A Working Man

Ο Levon Cade (Jason Statham) άφησε πίσω του μια επιτυχημένη καριέρα στις μυστικές επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων για να ζήσει μια απλή ζωή δουλεύοντας στην οικοδομή. Όμως, όταν η κόρη (Arianna Rivas) του αφεντικού του (Michael Pena), που είναι σαν οικογένεια για εκείνον, πέφτει θύμα εμπόρων ανθρώπων, η αναζήτησή του για να τη φέρει πίσω αποκαλύπτει έναν κόσμο διαφθοράς πολύ μεγαλύτερο απ' ό,τι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Μετά το «The Beekeeper» που είχαμε την "τύχη" να δούμε πέρυσι, όσο κι αν αγαπάμε τον Jason Statham, έναν από τους ελάχιστους αξιοπρεπείς σύγχρονους action stars, είχαμε κάθε λόγο να είμαστε διστακτικοί απέναντι στη νέα του συνεργασία με τον σκηνοθέτη David Ayer, ο οποίος έχει την τάση να παίρνει τον εαυτό του υπερβολικά στα σοβαρά - κι αν κάτι μας αρέσει στις περισσότερες ταινίες του Statham, είναι ακριβώς η έλλειψη σοβαροφάνειας, η καφρίλα, η αίσθηση του χαβαλέ που φέρνει στο νου εποχές καλύτερες για το σινεμά δράσης, όπως οι δεκαετίες του 1980 και του 1990, όταν οι πρωταγωνιστές μας δεν αρκούνταν στο να ξυλοφορτώνουν τους αντιπάλους τους, αλλά τους εξευτέλιζαν και με μια απολαυστική, ξεκαρδιστική ατάκα που θα έμενε κλασική.

Ευτυχώς, το «A Working Man» φέρει τη σεναριακή υπογραφή ενός από τους action stars εκείνης της εποχής, του λατρεμένου Sylvester Stallone. Αυτό, αν κι έχει τα αρνητικά του, φέρνει έναν αέρα εμπειρίας και απουσίας σοβαροφάνειας από την ταινία. Όχι ότι είναι το έργο όσο κάφρικο και macho θα το θέλαμε, τουλάχιστον όμως απουσιάζει η συνωμοσιολογική διάσταση της προηγούμενης συνεργασίας σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή. Από την άλλη, ο Stallone επιλέγει να εισάγει στο σενάριο και μια παράλληλη ιστορία οικογενειακού δράματος η οποία δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στην πλοκή, απεναντίας μάλλον την αδυνατίζει, αφού σπάει το ρυθμό και αποπροσανατολίζει το θεατή από αυτό που αποτελεί το διακύβευμα του σεναρίου.

Αυτή η φλυαρία είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα ενός φιλμ το οποίο κατά τ' άλλα, είναι τιμιότατο σε αυτό που προσφέρει. Πηγαίνοντας να δεις μια ταινία δράσης με τον Jason Statham, περιμένεις πολύ συγκεκριμένα πράγματα: ξύλο, ατάκες, πιστολίδια. Όλα αυτά η ταινία τα έχει - αν και λίγο περισσότερες "αιχμηρές" ατάκες θα τις είχε ανάγκη - και οι φαν δε θα μείνουν ανικανοποίητοι. Τεχνικά πρόκειται για μια άρτια, προσεγμένη δουλειά, όπου μπορεί όλο το σύμπαν του υποκόσμου που πλάθει το σενάριο να μη βγάζει και πολύ νόημα, ακριβώς όμως επειδή είναι ευφάνταστα εικονογραφημένο γίνεται γοητευτικό και δίνει πατήματα για σίκουελ, σε περίπτωση εμπορικής επιτυχίας του παρόντος.

Το «A Working Man», εν ολίγοις, σίγουρα δεν είναι η καλύτερη ταινία του Statham, είναι όμως καλύτερο από το «The Beekeeper» και ορίζει αυτό που ονομάζουμε "τίμια" ταινία. Στις προαναφερθείσες δεκαετίες, που ήταν σαφώς καλύτερες για το χολιγουντιανό σινεμά δράσης, μια ταινία σαν αυτή θα περνούσε μάλλον απαρατήρητη, αφού δεν έχει τίποτα πραγματικά νέο να προσφέρει, στις μέρες μας, όμως, που το χολιγουντιανό σινεμά αναλώνεται σε επαναλήψεις των ίδιων συνέχεια ιστοριών, τέτοιες ταινίες μοιάζουν με όαση πρωτοτυπίας για τους φίλους του είδους. Με λίγο μεγαλύτερη σεναριακή μέριμνα, ίσως να μιλούσαμε για ένα διαμαντάκι του σινεμά δράσης, κι ως έχει όμως το πράγμα θα το πάρουμε και θα πούμε κι ευχαριστώ.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 27-03-2025  |  Διανομή: The Film Group