No Hard Feelings

Η Maddie (Jennifer Lawrence) είναι μια γυναίκα 32 ετών που αντιμετωπίζει οικονομικά, αλλά και συναισθηματικά προβλήματα. Έχει μόλις χάσει το αυτοκίνητό της, η τράπεζα απειλεί να της κατασχέσει και το σπίτι, ενώ αδυνατεί να συνάψει έναν σταθερό δεσμό. Έχει περάσει όλη της τη ζωή στην κωμόπολη όπου μένει τώρα και αισθάνεται πως δε θα φύγει ποτέ από εκεί. Τότε, ένα ευκατάστατο ζευγάρι (Matthew Brodderick, Laura Benanti) θα προτείνει στη Maddie να "κάνει παρέα" στον υπερβολικά εσωστρεφή γιο τους, Percy (Andrew Barth Feldman), ο οποίος είναι κάμποσα χρόνια μικρότερός της κι ετοιμάζεται να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο Princeton, με αντάλλαγμα ένα νέο αμάξι. Η Maddie θα δεχθεί απρόθυμα και, χωρίς να το καταλάβει, θα δεθεί συναισθηματικά με τον Percy.

Η Jennifer Lawrnece, οπωσδήποτε μια καλή ηθοποιός αρκετά αδικημένη από την, συχνά κατώτερη του ταλέντου της, φιλμογραφία της, έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να κάνει περισσότερες κωμωδίες και, βλέποντας το «No Hard Feelings», διάολε ευχόμαστε να υλοποιήσει την επιθυμία της. Πέρα από τις άλλες αρετές της ταινίας, στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω, η ηθοποιός εδώ είναι ένα πραγματικό ηφαίστειο κωμικού timing, που δε διστάζει να "παίξει" με τη σεξουαλικότητα αλλά και την εικόνα της, να τις "τσαλακώσει" και να ξεγυμνωθεί, κυριολεκτικά και μεταφορικά, χαρίζοντάς μας πολύτιμες στιγμές γέλιου.

Το φιλμ αυτό είναι, επιτέλους, μια ατόφια κινηματογραφική κωμωδία που είναι ικανή να προκαλέσει γέλια χωρίς να καταφύγει σε χοντράδες. Χρησιμοποιεί όλες τις συνταγές της κλασικής αμερικανικής κωμωδίας παρεξηγήσεων, της ρομαντικής κωμωδίας και, ενίοτε, της κωμωδίας screwball, αναμειγνύοντάς τις με τρόπο ευρηματικό, οπωσδήποτε κάπως προβλέψιμο, αλλά τελικά αστείο, συναρπαστικό και συγκινητικό. Μπορούμε με ασφάλεια να απονείμουμε στο έργο τον τίτλο μιας από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς!

Ξεκινώντας από ψήγματα κοινωνικής κριτικής (τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι και τα υπάρχοντά τους), η ταινία βάζει σύντομα εμπρός και το προσωπικό στοιχείο, μπλέκοντάς τα αριστοτεχνικά: η ηρωίδα του φιλμ αδυνατεί να δεθεί συναισθηματικά, όντας προσκολλημένη στο παρελθόν της, στα τραύματα της παιδικής της ηλικίας. Η σχέση της με τον νεότερό της Percy θα οδηγήσει και εκείνη, ίσως περισσότερο απ' ό,τι εκείνον, στην ενηλικίωση και στην απελευθέρωση από τους προσωπικούς της δαίμονες.

Όλα αυτά, με τρόπο πολύ αστείο και με αξιομνημόνευτες σεκάνς, την ευρηματικότητα των οποίων σπάνια συναντάς πλέον στην αμερικανική κωμωδία. Η σκηνή με την πάλη στην παραλία είναι από μόνη της ένα μικρό διαμαντάκι, η πρώτη συνάντηση της Lawrence με τους γονείς του Percy, όπου η πρώτη καλείται να ανέβει μια μεγάλη σκάλα για να τους συναντήσει, εκφράζει οπτικά το χάσμα ανάμεσα στις τάξεις στην αμερικανική κοινωνία, ενώ η σεκάνς του πάρτι είναι μάθημα μοντάζ και timing.

Φυσικά, η ταινία δεν έχει στόχο να ανακαλύψει τον τροχό, ούτε να ανανεώσει την κινηματογραφική γλώσσα. Υπηρετεί, όμως, τους κανόνες του είδους της με συνέπεια και μεράκι και πετυχαίνει, έτσι, τον στόχο της, που δεν είναι άλλος από το να προκαλέσει γέλιο αφηγούμενη μια ευχάριστη ιστορία. Το υπόλοιπο cast είναι απολαυστικό, με τον Matthew Broderick να είναι όπως πάντα απλά ιδανικός για το ρόλο που ανέλαβε.

Ευχόμαστε ολόψυχα στην Jennifer Lawrence να συνεχίσει να γυρίζει κωμωδίες και μάλιστα τόσο καλές. Δύο χρόνια μετά το «Don't Look Up» του Adam McKay, η ηθοποιός πρωταγωνιστεί σε μία ακόμη από τις καλύτερες κωμωδίες των τελευταίων ετών και, αν μη τι άλλο, αποδεικνύει τις ικανότητές της τόσο στους κωμικούς ρόλους, όσο και στην επιλογή ρόλων. Αν εξακολουθήσει έτσι, μπορούμε να περιμένουμε πολλά γέλια από εκείνη στο μέλλον.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 22-06-2023  |  Διανομή: Feelgood Entertainment  |  Επίσημο Site