House Of Flying Daggers

Σχεδόν 1200 χρόνια πίσω στο χρόνο, η μεγάλη κινεζική δυναστεία των Tang παρακμάζει και η διαφθορά κυριαρχεί. Οι πολίτες δημιουργούν μυστικές συμμορίες για να προστατευθούν από τις συχνές ταραχές. Η μεγαλύτερη από αυτές τις συμμορίες ονομάζεται «Ο Οίκος των Ιπτάμενων Στιλέτων». Τακτική της είναι να κλέβει από τους πλούσιους και να μοιράζει τα λάφυρα στους φτωχούς, κερδίζοντας έτσι την λαϊκή υποστήριξη. Τα μέλη των Στιλέτων φημίζονται για την εξαιρετική τεχνική τους στις πολεμικές τέχνες και δεν έχουν σταματήσει τη δράση τους παρά την εξόντωση του αρχηγού τους. Δύο αξιωματικοί της τοπικής αστυνομίας, ο Jin και ο Leo πρέπει να φέρουν εις πέρας ένα σχέδιο εξόντωσης της συμμορίας. Η προσοχή τους εστιάζεται στη Mei μια νεαρή τυφλή χορεύτρια, που φημολογείται πως είναι κόρη του -νεκρού- αρχηγού των Στιλέτων και αντικαταστάτρια του.

Ο Zhang Yimou επιστρέφει με μια ακόμα δημιουργία που συνδυάζει παλιούς μύθους της ανατολής με στοιχεία δράσης και πολεμικών τεχνών. Η αλήθεια είναι όμως ότι μετά το πρωτοπόρο Crouching Tiger Hidden Dragon και το Hero (που σκηνοθέτησε ο Yimou), το είδος έχει αρχίσει να χάνει την γοητεία του διαφορετικού. Στο House Of Flying Daggers, λείπει το βασικό συστατικό που θα μπορούσε να δώσει δύναμη στην ταινία: ένα καλό σενάριο. Η εξέλιξη του «αστυνομικού σκέλους» της ταινίας είναι αργή ενώ η ερωτική ιστορία δεν καταφέρνει να πείσει. Η ταινία απογειώνεται στο τελευταίο μέρος οδηγούμενη προς την κορύφωση.

Παρά τις αδυναμίες του, το House Of Flying Daggers είναι αναμφισβήτητα μια αισθητική πανδαισία. Ανάμεσα στα 119 λεπτά της ταινίας πολλές στιγμές ξεχωρίζουν για την φωτογραφία και τη χρωματική τους σύλληψη σε σκηνές όπως της μάχης στο δάσος των μπαμπού ή της τριπλής αναμέτρησης στο χιονισμένο τοπίο. Επιπλέον η μουσική επένδυση από τον Shigeru Umebayashi - αν και τυπική σε μερικά σημεία - καταφέρνει να συνδυαστεί άψογα με την εικόνα, με χαρακτηριστικότερη στιγμή το κλείσιμο της ταινίας. Για κάποιους η συνταγή θα μοιάσει γνωστή και τετριμμένη, η γεύση που αφήνει όμως αποδεικνύεται μάλλον ευχάριστη.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 24-12-2004  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site