Muori Di Lei

Ο Luca (Riccardo Scamarcio), ένας δάσκαλος που βρίσκεται σε προσωπική κι επαγγελματική κρίση, παρακολουθεί τη ζωή της νέας του γειτόνισσας, της Amanada (Mariela Garriga), κατά την περίοδο της αναστολής λειτουργίας του σχολείου. Η Amanda εισάγει τον Luca σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και συναισθηματική ένταση, προκαλώντας τον να επανεκτιμήσει τη ζωή του και τις σχέσεις του.

Το «Muori Di Lei» είναι η δεύτερη ταινία του σκηνοθέτη Stefano Sardo και ένα έργο που αποκαλύπτει το ταλέντο του στη δημιουργία ατμόσφαιρας, στην ισορροπία μεταξύ ετερόκλητων ειδών, στην καθοδήγηση των ηθοποιών. Επηρεασμένος από τον Alfred Hitchcock, τον Brian De Palma, τον Adrian Lyne, τον Ingmar Bergman και πολλούς και διαφορετικούς ακόμα, ο Ιταλός σκηνοθέτης φτιάχνει ένα φιλμ το οποίο ξεκινά από ένα σχόλιο πάνω στην ηδονοβλεψία, εξελίσσεται ως ρομαντική δραμεντί και καταλήγει στο θρίλερ. Όλα αυτά, χωρίς ποτέ να χάνεται η τονική ισορροπία, αντίθετα μέσα από μια αποτελεσματική πλανοθεσία που γεμίζει την οθόνη με ένταση ακόμα και στα λιγότερο καλοκουρδισμένα κομμάτια του σεναρίου.

Δυστυχώς, αυτά τα κομμάτια είναι αρκετά, ειδικά στη δεύτερη πράξη. Ο Sardo, που συν-υπογράφει το σενάριο, έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση και πίστη στο υλικό του, με αποτέλεσμα να πλατειάζει και να βυθίζεται στο ναρκισσισμό και την αυταρέσκεια. Οι ανατροπές και οι υποπλοκές από ένα σημείο κι έπειτα γίνονται αυτοσκοπός, μη εξυπηρετώντας την ευρύτερη αφήγηση, η οποία θα φλέρταρε ίσως και με τη γελοιότητα αν ο σκηνοθέτης δεν κατάφερνε να διασώσει την αξιοπρέπεια της ταινίας του βρίσκοντας το σωστό τόνο κάθε φορά. Είναι, ωστόσο, εμφανές ότι εδώ έχουμε ακόμα μια περίπτωση σκηνοθέτη με ταλέντο στο τεχνικό κομμάτι, ο οποίος θα ωφελούνταν σημαντικά αν εμπιστευόταν εξ ολοκλήρου κάποιον άλλο να του γράφει τα σενάρια.

Όπως ειπώθηκε παραπάνω, πάντως, ο Sardo διαπρέπει και στην καθοδήγηση των ηθοποιών του. Ο πρωταγωνιστής του, Riccardo Scamarcio, συνεχίζει το σερί εμφανίσεών του σε ταινίες οι οποίες στα χαρτιά του δίνουν δυνατότητες να λάμψει. Μπορεί το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα στις περισσότερες από αυτές να είναι συνολικά κατώτερο του δικού του ταλέντου, εκείνος όμως είναι πάντα ένας αξιόπιστος πρωταγωνιστής, αποδεδειγμένα ικανός να σηκώσει μια ταινία. Ιδιαίτερα μαγνητική και ταλαντούχα αποδεικνύεται και η Mariela Garriga, ενώ και το υποστηρικτικό καστ είναι κάτι παραπάνω από επαρκές. Σε όλους τους θα άξιζε μια καλύτερη ταινία, που δε θα εξαντλούσε τις αντοχές του κοινού μέχρι να φτάσει στην, ομολογουμένως δεξιοτεχνική, τελευταία πράξη.

Συνολικά, το «Muori Di Lei» είναι ένα ενδιαφέρον φιλμ, ενδεικτικό ενός σκηνοθετικού ταλέντου, με αρετές αναμφισβήτητες, που θα το βοηθήσουν να βρει ένα κάποιο κοινό. Η ποιότητα της σκηνοθεσίας, η χημεία των ηθοποιών και οι λαμπρές ερμηνείες τους, η τεχνική αρτιότητα και η δεξιοτεχνική μετάβαση από το ένα είδος στο άλλο, αποτελούν προτερήματα που κάνουν την ταινία να ξεχωρίζει από τη μέση ευρωπαϊκή παραγωγή είδους που "ξεφορτώνεται" η εγχώρια διανομή στους θερινούς κινηματογράφους. Ταυτόχρονα, τα ελαττώματα του σεναρίου δεν επιτρέπουν στο έργο να απογειωθεί πραγματικά ποτέ, κρατώντας το απλά ως μια χαριτωμένη, τίμια άσκηση ύφους, αρκετά πιο προβλέψιμη τελικά απ' όσο εκείνη πιστεύει ότι είναι.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 07-08-2025  |  Διανομή: Dream Films