Close

Ο Leo (Eden Dambrine) κι ο Remi (Gustav de Waele) είναι δύο 13χρονοι κολλητοί φίλοι, των οποίων ο φαινομενικά αδιάσπαστος δεσμός ξαφνικά, τραγικά καταρρέει. Η στενή φιλία των δύο αγοριών φέρνει σε αμηχανία το κοινωνικό περιβάλλον, το οποίο δεν αργεί να μετατρέψει αυτό το συναίσθημα σε περιθωριοποίηση των παιδιών, εξωθώντας τα σε ακραίες πράξεις. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες τόσο για τα νεαρά αγόρια, όσο και για τις οικογένειές τους.

Ο Lukas Dhont εντυπωσίασε το Φεστιβάλ των Καννών του 2018 με την πρώτη του ταινία, «Girl», ένα θαυμάσιο, παρά τα ελαττώματά του, ντεμπούτο. Εκεί επέστρεψε, ως μέρος του Διαγωνιστικού προγράμματος αυτήν τη φορά, ο ανερχόμενος Βέλγος σκηνοθέτης με τη δεύτερη ταινία του, «Close», τέσσερα χρόνια μετά. Τόσο η πρώτη, όσο και η δεύτερη ταινία του Dhont απέσπασαν παραλληλισμούς με το σινεμά των συμπατριωτών του αδελφών Jean - Pierre και Luc Dardenne. Είναι γεγονός πως ο Dhont μοιράζεται μαζί τους την ευαισθητοποίηση πάνω σε καυτά κοινωνικά θέματα της εποχής του και την τεχνική με την οποία κινηματογραφεί τις ιστορίες του, μέσω μιας διαρκώς χειροκίνητης κάμερας που ακολουθεί παντού τους πρωταγωνιστές του.

Εντούτοις, το σινεμά των Dardenne είναι ζοφερό, περισσότερο στρατευμένο και μαχητικό. Θέλει ν' αλλάξει τον κόσμο αναδεικνύοντας το κοινωνικό πρόβλημα. Ο Dhont θέλει να τον αλλάξει αναδεικνύοντας τις συνέπειες του προβλήματος για τους ανθρώπους των οποίων τις ιστορίες επιλέγει ν' αφηγηθεί. Το σινεμά του είναι πιο ευαίσθητο, πιο συναισθηματικό, ίσως στα σημεία πιο μελοδραματικό ακόμα - άλλωστε, έχει κάνει μόλις δύο ταινίες, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τη φιλμογραφία του με αυτή δύο δημιουργών που μετρούν ήδη τριάντα χρόνια καριέρας.

Με το «Close» αρχίζουν να διαφαίνονται σταθερές θεματικές που ενδεχομένως θα απασχολήσουν τον Βέλγο σκηνοθέτη σε ολόκληρη τη φιλμογραφία του. Η παιδική αθωότητα, η πρώτη επαφή ενός νεαρού ατόμου με τον σκληρό κόσμο των ενηλίκων, η γονεϊκή αγάπη και στοργή, το κοινωνικό περιβάλλον και η συχνά υποκριτική συμπεριφορά του. Μαζί, αναδεικνύονται και κάποιες αδυναμίες, κυρίως σεναριακής υφής, που ο Dhont θα πρέπει να προσέξει: μια κάποια τάση προς τον μελοδραματισμό, μέσω ακραίων συμπεριφορών κι επιλογών των χαρακτήρων του. Το φινάλε του «Girl» ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα, αυτό που συμβαίνει περίπου στη μέση του «Close» και δίνει άλλη κατεύθυνση στην ταινία είναι ένα ακόμη. Μπορεί η σκηνοθεσία του Dhont να είναι εξαιρετική στα σημεία αυτά, δεν παύουν όμως να ζημιώνουν τον συνολικό αντίκτυπο των φιλμ του.

Μια άλλη ικανότητα που αδιαμφισβήτητα κατέχει ο νεαρός σκηνοθέτης είναι αυτή του να καθοδηγεί σωστά ανήλικους ηθοποιούς, αποσπώντας τους εντυπωσιακές ερμηνείες σε δύσκολους ρόλους. Το είδαμε στο ντεμπούτο του, το βλέπουμε πάλι εδώ, με τον Dhont να αποσπά δύο δυνατές ερμηνείες από τους Dambrine και de Waele, σε ρόλους αρκετά εκτός, εικάζουμε, των βιωμάτων των δύο νεαρών ηθοποιών.

Το «Close» είναι ένα ωραίο κοινωνικό δράμα, με αδυναμίες αλλά και αναμφισβήτητες αρετές, που επιβεβαιώνει την ικανότητα του σκηνοθέτη του να σκύβει πάνω από προβλήματα της νεαρής ηλικίας με κατανόηση και ευαισθησία. Αυτό αποτελεί μια ευρύτερη τάση του σύγχρονου βελγικού κινηματογράφου, καθώς μόλις πέρυσι είδαμε το πολύ καλό «Playground», σκηνοθετικό ντεμπούτο της Laura Wandel, ενώ και οι δύο τελευταίες ταινίες των Dardenne, το «Young Ahmed» (2019) και το «Tori & Lokita» (2022) έχουν σαν κεντρικούς χαρακτήρες ανηλίκους. Όσο για τον Lukas Dhont, εάν κατορθώσει και ξεπεράσει τις όποιες ατέλειες έχουν οι δύο ταινίες που έχει υπογράψει μέχρι στιγμής, είναι βέβαιο ότι θα αναδειχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους κινηματογραφιστές της γενιάς του.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 16-02-2023  |  Διανομή: Ama Films  |  Επίσημο Site