The Brutalist

Έχοντας διασωθεί από στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, ο πρωτοπόρος αρχιτέκτονας Laszlo Toth (Adrien Brody) έχει αφήσει πίσω του την Ευρώπη και φτάνει στην Αμερική για να χτίσει από την αρχή τη ζωή και την καριέρα του, περιμένοντας τη σύζυγό του, Erszebet (Felicity Jones), που αναγκάστηκε να αποχωριστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μόνος σε μία ξένη χώρα, ο Laszlo εγκαθίσταται στην Πενσιλβάνια, όπου ένας μεγιστάνας βιομήχανος (Guy Pearce) αναγνωρίζει το ταλέντο του και του αναθέτει ένα τεράστιο έργο. Αυτό που μοιάζει σαν χρυσή ευκαιρία για τον Laszlo, έρχεται με ένα μεγάλο τίμημα.

Το φιλμ που επί έξι χρόνια προσπαθούσε να υλοποιήσει ο πρώην ηθοποιός και νυν σκηνοθέτης και σεναριογράφος Brady Corbet, σε συνεργασία με τη σύζυγό του Mona Fastvold («The World to Come») στο σενάριο, έχει ήδη αποσπάσει παραλληλισμούς με κλασικά έργα του αμερικανικού κινηματογράφου, όπως το «Once Upon a Time in America» (1984) του Sergio Leone ή το «There Will Be Blood» (2007) του Paul Thomas Anderson. Η σχεδόν τετράωρη διάρκεια και ο επικός καμβάς του «The Brutalist» είναι πιθανότατα οι λόγοι που οδηγούν την κριτική σε παρόμοιους συνειρμούς αλλά, χωρίς να θέλουμε να τους απορρίψουμε συλλήβδην, η βασική "συγγένεια" που εμείς εντοπίζουμε στο φιλμ είναι αυτή με έναν άλλο μεγάλο σκηνοθέτη, του κλασικού Χόλιγουντ αυτήν τη φορά: τον King Vidor.

Τοποθετώντας στο επίκεντρο μιας ιστορίας που εκτείνεται σε βάθος δεκαετιών, αριθμεί δεκάδες χαρακτήρες, αλλά επικεντρώνεται στον αγώνα ενός καλλιτέχνη να δώσει σάρκα και οστά στο όραμά του κόντρα σε δεκάδες - οικονομικές, προσωπικές, κοινωνικές, πολιτικές - δυσκολίες, ο Corbet ξαναγράφει την ιστορία της Αμερικής, όπως την αφηγήθηκε ο Vidor στη διάσημη τριλογία του «The Crowd» (1928), «Our Daily Bread» (1934) και «An American Romance» (1944). Ο δικός του everyday man είναι ένας μετανάστης, ένας Εβραίος επιζών του Ολοκαυτώματος, ένας αρχιτέκτονας - δηλαδή, ένας άνθρωπος που θα φτιάξει κάτι το οποίο θα ζήσει πολύ περισσότερο από τον ίδιο, όπως ακριβώς και ένας σκηνοθέτης του κινηματογράφου.

Αυτόν τον χαρακτήρα ενσαρκώνει, σε μια από τις ωραιότερες ερμηνείες της καριέρας του, ο Adrien Brody. Υιοθετώντας με τρόπο άκρως πειστικό ουγγρική προφορά, ο Brody υποδύεται έναν άνθρωπο συντετριμμένο από τις δυνάμεις που αδυνατεί να νικήσει, αλλά και από τις ίδιες του τις αδυναμίες και τους δαίμονες. Στον αντίποδα, ο Guy Pearce, στην εντυπωσιακότατη επιστροφή του στις ταινίες πρώτης γραμμής και στους ζουμερούς ρόλους, είναι ένας στυγνός, κυνικός, no-bullshit καπιταλιστής επιχειρηματίας, η ενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου. Η ερμηνευτική αντιπαράθεση των δύο εξαίρετων, μα υποτιμημένων ηθοποιών φορτίζει την οθόνη με ένταση και απολύτως δίκαια έστειλε αμφότερους στις υποψηφιότητες των Oscar, γιατί όχι και στη νίκη.

Παρά τη μεγάλη του διάρκεια και μερικές σεναριακές αστοχίες στο δεύτερο μισό, το «The Brutalist» είναι μια ταινία που παρακολουθείται με κομμένη την ανάσα. Έχοντας κοστίσει λιγότερα από 10 εκατομμύρια δολάρια, μπορεί, με την επιτυχία της, να δείξει, ή μάλλον να υπενθυμίσει στο Χόλιγουντ ένα δρόμο που φαίνεται να έχει ξεχάσει προ πολλού: αυτόν της οικονομίας. Οι σπουδαίες ιδέες και οι ιδιοφυείς δημιουργοί μπορούν να δώσουν πολλά με λίγα μέσα στη διάθεσή τους. Και ο Brady Corbet κατάφερε, με υπομονή κι επιμονή, να παραδώσει ένα πραγματικά αξιέπαινο φιλμ, από τα σημαντικότερα της χρονιάς που πέρασε, μια ταινία που προορίζεται να μείνει κλασική.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 06-02-2025  |  Διανομή: Tanweer  |  Επίσημο Site