Do Not Expect Too Much From The End Of The World

H Angela (Ilinca Manolache) εργάζεται ως βοηθός παραγωγής και οδηγός σε μια πολυεθνική εταιρεία που παράγει διαφημίσεις και οπτικοακουστικό περιεχόμενο. Το ωράριό της την υποχρεώνει να βρίσκεται στη δουλειά έως και 16 ώρες την ημέρα, ο μισθός της σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει τις ανάγκες της και η ίδια βρίσκει διέξοδο δημιουργώντας σύντομα βίντεο στο TikTok υιοθετώντας μια μισογυνιστική, σεξιστική, ρατσιστική περσόνα και χυδαιολογώντας ακατάπαυστα. Το project στο οποίο εργάζεται τώρα η Angela περιλαμβάνει ένα εκπαιδευτικό βίντεο με πρωταγωνιστή έναν εργάτη, ο οποίος υπήρξε θύμα ατυχήματος ενώ επέστρεφε από τη δουλειά του με αποτέλεσμα να μείνει σε κώμα για μήνες και να ξυπνήσει έχοντας μείνει παράλυτος.

Διαβάζοντας κανείς την παραπάνω σύνοψη, εύλογα θα σχηματίσει την εντύπωση ότι το «Do Not Expect Too Much From the End of the World» είναι ένα κοινωνικό μελόδραμα νεορεαλιστικών αποήχων, που σου τρίβει στα μούτρα τη δυστυχία των λαϊκών στρωμάτων, ηθικολογεί εναντίον των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και πολιτικολογεί επιφανειακά και καφενειακά. Όποιος, όμως, σκεφτεί κάτι τέτοιο, πιθανότατα δεν έχει καταλάβει ότι μιλάμε για ταινία του Ρουμάνου Radu Jude («Aferim», «Bad Luck Banging or Loony Porn»), όχι μόνο ενός από τους πιο ρηξικέλευθους κινηματογραφιστές του μοντέρνου ευρωπαϊκού κινηματογράφου, αλλά κι ενός μέγιστου troll της σκηνοθεσίας, που δε διστάζει να χαβαλεδιάσει ανελέητα με τους πάντες και τα πάντα, προκαλώντας όχι απλά για να προκαλέσει, αλλά επειδή έχει πράγματι να σατιρίσει τα κακώς κείμενα της σύγχρονης Ευρώπης, κι όχι μόνο.

Η ταινία, λοιπόν, είναι πάνω απ' όλα μια κωμωδία, ίσως αυτό που θα λέγαμε "μαύρη κωμωδία", εφόσον πραγματεύεται σοβαρά ζητήματα με έναν ανατρεπτικό, καυστικό τρόπο, αλλά πάντως μια αστεία ταινία που δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά. Μιλάει, από τη μια, για ένα σωρό θέματα, χωρίς να μπλέκεται και χωρίς να χάνει το βηματισμό της - βοηθάει σε αυτό κι η μεγάλη διάρκεια, που δικαιολογείται όμως απόλυτα: η εργασιακή εκμετάλλευση, τα social media, το παρελθόν, παρόν και μέλλον του κινηματογράφου, σε μια κοινωνία και εποχή όπου η εικόνα δεν έχει πλέον το νόημα που είχε στον 20ό αιώνα - φανταστικό το εύρημα της ταινίας μέσα στην ταινία, του άμεσου διαλόγου με την ρουμανική ταινία του 1981.

Φυσικά, είναι η φύση της ταινίας αυτής τέτοια, ώστε απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Μέσα στα 160 λεπτά που διαρκεί το φιλμ, η εξωτερική δράση είναι ελάχιστη, ενώ τα τελευταία 30 περίπου λεπτά είναι ένα ακίνητο μονοπλάνο που ενδεχομένως θα εξοργίσει τους αρνητές του "αργού" σινεμά. Από την άλλη, η ταινία αγκαλιάζει την κουλτούρα των social media, το κακό σινεμά σκηνοθετών όπως ο Uwe Boll, ο οποίος κάνει κι ένα πέρασμα από το έργο, και τη χυδαιολογία των ΜΚΔ, ώστε ενδέχεται να ξενίσει τους πιο "φεστιβαλικούς" θεατές που δε θα πιάσουν το αστείο. Πρόκειται, όμως, ακριβώς περί αυτού: ενός αστείου.

Θεατές με ανοιχτό μυαλό, διαρκώς προσεκτικοί και συνειδητοποιώντας πως αυτό που βλέπουν δεν είναι ένα έργο - κήρυγμα, θα απολαύσουν την ταινία. Το «Do Not Expect Too Much From the End of the World» επιβεβαιώνει τη θέση του Jude ανάμεσα στους σημαντικότερους σύγχρονους κινηματογραφιστές και τον αναδεικνύει σε διάδοχο των Jean-Luc Godard, Dusan Makavejev και Luis Bunuel. Καθόλου άδικα μια από τις πιο πολύ-παινεμένες απ' την κριτική ταινίες του 2023, αγαπημένη σκηνοθετών όπως ο John Waters, η νέα ταινία του Ρουμάνου δημιουργού μας καλεί να μην την πάρουμε στα σοβαρά και να τη διασκεδάσουμε με την ψυχή μας.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 01-02-2024  |  Διανομή: Cinobo