Fallen Leaves

Στο σύγχρονο Ελσίνκι, δύο μοναχικές ψυχές (Alma Pyosti, Jussi Vatanen) που αναζητούν την αγάπη γνωρίζονται τυχαία σε ένα μπαρ καραόκε. Ωστόσο, το μονοπάτι προς την ευτυχία τους είναι στρωμένο με εμπόδια - από χαμένους αριθμούς τηλεφώνου μέχρι λάθος διευθύνσεις, αλκοολισμό, κι έναν γοητευτικό αδέσποτο σκύλο.

Οι άνθρωποι είναι σαν τα φύλλα των δέντρων. Αλλοτε πέφτουν, βιώνοντας το φθινόπωρο της ζωής τους, βυθιζόμενοι στη μοναξιά, στον αλκοολισμό, κάνοντας πολέμους, κι άλλοτε ανθίζουν, αγαπώντας ο ένας τον άλλο. Κι είναι αυτή η ικανότητα του ανθρώπου να αγαπήσει και να αγαπηθεί που αντισταθμίζει την ικανότητά του για το μεγαλύτερο κακό, που είναι η εξόντωση του άλλου (καθόλου τυχαίες οι διαρκείς αναφορές στον πόλεμο της Ουκρανίας και στις θηριωδίες του Putin) αλλά και του ίδιου του του εαυτού (ο αλκοολισμός, σοβαρό πρόβλημα των σκανδιναβικών χωρών, πολύ έξυπνα ενσωματωμένος στην πλοκή της ταινίας). Όπως συμβαίνει με τις εποχές του χρόνου, που διαδέχονται η μία την άλλη απρόσκοπτα σε ένα θαυμάσιο κύκλο, έτσι κι η αγάπη, το θαυμαστότερο των συναισθημάτων, θα έρθει τη στιγμή που πρέπει, και τίποτα δε θα μπορέσει να σταθεί στο δρόμο της.

Υπάρχει, όμως, κι ένας άλλος παράγοντας που καθιστά την ανθρώπινη ύπαρξη τόσο όμορφη: η τέχνη. Σε δεύτερο επίπεδο, το «Fallen Leaves» είναι ένα φιλμ για το ίδιο το σινεμά, αλλά και την τέχνη γενικότερα. Το μέσο που υπηρετεί εδώ και σαράντα χρόνια σαν σκηνοθέτης ο σπουδαίος Φινλανδός Aki Kaurismaki είναι παρόν στο νέο του δημιούργημα μέσα από διαρκείς αναφορές σε ένδοξα έργα του παρελθόντος, από τον ιταλικό νεορεαλισμό μέχρι τον Bill Murray, αλλά και στην ίδια την αισθητική της ταινίας, που διαδραματίζεται μεν στη σύγχρονη εποχή, είναι δε έτσι σκηνογραφημένη και φροντισμένη στη χρωματική της παλέτα ώστε θυμίζει τα μελοδράματα του κλασικού Χόλιγουντ, του Douglas Sirk, του Vincente Minnelli, της Joan Crawford.

Με τον πιο απλό τρόπο, μέσα σε 81 μόλις λεπτά, ο Kaurismaki μας χαρίζει ένα φιλμικό δώρο που είχαμε ανάγκη. Μια ταινία τόσο "ζεστή" που σε συγκινεί με την απλότητα και τη σοφία της, μια ταινία τόσο αβίαστα cool που μόνο αυτός ο σκηνοθέτης θα μπορούσε να την έχει γυρίσει, άντε και το φιλαράκι του ο Jim Jarmusch. Πιστή στο ύφος του δημιουργού της, συνεπής με τη φιλοσοφία του και το καλλιτεχνικό του όραμα, γαλήνια και ώριμη, η νέα ταινία ενός από τους αγαπημένους μας δημιουργούς των τελευταίων δεκαετιών επιβεβαιώνει πως κάθε νέα του δουλειά είναι αυτομάτως από τις πιο πολυαναμενόμενες.

Από τα πιο πολύτιμα κομμάτια σινεμά που θα δούμε φέτος, η επιστροφή του Aki Kaurismaki έξι χρόνια μετά το «The Other Side of Hope» (που επρόκειτο το 2017 να είναι η τελευταία του ταινία, χαιρόμαστε για την αλλαγή πλεύσης φίλε Aki) είναι μια γλυκιά μικρή ταινία με μεγάλη καρδιά, ιδανική για προβολές με τον / την σύντροφό σας. Είτε αγαπάτε ήδη το σινεμά του Φινλανδού, οπότε γνωρίζετε τι περίπου θα δείτε, είτε είστε εντελώς αμύητοι, μπορείτε να προσέλθετε άφοβα, βέβαιοι ότι θα φύγετε συναισθηματικά γεμάτοι και απολύτως ικανοποιημένοι από αυτό το απολύτως οικονομημένο έργο, όπου τίποτα δεν περισσεύει.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 30-11-2023  |  Διανομή: Cinobo