The Holdovers

Κανείς δε συμπαθεί το δάσκαλο Paul Hunham (Paul Giamatti): ούτε οι μαθητές του, ούτε οι συνάδελφοί του, ούτε ο διευθυντής, οι οποίοι βρίσκουν το στόμφο και την αυστηρότητά του εξοργιστικά. Χωρίς οικογένεια και χωρίς μέρος να περάσει τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές του 1970, ο Paul παραμένει στο σχολείο για να επιβλέπει τους μαθητές που επίσης δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν. Μετά από λίγες ημέρες, μόνο ένας μαθητής έχει μείνει στο σχολείο, ο 18χρονος Angus (Dominic Sessa), ένας καλός μαθητής η κακή συμπεριφορά του οποίου τον απειλεί με διαρκείς αποβολές. Μαζί με τον Paul και τον Angus είναι η μαγείρισσα Mary (Da' Vine Joy Randolph), μια Αφροαμερικανή που έχει πρόσφατα χάσει το γιο της στο Βιετνάμ.

Αν η παραπάνω σύνοψη σας θυμίζει το «The Breakfast Club» (1985) του John Hughes, δεν πέφτετε και πολύ έξω, καθώς η νέα ταινία του Alexander Payne («Nebraska») είναι μια απόπειρα για κάτι ανάλογο: μια ταινία που μέσα από τη συναναστροφή εντελώς διαφορετικών, μα τελικά εξίσου μόνων κι απελπισμένων ανθρώπων ανατέμνει την αμερικανική κοινωνία, την ανθρώπινη ψυχή και εντοπίζει το κοινό στοιχείο όλων μας: την ανάγκη να έρθουμε κοντά, για να αφήσουμε έτσι το στίγμα μας σε έναν κόσμο που υπήρχε πολύ πριν έρθουμε εμείς σε αυτόν και θα υφίσταται για πολύ καιρό ύστερα από το θάνατό μας. Ο θάνατος ο οποίος είναι διαρκώς παρών στην ταινία, διακριτικά: ο γιος της μαγείρισσας έχει πεθάνει, ο Angus ψεύδεται λέγοντας το ίδιο για τον πατέρα του, ο Paul παθιάζεται μόνο με την Ιστορία και οι άνθρωποι που αγαπά έχουν αφήσει τα εγκόσμια εδώ και αρκετούς αιώνες.

Υπάρχει, όμως και η έννοια της Γέννησης στην ταινία - γι' αυτό άλλωστε ο Payne διάλεξε να τοποθετήσει την πλοκή της την περίοδο των Χριστουγέννων. Το θαύμα που σχεδόν όλος ο Δυτικός κόσμος γιορτάζει ετησίως, η γέννηση του ανηψιού της Mary, που θα πάρει το όνομα του νεκρού της γιου, η γενναία απόφαση του Paul στο φινάλε του φιλμ, που θα αλλάξει διά παντός τη ζωή του. Όπως κάθε ταινία του Alexander Payne, έτσι και το «The Holdovers» ακροβατεί με θαυμαστή δε??ιότητα ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, τα υπαρξιακά αδιέξοδα και τη χαρά της ζωής. Όταν φοβάσαι πως η ταινία θα γίνει γλυκερή, άλλη μια "ταινία συνταγής", ένα "χαστούκι" ρεαλισμού προσγειώνει κοινό και χαρακτήρες, αλλά και στις πλέον δραματικές στιγμές αναπάντεχες ενέσεις χιούμορ και τρυφερότητας έρχονται ανακουφιστικά να απαλύνουν τα δρώμενα.

Με τη γνωστή του σεναριακή λεπτότητα, γράφοντας εξαιρετικούς διαλόγους και μετατρέποντας απλές στιγμές ανθρώπινης αλληλεπίδρασης και κάτι πολύ πιο συγκινητικό και όμορφο, ο Αμερικανός δημιουργός παραδίδει με το «The Holdovers» ένα έργο που επικαλείται τις δικές του φιλμικές αναμνήσεις, από τη δεκαετία του 1970 κυρίως, μέσω τεχνικών κινηματογράφησης και επεξεργασίας της εικόνας που παραπέμπουν στην όψη και το ύφος ταινιών της περιόδου, ταυτόχρονα όμως δημιουργεί ένα απολύτως σύγχρονο φιλμ, που θίγει διακριτικά ζητήματα όπως η αμερικανική ιστορία, το φυλετικό ζήτημα, η μοναξιά του ακαδημαϊκού. Με όπλο, βεβαίως, έναν εξαίσιο Paul Giamatti, που ενδέχεται να υποδεχθεί στην αγκαλιά του το πρώτο του Oscar, και τις αποκαλύψεις που ακούνε στα ονόματα Dominic Sessa και Da' Vine Joy Randolph, με τη δεύτερη να έχει "κλειδώσει" το βραβείο Β' Γυναικείου.

Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, αλλά και δυναμική επιστροφή του Alexander Payne στο σινεμά που ξέρει να κάνει καλύτερα, έξι χρόνια μετά την σχετικά ατυχή απόπειρά του στο σινεμά είδους με το μέτριο «Downsizing» (2017), το «The Holdovers» είναι μια ταινία που θα μείνει κλασική και πολύς κόσμος θα την επισκέπτεται ξανά και ξανά κάθε Χριστούγεννα. Οπωσδήποτε, είναι ένα φιλμ που επικαλείται τίτλους του κινηματογραφικού παρελθόντος, τόσο αισθητικά όσο και θεματολογικά. Το κάνει, όμως, χωρίς να καταφεύγει σε αμήχανο meta χιούμορ και εξυπνακισμούς, αλλά πατώντας γερά στα δικά του πόδια. Μια ταινία που θα σας ζεστάνει την καρδιά, από έναν Payne σε μεγάλη φόρμα.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 25-01-2024  |  Διανομή: Tanweer