She Hate Me

Ο Spike Lee επιστρέφει με την καινούρια του ταινία που περιγράφει τις περιπέτειες του Jack Armstrong, πλούσιου πλην τίμιου αντιπροέδρου μιας φαρμακευτικής εταιρίας που ερευνά το εμβόλιο για το AIDS. Όλα ξεκινούν όταν αποφασίζει να «Κάνει το Σωστό» για άλλη μια φορά υπό την παραίνεση του Spike Lee και να ξεσκεπάσει τις ύποπτες επιχειρηματικές κινήσεις των αφεντικών του. Η επιτροπή «Ηθικής, Δεοντολογίας και Οικονομικού Ελέγχου» για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις - που στον αμερικάνικο κινηματογράφο τουλάχιστον φαίνεται να κάνει σωστά τη δουλειά της αρκεί να βρεθεί ο τίμιος αμερικανός που θα τολμήσει να μιλήσει για τα κακώς κείμενα - θα αναλάβει δράση και έτσι αναπόφευκτα ο Jack θα απολυθεί ενώ ταυτόχρονα θα γίνει στόχος οικονομικής εξόντωσης από τα αδίστακτα αφεντικά του. Ο τραπεζικός του λογαριασμός θα παγώσει «άνωθεν», βυθίζοντας τον Jack στην απελπισία (πάντοτε το να κάνεις το σωστό έχει και το τίμημά του). Λύση στο οικονομικό του πρόβλημα φαίνεται να δίνει η πρώην φιλενάδα του και νυν λεσβία Fatima, η οποία θα του προσφέρει ουκ ολίγα προκειμένου να την «βοηθήσει» να κάνει ένα μεγάλο της όνειρο πραγματικότητα: να γίνει μητέρα! Η επιτυχής «βοήθεια» που θα παράσχει ο Jack στη φίλη του θα αποτελέσει και έναυσμα για τη νέα καριέρα του Jack: επιβήτορας ομοφυλόφιλων γυναικών επί πληρωμή - και μάλιστα αδρή. Τα προβλήματα αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ευθέως ανάλογα με τα παιδιά του Jack, όταν τα παλιά αφεντικά του ανακαλύπτουν τις καινούριες επιχειρηματικές δραστηριότητές του και φροντίζουν να του ανταποδώσουν τη ΑφιλοφρόνησηΑ που τους είχε πρώτος κάνει.

Ενώ ξεκινάει αρκετά δυναμικά στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο αφήνοντας υποσχέσεις για μια πολύ καλή ταινία, η νέα παραγωγή του Lee δυστυχώς γρήγορα κόβει ρυθμό και αρχίζει να «κάνει νερά» χωρίς γιΑ αυτό να φταίνε οι εγκυμοσύνες της ταινίας. Το αρκετά ενδιαφέρον θέμα που πραγματεύεται η ταινία, σε πολλά σημεία τελικά εκφυλίζεται στη softcore κινηματογράφηση της φαντασίωσης μεγάλης μερίδας αντρών: ένας άντρας σεξουαλικό αντικείμενο πολλών γυναικών - και μάλιστα επί πληρωμή - ξανά και ξανά σε σημείο που ενοχλεί. Παρόλο που η ταινία βγάζει κάποιες καλές ιδέες πάνω στα δύο κυρίαρχα θέματά της (τις μονογονεικές οικογένειες αλλά και τη σχέση ηθικής - κέρδους στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία) κυρίως μέσα από τις συζητήσεις των ηρώων της, στο τέλος μπλέκει αυτά τα δύο σε σημείο που πραγματικά χάνεσαι. Το φιλμ καταπιάνεται με ένα σωρό θέματα και τελικά δε μιλάει αρκετά για κανένα. Αποκορύφωμα στο όλο εγχείρημα μία από τις τελικές σκηνές με το «τρίο» της καταστροφής: αυτός, αυτή, και η λεσβία φίλη της, όλοι σε ένα σύμπλεγμα (τα μωρά τους ευτυχώς απέξω), εγκαινιάζουν το νέο πρότυπο οικογένειας κατά τον Spike Lee. Ήμαρτον!

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 18-08-2005  |  Διανομή: Rosebud  |  Επίσημο Site