Man To Man

Βρισκόμαστε στο 1870 και μια ομάδα τριών επιστημόνων διεξάγει μια έρευνα για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Ένας από αυτούς, ο Jamie Dodd ταξιδεύει στην Αφρική και με τη βοήθεια της Elena Van Den Ende (που εμπορεύεται άγρια ζώα για ζωολογικούς κήπους στην Ευρώπη) καταφέρνουν να αιχμαλωτίσουν δύο πυγμαίους. Τους μεταφέρουν πίσω στη Σκωτία και τους υποβάλλουν σε πειράματα και εξετάσεις. Οι πυγμαίοι αντιδρούν, αρνούνται να φάνε, δεν επικοινωνούν και προσπαθούν να αποδράσουν. Ενώ οι συντηρητικοί επιστήμονες Alexander Auchinleck και Fraser McBride είναι έτοιμοι να παρουσιάσουν τη θεωρία τους, ο Jamie έχει καταφέρει να τους προσεγγίσει περισσότερο καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως η θεωρία των συναδέλφων του είναι λανθασμένη και πως οι πυγμαίοι διαθέτουν ευφυΐα και συναισθήματα. Τα πράγματα θα περιπλακούν περισσότερο όταν ο Jamie θα προσπαθήσει να αποδείξει πως η επιστημονική κοινότητα έχει άδικο και πως οι πυγμαίοι δεν είναι είδος εκθέματος που θα περιοδεύει σε ζωολογικούς κήπους στην Ευρώπη την ώρα που ο θηλυκός πυγμαίος μένει έγκυος και το έμβρυο γίνεται περιζήτητο.

Το Man To Man σκηνοθετεί ο Regis Wargnier (Indochina) που είναι τυπικός και προσεγμένος, αλλά χωρίς κάτι το σημαντικό να προσφέρει πίσω από την κάμερα. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντούμε τους: Joseph Fiennes (Shakespeare In Love, Enemy At The Gates) που προσπαθεί να εκφράσει συγκίνηση και ενδιαφέρον αλλά σε γενικές γραμμές είναι αρκετά επίπεδος, η Kristin Scott Thomas (The English Patient, The Horse Whisperer) σε έναν άχαρο ρόλο δυναμικής γυναίκας που στην πορεία δείχνει μια πιο ευαίσθητη πλευρά, ο Iain Glen που είναι χαρισματικός αλλά αναλώνεται σε ρόλους κακών, καθώς και δύο πειστικότατοι πρωτοεμφανιζόμενοι στους ρόλους των πυγμαίων: Lomama Boseki και Cecile Bayiha.

Η ταινία έχει βάση σε ένα επικό σενάριο που παρουσιάζει καταστάσεις που ποικίλουν και προσπαθεί να παρουσιάσει και να σχολιάσει διάφορες πτυχές του ανθρώπινου χαρακτήρα. Διαθέτει καρδιά αλλά αναλώνεται σε προσπάθειες να ηθικολογήσει και να πείσει με το ζόρι ορισμένες φορές, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνει να φέρει τον θεατή κοντά στους χαρακτήρες. Τελικά από κάποιο σημείο και μετά το όλο πράγμα τραβάει και η διάρκεια κουράζει. Η εντιμότητα της παρουσίασης των γεγονότων δεν αρκεί για να την κάνει μια σπουδαία ταινία.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 08-09-2005  |  Διανομή: Playtime