Una Ballena

Όταν η Ingrid (Ingrid Garcia - Jonsson) πατάει τη σκανδάλη, τα θύματά της δεν ξέρουν ποιος τα πυροβόλησε. Η ικανότητά της να διεισδύει και να εξαφανίζεται χωρίς ίχνος την καθιστά μια αδίστακτη δολοφόνο. Αλλά αυτή η δύναμη προέρχεται από έναν άλλο κόσμο, ένα μέρος που κατοικείται από τερατώδη πλάσματα, στον οποίο μπαίνει και βγαίνει, γινόμενη όλο και λιγότερο ανθρώπινη. Η Ingrid λαμβάνει μια αποστολή από τον Melville (Ramon Barea), έναν λαθρέμπορο που χρησιμοποιεί το λιμάνι για να διακινεί παράξενα αγαθά και πρόκειται να χάσει τα πάντα. Ο Abasolo (Oscar Pastor), ένας ισχυρός αντίπαλος επιχειρηματίας, έχει φτάσει στην πόλη και πρόκειται να καταλάβει το λιμάνι.

Στο μυαλό του Ισπανού σκηνοθέτη Pablo Hernando, το «A Whale» είναι μια αλληγορία για τη σταδιακή απανθρωποποίηση μιας πληρωμένης δολοφόνου που χάνει την ανθρωπιά και τα συναισθήματά της όσο περισσότερο βυθίζεται στις επιταγές του επαγγέλματός της. Ενδιαφέρουσα, αν και τετριμμένη, θεματική, την οποία ο Hernando επιδιώκει να μεταμφιέσει υπό το κάλυμμα μιας ταινίας είδους, ή μάλλον ειδών, αφού στο φιλμ του παρεισφρέουν στοιχεία από ετερόκλητα είδη: φιλμ - νουάρ, δυστοπική επιστημονική φαντασία, κοσμικός και σωματικός τρόμος που παραπέμπει στα γραπτά του H.P. Lovecraft και στο σινεμά του David Cronenberg - ξαναλέμε, όλα αυτά συμβαίνουν στο μυαλό του σκηνοθέτη και σεναριογράφου. Γιατί, δυστυχώς, στην πράξη η ταινία απέχει από να τηρεί τις υποσχέσεις που δίνει.

Κι αυτό γιατί απουσιάζει ένας πρωτότυπος σεναριακός ιστός, ή έστω μια υποτυπωδώς δομημένη αφήγηση, που θα έδεναν όλα τα παραπάνω στοιχεία σε ένα εύρωστο σύνολο. Το «A Whale» είναι μια στιλάτη αλλά εντελώς ρηχή ταινία, η οποία τραβά από τα μαλλιά την ανεπαρκή κεντρική ιδέα της προκειμένου να τεντώσει τη διάρκειά της και να προκύψει μεγάλου μήκους έργο, με αποτέλεσμα εκτενείς παύσεις χωρίς περιεχόμενο, κάκιστο ρυθμό και ράθυμη αφήγηση, η συναισθηματική δράση της οποίας είναι μηδαμινή. Όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν ο Hernando αποφάσιζε να στραφεί προς ένα μεταμεσονύκτιας λογικής θέαμα και εμπότιζε την ταινία του με λίγο χιούμορ.

Όμως, το «A Whale» πάσχει και τονικά, καθώς προσανατολίζεται περισσότερο προς μια arthouse, φεστιβαλική γραφή. Δεν μπορεί, όμως, να υποστηρίξει ούτε αυτή, κι έτσι το αποτέλεσμα προκύπτει ένα σοβαροφανές, βαρύγδουπο, ανούσιο φιλμ, που δεν έχει, τελικά, τίποτα νέο να κομίσει. Ιστορίες εκτελεστών που χάνουν την ανθρωπιά τους έχουμε ξαναδεί, δυναμικές γυναίκες στο σινεμά δράσης υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, στιλάτες μείξεις νουάρ και φανταστικού έχουμε απολαύσει σε καλύτερες ταινίες του παρελθόντος. Η θαυμάσια φωτογραφία και τα ωραία πρακτικά εφέ δεν αρκούν βεβαίως για να σώσουν την κατάσταση, αφού καμία ταινία ποτέ δεν ήταν καλή αποκλειστικά επειδή έδειχνε ωραία.

Το «A Whale» είναι από εκείνες τις περιπτώσεις ταινιών που ορίζουν τη λαϊκή έκφραση "μια τρύπα στο νερό". Και μόνο το γεγονός ότι κυκλοφόρησε αυτή η ταινία εκθέτει τους συντελεστές της. Πανέμορφη στην όψη, αλλά άψυχη, αναποφάσιστη ως προς το τι εξυπηρετεί και σε ποιους απευθύνεται και ανερμάτιστη, η ταινία του Pablo Hernando αποτελεί μια από τις χειρότερες κινηματογραφικές εμπειρίες που είχαμε φέτος - ίσως να είναι και η χειρότερη όλων. Κι είναι κρίμα, γιατί b-movies είδους με προσεγμένα πρακτικά εφέ και αγάπη για τις pulp αφηγήσεις είναι πάντα καλοδεχούμενα, αρκεί να είναι έντιμα και να προσφέρουν αυτό το οποίο αποζητάμε από εκείνα.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 18-09-2025  |  Διανομή: Weird Wave