Bergman Island

Ένα ζευγάρι Αμερικανών σκηνοθετών, ο Tony (Tim Roth) και η Chris (Vicky Krieps), καταφθάνουν στο νησί Faro, όπου έζησε κι εργάστηκε ο σπουδαίος Σουηδός σκηνοθέτης Ingmar Bergman. Σκοπός τους είναι να γράψουν τα νέα τους σενάρια και να περιπλανηθούν στα μέρη που ενέπνευσαν το μεγάλο δάσκαλο της κινηματογραφικής τέχνης. Όσο προχωρούν τα σενάριά τους και όσο περνούν οι μέρες του σουηδικού καλοκαιριού, τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη μυθοπλασία αρχίζουν να γίνονται δυσδιάκριτα.

Το «Bergman Island» είναι μια ταινία χωρισμένη εμφανώς, και κάπως άτσαλα, στα δύο. Το πρώτο μέρος, δηλαδή κατά προσέγγιση η πρώτη ώρα, είναι ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που έχουμε δει φέτος στον κινηματογράφο: δύο κινηματογραφιστές, ζευγάρι μεταξύ τους, που έρχονται να πάρουν ιδέες στο νησί που γράφει παντού "Ingmar Bergman". Αν είσαι θαυμαστής του Σουηδού σκηνοθέτη, στο 40λεπτο θα αναζητάς στο κινητό σου τιμές για ταξίδι μερικών ημερών στο νησί, ενώ θα έχεις ήδη αρχίσει να σκέφτεσαι ποιες ταινίες, και με ποια σειρά, θα αποτελέσουν την οικιακή ρετροσπεκτίβα σου στον Μπέργκμαν, ακόμα κι αν έχεις δει κάθε ταινία του 3 - 4 φορές. Αν, πάλι, δεν είσαι θαυμαστής ή, απλά, δεν έχεις επαφή με τον σκηνοθέτη, θα απολαύσεις μία ταινία που αναπλάθει το στιλ του ενώ ταυτόχρονα αφηγείται το χρονικό της κατάρρευσης ενός γάμου. Μικροδιαφωνίες που χτίζουν το μωσαϊκό μιας κουρασμένης σχέσης, νέοι έρωτες, στοχασμοί πάνω στο σινεμά, την τέχνη γενικότερα, την ύπαρξη... Ω, μα είναι τόσο θαυμάσια "μπεργκμανικό" αυτό το πρώτο μέρος.

Και το δεύτερο, εδώ που τα λέμε, "μπεργκμανικό" είναι, όχι όμως τόσο θαυμάσιο. Γιατί από τη στιγμή που η σκηνοθέτρια, Mia Hansen - Love (οπωσδήποτε μέσα στις κορυφαίες Γαλλίδες δημιουργούς της εποχής μας), αποφασίζει να μπλέξει την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία που χτίζουν οι δύο πρωταγωνιστές της, αποκαλύπτει τα όριά της. Εκεί που θα έπρεπε ξαφνικά να μπούμε σε ένα μαγικό κόσμο μυθοπλασίας, η μαγεία χάνεται εντελώς, η σκηνοθεσία φαντάζει εντελώς διεκπεραιωτική και το σενάριο αφιερώνει μεγάλο μέρος του φιλμικού χρόνου σε μια παράλληλη, σαφώς λιγότερο ενδιαφέρουσα ιστορία. Στο φινάλε μπορεί η γοητεία να επιστρέφει και η σύνδεση αυτής της ιστορίας με την κύρια να ξεκαθαρίζεται, όμως η ζημιά έχει γίνει και ένα φιλμ που θα μπορούσε να είναι αριστουργηματικό περιορίζεται στον τίτλο του ευχάριστου, σίγουρα αξιοπρόσεκτου, τελικά, όμως, άνισου.

Οι ερμηνείες είναι υπέροχες, με τον Tim Roth και τη Vicky Krieps να φτιάχνουν ένα αταίριαστο ζευγάρι, η ένταση ανάμεσα στο οποίο προκύπτει μόνο και μόνο από τη συνύπαρξή τους στο κάδρο. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τους Mia Wasikowska και Anders Danielsen Lie, που "πρωταγωνιστούν" στην παράλληλη ιστορία, έστω κι αν οι χαρακτήρες που υποδύονται οι δύο τελευταίοι είναι αδιάφοροι.

Όχι μια από τις καλύτερες ταινίες μιας σκηνοθέτριας η οποία, εδώ και πάνω από μία δεκαετία, χτίζει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φιλμογραφίες του σύγχρονου ευρωπαϊκού κινηματογράφου, το «Bergman Island» έχει εντούτοις τη γοητεία του. Χωρίς να παραμερίζει το ευρύ κοινό, είναι βέβαιο πως θα τραβήξει το ενδιαφέρον των θαυμαστών του Ingmar Bergman, χωρίς τελικά να τους προσφέρει τη μεγάλη ταινία που αρχικά τους υπόσχεται. Ας είναι, ακόμα κι έτσι η ταινία λειτουργεί σαν ένας φόρος τιμής προς έναν από τους μεγάλους της Έβδομης Τέχνης, αλλά και προς το ίδιο το σινεμά.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 25-08-2022  |  Διανομή: Weird Wave  |  Επίσημο Site