Snow White

Η πανέμορφη Χιονάτη (Rachel Zegler), καταδιωκόμενη από τη βασίλισσα μητριά της (Gal Gadot) για τον λόγο ότι την ξεπερνάει σε κάλλος, βρίσκει καταφύγιο στο σπιτάκι επτά νάνων. Οι νάνοι εξοικειώνονται μαζί της και τη φροντίζουν ώστε να γλιτώσει από τη σατανική βασίλισσα. Η βασίλισσα, μόλις μαθαίνει από τον μαγικό καθρέφτη ότι ο κυνηγός της δεν σκότωσε τη Χιονάτη, παίρνει την υπόθεση στα χέρια της. Αλλάζει τη μορφή της και πηγαίνει στο σπίτι των επτά νάνων για να τη δηλητηριάσει με ένα φαρμακωμένο μήλο.

Τα τελευταία χρόνια, η Disney περνά από την αχρείαστη διαδικασία του live-action remake σχεδόν όλους τους κλασικούς τίτλους του καταλόγου της. Κάποιες φορές το εγχείρημα έχει προκύψει αξιοπρεπές («Alice in Wonderland» του Tim Burton, «The Jungle Book» του Jon Favreau), άλλες χλιαρό («Dumbo», ξανά του Burton) και άλλες αισχρό («The Lion King» του Favreau και το ακόμα χειρότερο σίκουελ που γύρισε πέρυσι ο Barry Jenkins). Αναπόφευκτα, το «Snow White and the Seven Dwarfs», το αριστούργημα που αποτέλεσε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του στούντιο το 1937, θα περνούσε από αυτήν τη διαδικασία. Επειδή, όμως, ζούμε σε καιρούς σκληρής πολιτικής ορθότητας, το σχέδιο ξεσήκωσε θόρυβο πριν καν ξεκινήσει γυρίσματα, αναφορικά με το κατά πόσον μια τέτοια ταινία θα αναπαρήγαγε στερεότυπα εις βάρος της μειονότητας των νάνων - εξ ου και ο τίτλος του remake είναι απλά «Snow White».

Κανονικά δε θα ασχολούμαστε με όλα αυτά, μιας και δεν είναι δουλειά της κριτικής αλλά των tabloid, ωστόσο ο αντίκτυπός τους είναι εμφανής στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, επομένως οφείλουμε να ξεκινήσουμε από εκεί. Κι αυτό γιατί η αντιδικία σχετικά με την ορθότητα της απεικόνισης νάνων στην οθόνη οδήγησε σε συζητήσιμες αισθητικές επιλογές, όπως την απεικόνιση των εφτά νάνων με CGI, την στιγμή που, ελέω αναγκαιότητας για συμπερίληψη, ένας πραγματικός νάνος εμφανίζεται σε ρόλο... ληστή! Μερικές ακόμα αστοχίες, όπως το ότι ο Χαζούλης μιλά στο τέλος της ταινίας (εκεί στο Χόλιγουντ έχουν δει την «Υπολοχαγό Νατάσα» φαίνεται) υπονομεύουν τις φιλότιμες προσπάθειες του Marc Webb («500 Days of Summer», «The Amazing Spider-Man») να προσδώσει μια κάποια γοητεία στο εγχείρημα.

Από εκεί και πέρα, έχουμε ελαττώματα που θα πρέπει να θεωρούμε σχεδόν δεδομένα από ένα σχέδιο το οποίο εξαρχής πήρε πράσινο φως με αποκλειστικό κίνητρο το κέρδος. Κακό CGI, προχειρογραμμένοι διάλογοι, flat φωτογραφία, αδιάφορη εικονογραφία - η σύγκριση με το πρωτότυπο φιλμ στο κομμάτι του εικαστικού κόσμου της ταινίας καταλήγει συντριπτική για το remake. Αλλά και το καστ είναι απογοητευτικό: η Rachel Zegler κι η Gal Gadot δεν έχουν και πολλά να κάνουν με τους χαρακτήρες που υποδύονται, οι ερμηνείες τους είναι ικανοποιητικές, αλλά το σενάριο δεν τους δίνει πατήματα να κάνουν κάτι αξιομνημόνευτο. Ο Andrew Burnap, ο οποίος υποδύεται τον Jonathan, είναι τελείως ανεπαρκής.

Συνολικά, το «Snow White» επιβεβαίωσε τις προσδοκίες μας πως δεν έχει λόγο ύπαρξης. Δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε απογοητευτικό, αφού δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο, σίγουρα όμως είναι απελπιστικό να βλέπεις ένα στούντιο όπως η Disney να σπαταλά χρήμα και χρόνο σε ανούσια αναμασήματα κλασικών ταινιών που δε χρειάζονται αναθεώρηση, εκσυγχρονισμό ή όποια άλλη ταμπέλα θέλουν οι υπεύθυνοι marketing να κολλήσουν στη νέα εκδοχή μπας και μας ξεγελάσουν και ξεχάσουμε πως μοναδικός λόγος για τη δημιουργία αυτών των ταινιών είναι το τσέπωμα μερικών εκατομμυρίων δολαρίων παραπάνω. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το φιλμ του 1937 παραμένει πιο μοντέρνο και θεσπέσιο απ' όσο θα είναι ποτέ οποιοδήποτε "αφυπνισμένο" remake.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 20-03-2025  |  Διανομή: Feelgood Entertainment  |  Επίσημο Site