Sisu: Road To Revenge

Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου η οικογένειά του δολοφονήθηκε βάναυσα κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο "άνδρας που αρνείται να πεθάνει" (Jorma Tommila) το διαλύει, το φορτώνει σε ένα φορτηγό και είναι αποφασισμένος να το ξαναχτίσει σε κάποιο ασφαλές μέρος προς τιμήν τους. Όταν ο διοικητής (Stephen Lang) του Κόκκινου Στρατού που σκότωσε την οικογένειά του επιστρέφει αποφασισμένος να ολοκληρώσει το έργο του, ακολουθεί μια αμείλικτη, και μέχρι θανάτου καταδίωξη σε όλη τη χώρα.

Μετά την ανέλπιστη αλλά πέρα για πέρα δίκαιη επιτυχία που γνώρισε διεθνώς το «Sisu» (2022), η φινλανδική πολεμική ταινία που προσάρμοσε επιτυχημένα το ταραντινικό ιδίωμα στην εποχή του «John Wick», το αναπόφευκτο και πολυαναμενόμενο σίκουελ είναι εδώ. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει, όμως ο πόλεμος του πρωταγωνιστή συνεχίζεται, καθώς η παραχώρηση εδαφών της Φινλανδίας στους Σοβιετικούς έχει επιφέρει μια σειρά από σφαγές των τελευταίων εις βάρος του άμαχου πληθυσμού. Το γεγονός ότι η γυναίκα και τα δύο παιδιά του ήρωά μας βρίσκονται ανάμεσα στους νεκρούς δεν του κάθεται και πολύ καλά. Αυτό πάνω - κάτω είναι όλο το σενάριο μιας ταινίας που ξέρει ακριβώς τι περιμένει το κοινό της και του το προσφέρει με το παραπάνω.

Το «Sisu: Road to Revenge» δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Διαρκεί 89 λεπτά (μαζί με τους τίτλους τέλους), σετάρει πρωταγωνιστές και δράση μέσα στα πρώτα 4, και από εκεί και μετά πατάει το γκάζι και δεν τραβά φρένο για παραπάνω από 50 δευτερόλεπτα συνολικά. Η μία σκηνή δράσης διαδέχεται την άλλη, με τον σκηνοθέτη να σκαρφίζεται διαρκώς ευφάνταστα set pieces που φλερτάρουν συνειδητά με την καρτούν υπερβολή. Αν αποζητάς μια ρεαλιστική πολεμική ταινία με αντιπολεμικό μήνυμα, καλύτερα να επιλέξεις μια άλλη ταινία. Εδώ ο πόλεμος είναι αυτοσκοπός, όπως μας δηλώνει έμμεσα ο ήρωας σε μια από τις πρώτες σκηνές του έργου, όταν έχει την ευκαιρία να σκοτώσει τον ανταγωνιστή του, αλλά δεν το πράττει, ακριβώς επειδή θέλει να απολαύσει σαδιστικά την καταδίωξη.

Στη μάχη του «Sisu: Road to Revenge» ρίχνονται, αυτήν τη φορά, οι Σοβιετικοί, αντικαθιστώντας τους Ναζί της πρώτης ταινίας. Η ταινία δε μασάει τα λόγια της ως προς τις βαρβαρότητες των Σοβιετικών στη Φινλανδία κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά στην πραγματικότητα δεν την ενδιαφέρει κανένα πολιτικό μήνυμα - άσχετο που κάποιοι θα την κρίνουν ως αντιδραστική ή δεξιά επειδή λέει τα σύκα σύκα. Ο σκηνοθέτης αυτού του φιλμ υποσχέθηκε στο κοινό του ένα φιλμ ξέφρενης δράσης, αιματοβαμμένο, ευρηματικό στον τρόπο με τον οποίο θα μοιράσει καφρίλα, θάνατο και σφαίρες στους χαρακτήρες και στους θεατές. Και, διάολε, τα καταφέρνει θεαματικότερα κι από την πρώτη ταινία!

Αν λατρέψατε, όπως εμείς, το «Sisu», το «Road to Revenge» θα σας κάνει να πανηγυρίζετε στο κάθισμά σας. Αν σας άφησε αδιάφορους ή αν δε γνωρίζετε καν περί τίνος πρόκειται, θα βρεθείτε προ εκπλήξεως. Αν και το φινάλε κλείνει με κάποιον αρκετά «οριστικό» τρόπο την ιστορία του πρωταγωνιστή, όλοι ξέρουμε πως αυτό που πραγματικά θέλουμε είναι ένα τρίτο κεφάλαιο. Ποιοι θα είναι τούτη τη φορά οι εχθροί; Οι κομμουνιστές; Οι γκάνγκστερ; Οι εξωγήινοι; Ο ίδιος ο Stalin; Δεν ξέρουμε, δε μας νοιάζει, θέλουμε να δούμε κι άλλο (ή, μάλλον, κι άλλα) «Sisu» χθες. Σε μια εποχή που το αμερικανικό σινεμά δράσης μοιάζει να έχει ξεμείνει από ιδέες και να εγκλωβίζεται από τις επιταγές της πολιτικής ορθότητας, ένα φινλανδικό franchise έρχεται να μας προσφέρει το αποδραστικό σινεμά είδους που αγαπήσαμε και που μας λείπει!

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 20-11-2025  |  Διανομή: Feelgood Entertainment