Κλαις;

Ο Βασίλης είκοσι επτά χρονών και η Νάντια είκοσι τεσσάρων μένουν στην ίδια πόλη, ποτέ όμως δεν είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν. Εκείνος είναι λογιστής ενώ εκείνη ασχολείται με τα καλλιτεχνικά. Ο Βασίλης μάλλον δεν έχει ωριμάσει ακόμα ενώ η Νάντια είναι ντροπαλή και υποτιμά την εμφάνισή της. Οι πορείες τους θα συναντηθούν ενώ γύρω τους κινούνται φίλοι και γνωστοί, όλοι μπερδεμένοι και μοναχικοί με το δικό τους τρόπο. Ο αδερφός του Βασίλη, η συγκάτοικος της Νάντιας, η φίλη της Νάντιας από το σχολείο και αρκετοί άλλοι. Τίποτε δεν είναι σαφές για τους ανθρώπους αυτούς από την αρχή και οι προσωπικότητές τους παρουσιάζονται σταδιακά χωρίς να είναι σαφές εάν πρέπει τελικά να σμίξουν ή όχι.

Η πρώτη ταινία του μόλις 23χρονου σκηνοθέτη, Αλέξανδρου Βούλγαρη, θέλει να πιάσει τον παλμό μιας παρέας νέων παιδιών που ζουν στην Αθήνα και ασχολείται με τα προβλήματα και τις καθημερινές του ανησυχίες. Ο τρόπος κινηματογράφησης είναι ιδιαίτερα προσεγμένος, καθώς ο σκηνοθέτης με μαεστρία παίζει με τις διάφορες κινηματογραφικές φόρμες. Εκεί που εντοπίζεται όμως ένα πρόβλημα είναι στην ίδια την ιστορία, που σχεδόν μέχρι το τέλος της δεν έχει μια ορισμένη κατεύθυνση. Υπάρχουν αρκετές έξυπνες ιδέες, που δεν αξιοποιούνται στο έπακρο. Μια ταινία θα έπρεπε ως επί το πλείστον να αφηγείται μια ενδιαφέρουσα ιστορία που να μπορεί να κρατήσει τον θεατή χωρίς να αποτελεί απλώς μια μεγάλη συρραφή από διαφορετικές τεχνοτροπίες. Απλά κάτι τέτοιο δεν αρκεί. Έτσι η ουσία χάνεται κάπου ανάμεσα στα flashbacks που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα, στην έλλειψη φυσικότητας του κύριου πρωταγωνιστή και στους διάφορους χαρακτήρες, το όνομα των οποίων δεν έχουμε μάθει ούτε καν στο τέλος της ταινίας.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 23-04-2004  |  Διανομή: Odeon