Amrum

Γερμανία, άνοιξη του 1945. Ενώ ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος βαίνει προς το τέλος του, ο 12χρονος Nanning (Jasper Billerbeck) περνάει ήσυχα τις μέρες του με τη μητέρα του στο όμορφο, απομονωμένο νησί Αμρουμ, περιμένοντας την επιστροφή του πατέρα του από το μέτωπο. Όταν η μητέρα του εκφράσει την επιθυμία της για μερικά τρόφιμα που όμως απουσιάζουν λόγω έλλειψης πόρων, ο μικρός Nanning θα βαλθεί να τα βρει για να της τα δωρίσει. Στο πλαίσιο της ειδικής αυτής "αποστολής" του, θα βοηθήσει έναν ψαρά να πιάσει μια φώκια, θα κυνηγήσει κουνέλια, θα κάνει νέες γνωριμίες, και θα περάσει χρόνο με την οικογένεια του στενού του φίλου - αλλά, πάνω από όλα, θα ανακαλύψει περισσότερα απ' ό,τι μπορούσε να φανταστεί για τους γύρω του, αλλά και την ίδια του την οικογένεια, σε μια περιπέτεια που θα του αλλάξει τη ζωή.

Όπως έχουμε πληροφορηθεί διά στόματος του ίδιου του Fatih Akin, το σενάριο της νέας ταινίας του Τουρκογερμανού σκηνοθέτη του δόθηκε από έναν υπερήλικα μέντορά του, ο οποίος το εμπνεύστηκε από προσωπικά του βιώματα, και ζήτησε από τον μαθητή του να το σκηνοθετήσει. Ο Akin αρχικά αρνήθηκε, θεωρώντας ότι δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να το αναλάβει, στη συνέχεια όμως πείστηκε και το έκανε. Αυτό που έχουμε να πούμε εμείς ως πρώτη παρατήρηση απέναντι στην ταινία είναι ότι ο, συμπαθέστατος κατά τ' άλλα, κινηματογραφιστής θα έπρεπε ίσως να εμπιστεύεται στο εξής περισσότερο την αρχική του διαίσθηση και να μην παρεκκλίνει αυτής τόσο εύκολα.

Δυστυχώς, ο Fatih Akin πράγματι δεν ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να σκηνοθετήσει το «Amrum» και, ως αποτέλεσμα, από την ταινία του λάμπει δια της απουσίας του ένα πολύ βασικό στοιχείο: το πάθος. Αναλαμβάνοντας για πρώτη φορά να γυρίσει σενάριο εντελώς ξένο στον ίδιο, ο Akin μοιάζει χαμένος και εντελώς αδιάφορος απέναντι στους χαρακτήρες του. Γυρίζει μεν με τον επαγγελματισμό που αναπόφευκτα διαθέτει ένας σκηνοθέτης της δικής του εμπειρίας και κλάσης, όμως δε φαίνεται να δίνει δεκάρα για τον πρωταγωνιστή του, το περιβάλλον του, το φιλμικό κόσμο που πλάθει. Κατά συνέπεια, εξίσου αδιάφορος μένει και ο θεατής απέναντι στο ράθυμο αυτό θέαμα.

Το βασικό θέμα του «Amrum» είναι η ενηλικίωση με φόντο κοσμοϊστορικές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές. Ο νεαρός ήρωας της ταινίας βγαίνει για πρώτη φορά από το ροζ συννεφάκι που είχαν φτιάξει για αυτόν οι γονείς του. Δεν είναι τυχαίο που ο Nanning είναι 12 ετών στην ταινία, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να γεννήθηκε το 1933, χρονιά ανόδου του Hitler στην εξουσία. Ο Nanning συμβολίζει τη Γερμανία που πρέπει να επανεφεύρει τον εαυτό της μετά το σοκ του πολέμου, της ήττας και της διεθνούς ταπείνωσης ύστερα από τις αποκαλύψεις για το Ολοκαύτωμα. Μόνο που οι συμβολισμοί του Akin είναι πολύ προφανείς και αφελείς, όπως για παράδειγμα η γέννηση ενός παιδιού που συμπίπτει με τη ραδιοφωνική αναγγελία του θανάτου του Hitler.

Πρόκειται για σπάνια απογοήτευση από τον αγαπημένο σκηνοθέτη, ο οποίος μπορεί να μην επανέλαβε ποτέ το θρίαμβο του «Head-On» (2004), της μακράν καλύτερης ταινίας του, όμως σπάνια έχει παραδώσει μετριότητα. Το «Amrum» είναι τέτοια, και μάλιστα είναι η πρώτη φορά που ταινία του Akin προκαλεί, τουλάχιστον στον γράφοντα, δυσφορία κι εκνευρισμό. Όπως μαθαίνουμε, ο σκηνοθέτης έχει ήδη σχεδόν τελειώσει τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας του, την οποία πιθανότατα θα δούμε μέσα στο 2026. Δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε να έχει ξαναβρεί τη φόρμα του και να έχει γίνει πιο προσεκτικός στην επιλογή του εκάστοτε θέματος. Το «Amrum» μοιάζει ήδη ως μη γενόμενο.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 30-10-2025  |  Διανομή: Rosebud.21