The Exit 8 (8-ban Deguchi)

Ένας άνδρας (Kazunari Nonomiya) που έχει παγιδευτεί σε έναν ατελείωτο και άγονο διάδρομο του μετρό ξεκινά να βρει την έξοδο 8. Οι κανόνες της αποστολής του είναι απλοί: να μην παραβλέψει τίποτα που να ξεφεύγει από το συνηθισμένο. Αν ανακαλύψει μια ανωμαλία, θα πρέπει να γυρίσει αμέσως πίσω. Αν δεν ανακαλύψει τίποτα, συνεχίζει. Στη συνέχεια, θα βγει από την Έξοδο 8. Αλλά ακόμα και μια μικρή παράλειψη θα τον στείλει πίσω στην αρχή. Θα καταφέρει ποτέ να φτάσει στον στόχο του και να ξεφύγει από αυτόν τον ατελείωτο διάδρομο;

Ο σκηνοθέτης Genki Kawamura διασκευάζει το ομότιτλο, επιτυχημένο βιντεοπαιχνίδι σε μια ταινία είδους που, χωρίς να ανακαλύπτει τον τροχό, κάνει πολύ επιτυχημένα τη δουλειά της. Έχοντας στα χέρια του ένα concept που δεν προσφέρεται ακριβώς για κινηματογραφική μεταφορά, ο σκηνοθέτης και ο συν-σεναριογράφος του κατορθώνουν να το μετατρέψουν σε καθηλωτικό μείγμα ταινίας δράσης και τρόμου, με χιούμορ, μυστήριο, αγωνία και ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης που θυμίζει το λιντσεϊκό «Eraserhead» (1977). Ο πρωταγωνιστής του «The Exit 8», λίγο πριν εγκλωβιστεί στη λούπα που πυροδοτεί τη μυθοπλασία, έχει μάθει πως θα γίνει πατέρας. Κατά συνέπεια, όλα όσα βιώνει μπορεί να είναι μια προβολή του υποσυνείδητού του, καθώς φοβάται πως είναι ανίκανος να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη.

Αυτήν την απλή αλλά λειτουργική ιδέα ο σκηνοθέτης την υπηρετεί στην εντέλεια. Μεγάλης διάρκειας κινούμενα μονοπλάνα που υπογραμμίζουν την αίσθηση εγκλωβισμού και παράνοιας στην οποία βυθίζεται σταδιακά ο κεντρικός ήρωάς μας, περίτεχνη δουλειά με την πλανοθεσία και τη σκηνογραφία, πανέξυπνη χρήση της μουσικής, όμορφα, πρακτικά και ψηφιακά, εφέ, όλα μαζί δίνουν ένα απολύτως ψυχαγωγικό σύνολο. Οι ερμηνείες είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές και ο ρυθμός της ταινίας αρκετά καλός. Ο Kawamura μπλέκει ετερόκλητα είδη μεταξύ τους, αλλά δε χάνει ποτέ τον έλεγχο και την ισορροπία ανάμεσά τους, αντίθετα μεταπηδά από το ένα στο άλλο με αξιοθαύμαστη αποφασιστικότητα και σιγουριά φτασμένου δημιουργού είδους.

Φυσικά, τα προβλήματα δεν απουσιάζουν. Αναπόφευκτα, η ταινία σκοντάφτει στη λακκούβα της επανάληψης και του ανά στιγμές χαλαρού ρυθμού, Προκειμένου να υποστηρίξει τη διάρκεια μιας μεγάλου μήκους ταινίας, έστω και στα 91 μόλις λεπτά, ο Kawamura αποτυγχάνει ενίοτε να βρει τρόπους να γεμίσει κάθε "πίστα" της ταινίας του με εξίσου έξυπνα ευρήματα. Επίσης, εντάσσει στην αφήγησή του αναδρομές που αποκαλύπτουν στοιχεία για το παρελθόν των χαρακτήρων, αλλάζει ορισμένες φορές οπτική γωνία χαρακτήρα, με αποτέλεσμα ο ρυθμός να πλήττεται μερικώς. Ένα δεκάλεπτο ακόμη θα μπορούσε εύκολα να λείπει από την ταινία, και τότε αυτή θα γινόταν ακόμα καλύτερη απ' ό,τι είναι ήδη.

Παρ' όλα αυτά, το «The Exit 8» παραμένει μια αξιολογότατη ταινία είδους, ιδανική για μεταμεσονύκτιες προβολές με παρέα. Η κινηματογραφική βιομηχανία της Ιαπωνίας παράγει ακομπλεξάριστα και σωρηδόν τέτοιες ταινίες, γι' αυτό και δεκαετίες τώρα όχι μόνο βρίσκεται στο προσκήνιο, αλλά μπορεί και να υποστηρίξει παραγωγικά κι εμπορικά πιο φιλόδοξα καλλιτεχνικά σχέδια. Είναι ένα παράδειγμα που αξίζει να ακολουθήσει κάθε χώρα η οποία φιλοδοξεί να φτιάξει μια υγιή εθνική κινηματογραφία. Το φιλμ του Genki Kawamura σίγουρα δε θα μνημονεύεται ως ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών, αλλά θα προσφέρει άπλετη ψυχαγωγία στους θεατές που θα το επιλέξουν κι οι οποίοι θα το θυμούνται ως ένα από τα κρυφά διαμαντάκια της χρονιάς.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 13-11-2025  |  Διανομή: Feelgood Entertainment  |  Επίσημο Site