνύει εδώ ξανά πως ταλέντο υπάρχει στην οικογένεια, σε ένα ρόλο χωρίς πολλές ατάκες αλλά με πολύ συναίσθημα. Πρόκειται για μια ταινία ανεξάρτητου στυλ που αξίζει μια ευκαιρία γιατί χωρίς να είναι δύσκολη στην παρακολούθησή της σε φέρνει κοντά στην ιστορία και με την αλλαγή μοτίβου στο δεύτερο μισό θα προσπαθήσει να σε κάνει να την αγαπήσεις για την αυθεντικότητά στο ψυχολογικό κομμάτι της.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 22-09-2005  |  Διανομή: Odeon