Widow Clicquot

H ταινία μας αφηγείται την ιστορία της οικογενειακής επιχείρησης πίσω από τη μάρκα σαμπάνιας Veuve Clicquot που ξεκίνησε στα τέλη του 18ου αιώνα. Το 1798, μια φιλόδοξη νεαρή γυναίκα, η Barbe - Nicole (Haley Bennett), παντρεύεται τον ευκατάστατο Francois - Henri Clicquot (Tom Sturridge) και μαζί αποφασίζουν να ασχοληθούν με την παραμελημένη οικογενειακή οινοποιία. Όταν ύστερα από λίγα χρόνια ο Francois πεθαίνει, η νεαρή γυναίκα αναλαμβάνει μόνη της τα ηνία σε μια επιχείρηση που το βασικό της προϊόν, η πασίγνωστη σήμερα Veuve Clicquot που στα ελληνικά σημαίνει "H Χήρα του Clicquot", έμελλε να γίνει η δεύτερη πιο εμπορική σαμπάνια στον κόσμο.

Η στόχευση του «Widow Clicquot» είναι ξεκάθαρη. Χρησιμοποιώντας την αφηγηματική φόρμα μιας βιογραφικής ταινίας, θέλει να αναδείξει την ηρωική προσπάθεια μιας γυναίκας σε έναν ανδροκρατούμενο, ως εκείνη τη στιγμή, επαγγελματικό χώρο, ένα θέμα που καθιστά την ταινία επίκαιρη σε μια εποχή όπου τέτοια ζητήματα βρίσκονται καθημερινά υπό συζήτηση. Το βασικό πρόβλημα του έργου είναι ότι, άπαξ και αντιλαμβάνεσαι πού το πάει, κάτι που συμβαίνει στα πρώτα δέκα λεπτά της ταινίας μιας και δεν μιλάμε για κάποια διακριτική δημιουργία, το φιλμ δεν έχει σχεδόν τίποτα άλλο να προσφέρει. Κάθεσαι στο κάθισμά σου και περιμένεις να σου πει και να σου ξαναπεί πράγματα που έχεις προ πολλού αντιληφθεί, με αποτέλεσμα η θέαση να καταντήσει κουραστική.

Ο Thomas Napper, έμπειρος στο χώρο των μουσικών βίντεο και της τηλεόρασης αλλά με μόνο μία ακόμη ταινία μεγάλου μήκους στο ενεργητικό του, το «Jawbone» (2017), κάνει ικανοποιητική δουλειά στην ανασύσταση της εποχής και στη δημιουργία μερικών πανέμορφων κάδρων, εμφανώς επηρεασμένων από ζωγραφικούς πίνακες της περιόδου. Η ταινία του έχει, επίσης, αρκετά καλό ρυθμό, ειδικά στην πρώτη πράξη, και είναι οικονομημένη. Δεν πλατειάζει αφηγηματικά, ξεχωρίζει τα σημαντικά και αφήνει απέξω ό,τι δε χρειάζεται προκειμένου να ειπωθεί η ιστορία. Το ζήτημα έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι η ιστορία καθαυτή είναι χιλιοειπωμένη και η συγκεκριμένη ταινία δεν έχει κάτι πρωτότυπο να προσφέρει.

Όσο για τις ερμηνείες, η Haley Bennett («Rules Don't Apply», «The Devil All the Time») είναι αρκετά καλή, κατορθώνοντας να αποτυπώσει τη διαδρομή της ηρωίδας της από την ανωριμότητα στη συνειδητοποίηση και την ανάληψη ευθυνών που ενδεχομένως δεν είχε φανταστεί ποτέ. Ο Tom Sturridge («Irma Vep») είναι ικανοποιητικός στον, σχετικά μικρό, ρόλο του ως Francois - Henri Clicquot, όπως και το υπόλοιπο υποστηρικτικό cast. Όλοι οι ηθοποιοί είναι εναρμονισμένοι με τις απαιτήσεις μιας ταινίας που διαδραματίζεται στη συγκεκριμένη εποχή, χωρίς κάποιος να ξεχωρίζει και να διεκδικεί δάφνες σπουδαίας ερμηνείας. Ωραία δουλειά έχει γίνει στη φωτογραφία και στη διεύθυνση παραγωγής της ταινίας.

Συνολικά, το «Widow Clicquot» είναι μια ανιαρή ταινία εποχής βασισμένη σε αληθινή ιστορία, όμορφη στην όψη αλλά εντελώς κλισέ και προβλέψιμη σεναριακά. Εξαντλεί γρήγορα όσα ενδιαφέροντα έχει να πει και χάνει το ενδιαφέρον της μετά την πρώτη πράξη, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια του σκηνοθέτη, αλλά και τη συνεπή ανταπόκριση των ηθοποιών στις απαιτήσεις του έργου. Δυστυχώς, μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για τη γενναιότητα μιας γυναίκας να κάνει το όραμά της πραγματικότητα απέναντι σε πάμπολλες δυσκολίες και σε ένα χώρο οριακά εχθρικό για την ίδια λόγω του φύλου της, δεν αξιοποιεί τις δυνατότητές της και καταλήγει σε μια μέτρια και αδιάφορη κινηματογραφική δουλειά, που θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 22-08-2024  |  Διανομή: Σπέντζος