The Room Next Door

Η Ingrid (Julianne Moore) κι η Martha (Tilda Swinton) ήταν στενές φίλες στα νιάτα τους, όταν δούλευαν μαζί στο ίδιο περιοδικό. Η Ingrid προχώρησε στη ζωή της κι έγινε συγγραφέας μυθιστορημάτων ενώ η Martha έγινε πολεμική ρεπόρτερ, κι έτσι οι απαιτήσεις της ζωής τις χώρισαν. Μετά από χρόνια που έχουν χάσει επαφή, συναντώνται ξανά με δυσάρεστη αφορμή: η Martha πάσχει από ανίατη μορφή καρκίνου και πρόκειται να φύγει από τη ζωή σε μερικούς μήνες. Μη θέλοντας να υποστεί τη φθορά της αρρώστιας, έχει αποφασίσει να δώσει η ίδια τέλος στη ζωή της και ζητά από την Ingrid κάτι πολύ απλό, και συνάμα σημαντικό: να βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο όταν θα το κάνει.

Ο Pedro Almodovar είναι ένας σκηνοθέτης που ωριμάζει πολύ όμορφα. Ταινία την ταινία, εξελίσσεται δημιουργικά, και ο θεατής που ακολουθεί τη φιλμογραφία του μέσα στα χρόνια μπορεί να διαπιστώσει την εξέλιξη αυτή. Τόσο θεματολογικά, όσο και υφολογικά, ο Ισπανός δημιουργός δε μένει ποτέ στάσιμος. Φέτος, πραγματοποιώντας την πρώτη του αγγλόφωνη ??πόπειρα μεγάλου μήκους, διασκευάζοντας ένα μυθιστόρημα της Sigrid Nunez, ο Almodovar διαχειρίζεται ένα θέμα που ήταν αναμενόμενο να τον απασχολήσει, καθώς έχει μπει για τα καλά στην όγδοη δεκαετία της ζωής του: τον θάνατο. Είναι, όμως, αυτός το πραγματικό ή, τέλος πάντων, το μοναδικό θέμα της ταινίας;

Πολλοί θεατές και κριτικοί έσπευσαν να υμνήσουν ή να κατακρίνουν το «The Room Next Door» επειδή υπερασπίζεται το δικαίωμα στην ευθανασία - ανάλογα με το πού στέκεται κανείς, αλλά αυτό είναι εξωκινηματογραφικό. Όμως, αυτή δεν είναι παρά μια εντελώς επιφανειακή ανάγνωση ενός έργου που στοχάζεται ήρεμα και γλυκά πάνω στο θάνατο και, κυρίως, στην ανάγκη του ανθρώπου να μην είναι μόνος, τόσο στη ζωή όσο και, ακόμα περισσότερο, στο τέλος της. Αυτό το θέμα ο Almodovar το "παντρεύει" διακριτικά με έναν κοινωνικοπολιτικό σχολιασμό πάνω στην κατάσταση του σύγχρονου κόσμου, με τους πολέμους, τις οικολογικές καταστροφές και τον αλληλοσπαραγμό, για να θέσει τελικά το καίριο ερώτημα: αξίζει να ζει κανείς σε αυτόν τον κόσμο;

Η ταινία παίρνει το χρόνο της, διαρκεί ακριβώς όσο πρέπει, είναι 100% αλμοδοβαρική στο ύφος και το ρυθμό της και διαθέτει ένα λαμπρό πρωταγωνιστικό ντουέτο. Η Julianne Moore κι η Tilda Swinton είναι πολύ καλές στους ρόλους τους, το ίδιο κι ο John Turturro σε έναν υποστηρικτικό ρόλο που όμως σου μένει. Οι αναφορές της ταινίας στο «The Dead» (1987) του John Huston, την τελευταία ταινία του μεγάλου σκηνοθέτη βασισμένη στους "Δουβλινέζους" του James Joyce, εντάσσονται αρμονικά στην πλοκή και αποκαλύπτουν περαιτέρω τις προθέσεις του Almodovar για μια ταινία - στοχασμό, για έναν ήρεμο, νηφάλιο απολογισμό μιας ζωής που θα τελειώσει όπως επιλέγει η ηρωίδα της ταινίας.

Έχοντας χαρίσει το Χρυσό Λιοντάρι του Φεστιβάλ Βενετίας, την ύψιστη φεστιβαλική τιμή που έχει λάβει στην καριέρα του, στο δημιουργό του, το «The Room Next Door» είναι ακόμα ένα βήμα του Ισπανού σκηνοθέτη προς την ωριμότητα. Ο Almodovar υπερπηδά το εμπόδιο της αγγλικής γλώσσας και φτιάχνει μια ταινία απολύτως αντιπροσωπευτική του στιλ και των ζητημάτων που τον απασχολούν, αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τις πρωταγωνίστριές του, βάζοντας τις σωστές δόσεις μελοδράματος στο σενάριο και χειριζόμενος διακριτικά και με τη λεπτότητα μεγάλου δημιουργού τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας του. Ισορροπώντας επιδέξια ανάμεσα στο γλυκόπικρο χιούμορ και το δράμα, η νέα ταινία του Pedro Almodovar δε θα απογοητεύσει το κοινό του.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 14-11-2024  |  Διανομή: Tanweer