Mysterious Skin

O 8χρονος Brian δεν μπορεί να εξηγήσει πώς μετά από έναν αγώνα baseball βρέθηκε αναίσθητος στο πάτωμα χωρίς να μπορεί να θυμηθεί τι του συνέβη τις προηγούμενες ώρες. Καθώς μπαίνει στην εφηβεία και προσπαθώντας να εξηγήσει τα blackout που εξακολουθούν να τον στοιχειώνουν, πείθεται ότι είχε απαχθεί από εξωγήινους. Αντίθετα ο 8χρονος Neil θυμάται πολύ καλά τι έγινε εκείνη τη νύχτα, όταν ο προπονητής του baseball, αποπλανώντας τον σεξουαλικά, τον μύησε στον κόσμο του ομοφυλοφιλικού έρωτα. O Neil έχει πλέον γίνει ένας γοητευτικός νεαρός που διατυμπανίζει την σεξουαλικότητά του και αναζητεί τον αγοραίο έρωτα προκειμένου να κερδίσει χρήματα αλλά και τον θαυμασμό των μεγαλύτερων αντρών. Οι δύο νέοι έχουν τελείως διαφορετικές αναμνήσεις από εκείνη τη νύχτα. Ο Neil θυμάται τις λεπτομέρειες με ενοχλητική διαύγεια, ενώ ο Brian συνειδητοποιεί ότι ο μόνος που μπορεί να του αποκαλύψει τη λύση του γρίφου που τον βασανίζει είναι ο πρώην συμπαίχτης του στο baseball, Neil.

Το θέμα της παιδοφιλίας κάνει την ταινία είναι σε πολλά σημεία ενοχλητική για το θεατή. Μπορεί η αποπλάνηση των ανηλίκων και η σεξουαλική πράξη να μην δείχνονται, υπονοούνται όμως ευθέως με τη χρήση close-up στα πρόσωπα των παιδιών, κάνοντας τον θεατή να νιώθει άβολα. Για αυτό και είναι απορίας άξιον πως δεδομένου του θέματος, ο σκηνοθέτης αποσπά τόσο αληθινές ερμηνείες από τους 8χρονους πρωταγωνιστές του. Αλλά και οι ηθοποιοί που υποδύονται τους 2 ήρωες σε μεγαλύτερη ηλικία εντυπωσιάζουν. Ειδικά ο Joseph Gordon Levitt (Neil) πετυχαίνει μια ζηλευτή ερμηνεία, δυναμική και ρεαλιστική που δημιουργεί πολλές προσδοκίες για το μέλλον του στο κινηματογραφικό στερέωμα.

Στην δυνατότερη σκηνή της ταινίας ο Neil ΑψωνίζεταιΑ σε ένα μπάρ της Νέας Υόρκης από έναν ηλικιωμένο άντρα, ο οποίος αποδεικνύεται φορέας του AIDS. Ο άντρας αυτός δεν θέλει sex αλλά μόνο μια αγκαλιά και την ανθρώπινη στοργή. Ο Neil όμως είναι συναισθηματικά ανίκανος να αγαπήσει. Ο μόνος άνθρωπος που του έδειξε στοργή ήταν ο προπονητής του, που τον αποπλάνησε και καθόρισε έτσι όλη την υπόλοιπη ζωή του. Αλλά ακόμα και σΑ αυτήν την περίπτωση δεν αναπολεί την σεξουαλική πράξη αλλά τα ζαχαρωτά και τα παιχνίδια με τα οποία τον αποπλανούσε, δείχνοντας την ενδιαφέρουσα όσο και προκλητική στάση του σκηνοθέτη Gregg Araki απέναντι στις παιδικές φαντασιώσεις.

O Araki διασκευάζοντας την ομώνυμη νουβέλα του Scott Heim εξετάζει το θέμα-ταμπού της παιδοφιλίας, και μάλιστα της ομοφυλοφιλικής. Ταυτόχρονα όμως κάνει μια τολμηρή ταινία για την ενηλικίωση και τα παιδικά τραύματα που διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την μετέπειτα ζωή μας. Έχοντας στο βιογραφικό του ταινίες όπως το ΑThe Doom GenerationΑ και ΑNowhereΑ, που καταπιάνονται με τη ζωή περιθωριακών και ταραγμένων εφήβων, με τα στοιχεία της ποπ και gay κουλτούρας πάντα να κυρίαρχα, κάνει με το λυρικό Mysterious Skin την καλύτερη ταινία της καριέρας του. Χειρίζεται αριστοτεχνικά την εικονογραφία της παιδικής ηλικίας και καταφέρνει να διατηρήσει στην κινηματογράφηση του μια αίσθηση αθωότητας αλλά και ωριμότητας, ακόμα και όταν ασχολείται με άκρως ενοχλητικά για τον θεατή θέματα. Αντιπαραθέτοντας την παιδική ψυχολογία του Brian και τον κυνισμό του Neil, αναμειγνύει τις δύο ιστορίες αριστοτεχνικά πριν οι δρόμοι των δύο νέων διασταυρωθούν φτάνοντας στο λυτρωτικό και καθαρτήριο φινάλε.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 13-05-2005  |  Διανομή: Prooptiki  |  Επίσημο Site