Οξυγόνο

Κάπου στην Ελλάδα, σε μια επαρχιακή πόλη, ο αντιδήμαρχος πέφτει θύμα εκβιασμού. Η ιστορία ξεκινά από την απαλλοτρίωση ενός οικοπέδου, ένα γεγονός που θα προκαλέσει όλα τα επόμενα δραματικά γεγονότα. Ο γιος και ο γαμπρός της Μάγδας προσπαθούν να στήσουν κομπίνα για κερδίσουν περισσότερα από την απαλλοτρίωση του οικοπέδου της. Καθένας τους θα εκβιάσει με τον τρόπο του τον αντιδήμαρχο μπλέκοντας σε ένα φαύλο κύκλο εκβιασμών και ασφυκτικών πιέσεων φτάνοντας μέχρι το φονικό. Η φαινομενικά ήρεμη μικροαστική καθημερινότητα των ηρώων θα ανατραπεί, φέρνοντας στην επιφάνεια μίση και πάθη που μέχρι τώρα ήταν καλά κρυμμένα στην κοντινή λιμνοθάλασσα.

Στροφή 180 μοιρών για το συγγραφικό και σκηνοθετικό δίδυμο Ρέππα - Παπαθανασίου. Το Οξυγόνο είναι περισσότερο σοβαρό και σκοτεινό από τις προηγούμενες κινηματογραφικές τους απόπειρες. Δυστυχώς όμως όχι και καλύτερο. Οι φωνές και οι πλούσιοι σε υβρεολόγιο διάλογοι των χαρακτήρων δεν είναι επαρκείς για να προκαλέσουν δραματουργική ένταση ή να μετατρέψουν την ταινία σε" κοινωνικό δράμα. Ορισμένοι μάλιστα ηθοποιοί παραμένουν τελείως συνδεδεμένοι με την τηλεοπτική τους περσόνα, ώστε να μην πείθουν ιδιαίτερα σε κάποιες σκηνές, σε βαθμό να προκαλούν το χαμόγελο του θεατή, όταν επιδιώκεται το αντίθετο αποτέλεσμα. Το μόνο πράγμα που σώζει την ταινία από την αποτυχία είναι οι top ερμηνείες της Νένας Μεντή και Μαρίας Καβογιάννη. Μια πιο τολμηρή σκηνοθετική ματιά, απαλλαγμένη από τηλεοπτικά κατάλοιπα θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα. Σίγουρα λοιπόν δεν πρόκειται για το οξυγόνο που χρειάζεται ο νέος ελληνικός κινηματογράφος για να αναπνεύσει ξανά. Και μια τελική επισήμανση: Είναι κατανοητή η ανάγκη στήριξης των ταινιών από χορηγούς, αλλά το υπερβολικό product placement, αρχίζει να ενοχλεί από ένα σημείο και πέρα.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 14-11-2003  |  Διανομή: Odeon