Predator: Badlands

Η Thia (Elle Fanning) είναι ένα συνθετικό ρομπότ της εταιρείας Weyland - Yutani, η οποία έχει εγκαταλειφθεί από τους ομοίους της στην τύχη της, όταν η μονάδα της έπεσε σε ενέδρα της Γκένα, ενός απειλητικού τέρατος. Ο δρόμος της θα διασταυρωθεί με εκείνον του Dek (Dimitrius Schuster - Koloamatangi), ενός Κυνηγού που έχει καταφθάσει στον πλανήτη με σκοπό να ανακτήσει μια πολύτιμη συσκευή της φυλής του και να εκδικηθεί τον αυταρχικό πατέρα του, ο οποίος σκότωσε τον φιλεύσπλαχνο αδελφό του. Οι δυο τους μαζί με ένα μυστηριώδες πλάσμα, την Μπαντ, θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν τη συσκευή και να ενωθούν με τις φυλές τους.

Το 2022, οι λάτρεις του franchise «Predator» θα το μνημονεύουν όπως οι Χριστιανοί την Ανάσταση. Μετά από δεκαετίες επιεικώς μέτριων προσθηκών στη σειρά, ο σκηνοθέτης Dan Trachtenberg παρέδωσε με το «Prey» την πρώτη αληθινά καλή ταινία του σύμπαντος ύστερα από το σίκουελ του Stephen Hopkins από το 1990. Μπορεί το φιλμ να μην κυκλοφόρησε ποτέ στους κινηματογράφους καθώς το στούντιο της Disney δεν πίστεψε στις εμπορικές του προοπτικές και το έβγαλε κατευθείαν στην πλατφόρμα του, όμως η αγάπη του κοινού και τα εγκωμιαστικά σχόλια των κριτικών εξασφάλισαν στον σκηνοθέτη τα "κλειδιά» του franchise". Κάπως έτσι, φτάνουμε στο 2025 με τον Trachtenberg να έχει έτοιμες όχι μία, αλλά δύο ταινίες του σύμπαντος: το animated «Predator: Killer of Killers» που είδαμε πριν λίγους μήνες ξανά στην πλατφόρμα και το «Predator: Badlands» που ανυπομονούσαμε να παρακολουθήσουμε στο σινεμά.

Δυστυχώς, η αναμονή μας δεν άξιζε τον κόπο, καθώς το νέο κεφάλαιο του πολύπαθου franchise προέκυψε πολύ κατώτερο των προσδοκιών. Ο Trachtenberg δεν έχει χάσει την ικανότητά του να στήνει απολαυστικές σκηνές δράσης και φονικών. Αυτό που δείχνει να έχει χάσει είναι η εικαστική ματιά του, καθώς στο «Predator: Badlands» κυριαρχεί το ανέμπνευστο CGI και η "καταλληλότητα για όλους". Το gore στοιχείο λάμπει διά της απουσίας του και ο χαρακτήρας της Bud είναι έτσι σχεδιασμένος ώστε μαρτυρά την επιθυμία του στούντιο να καταστήσει το franchise περισσότερο προσιτό στις μικρότερες ηλικίες, όπως έχει κάνει στο παρελθόν και με το «Star Wars» ή, πρόσφατα, το «Alien».

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη σεναριακή προχειρότητα και την απουσία κεντρικού θέματος, ζημιώνουν την ταινία. Κάθε καλή ταινία «Predator» του παρελθόντος είχε κάτι παραπάνω να δώσει: η πρώτη ταινία ήταν μια αλληγορία για τον πόλεμο του Βιετνάμ, η δεύτερη για τη ζούγκλα των μεγαλουπόλεων και την εγκληματικότητα, ακόμα και το «Prey» ήταν ένα φεμινιστικό γουέστερν μασκαρεμένο ως ταινία «Predator». Το «Predator: Badlands», πέρα από κάποιες θεματικές που ξύνει επιδερμικά όπως η εκδίκηση και η περιθωριοποίηση, είναι άνευρο και ανούσιο. Αλλά οπωσδήποτε η πιο καταστροφική απόφαση του Trachtenberg ήταν να καταστήσει έναν Κυνηγό σε πρωταγωνιστή της ταινίας, στερώντας του έτσι τη μυστηριακή, απόκοσμη αίσθηση που ανέδιδε ακόμα και στις χειρότερες ταινίες της σειράς και μετατρέποντάς τον σε θέαμα οριακά αδιάφορο.

Δυστυχώς, όσοι περιμέναμε το «Predator: Badlands» με ανυπομονησία εξαιτίας του «Prey», έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια μεγάλη απογοήτευση. Δε θέλουμε από μια ταινία «Predator» να είναι τίγκα στα ψηφιακά εφέ, την καθαρή εικόνα, τους χαρακτήρες με μεγάλα γλυκούλικα μάτια και δίχως στάλα αίμα. Τα «Predator» μας τα θέλουμε αιματηρά, κάφρικα, βρώμικα και να ζέχνουν b-movie αισθητική. Κι αν κάποια από αυτά είναι ανεδαφικό να τα περιμένουμε από μια ταινία της Disney, τουλάχιστον ας υπάρχει ένα πρωτότυπο υπο-κείμενο, όπως στο «Prey», προκειμένου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Το νέο κεφάλαιο του σταθερά αγαπημένου αλλά εξαντλημένου εκ νέου franchise δεν έχει, δυστυχώς, κανένα λόγο ύπαρξης.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 06-11-2025  |  Διανομή: Feelgood Entertainment