Top Gun: Maverick

Έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια από τότε που ο Pete "Maverick" Mitchell (Tom Cruise) ήταν ένας ανερχόμενος πιλότος της σχολής Top Gun. Τώρα, εργάζεται πάνω σε ένα πρόγραμμα που θα του επιτρέψει να φτάσει σε πρωτόγνωρα ύψη, όμως ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση των δοκιμών αναγκάζουν τη διοίκηση να αναστείλει το πρόγραμμα. Κατόπιν επέμβασης του ναύαρχου Tom "Iceman" Kazansky (Val Kilmer), φίλου του Maverick στη σχολή, ο τελευταίος καλείται ξανά στο Top Gun, ώστε να εκπαιδεύσει μια ομάδα νεαρών πιλότων για μια άκρως επικίνδυνη αποστολή. Ανάμεσα στους εκπαιδευόμενους βρίσκεται ο υπολοχαγός Bradshaw (Miles Teller), γιος ενός παλιού φίλου του Maverick που σκοτώθηκε στη διάρκεια πτήσης μαζί του. Ο Bradshaw θεωρεί τον Maverick υπεύθυνο για το θάνατο του πατέρα του.

Το «Top Gun: Maverick» ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων "legacy sequels", δηλαδή των ταινιών που συνεχίζουν την ιστορία παλαιότερων επιτυχιών - συχνότατα της δεκαετίας του '80 - επαναφέροντας παλιούς χαρακτήρες, εισάγοντας νέους και ποντάροντας στη νοσταλγία των θεατών που μεγάλωσαν με τις πρωτότυπες ταινίες. Έτσι, το συγκεκριμένο φιλμ μας συστήνει εκ νέου στους χαρακτήρες που γνωρίσαμε στο «Top Gun» (1986) του Tony Scott και κυρίως στον Maverick του Tom Cruise, ρόλος που απογείωσε την καριέρα του ηθοποιού και τον οποίο ο τελευταίος επισκέπτεται ξανά ύστερα από 36 ολόκληρα χρόνια.

Το νέο αυτό φιλμ, λοιπόν, είναι σε πρώτο επίπεδο μια νοσταλγική συνέχεια της ιστορίας του πρώτου έργου. Σε δεύτερο επίπεδο, όμως, είναι μια πανανθρώπινη ιστορία για το χρόνο που περνά, τις σωστές και τις λάθος επιλογές, τη νιότη και τη δημιουργία. Παρά τις υποσχέσεις που έδινε όταν βρισκόταν στη σχολή, παρά τα επιτεύγματα και την ευφυία του, ο Maverick δεν πήρε ποτέ προαγωγή, δεν έφτασε ποτέ εκεί που έφτασε ο Iceman. Είναι, όμως, εκεί που ανήκει: στον ουρανό, να πετά ένα αεροσκάφος.

Με τη βοήθεια του ικανού σκηνοθέτη Joseph Kosinski («Tron: Legacy», «Oblivion», «Only the Brave»), η ταινία είναι μια καλογυρισμένη περιπέτεια που συνδυάζει το θέαμα, τη δράση και το συναίσθημα. Ποντάρει μεν στη νοσταλγία, αλλά όχι τόσο ώστε να επικαλύπτεται η ιστορία. Οι σκηνές δράσης είναι συναρπαστικές, χάρη στην ικανότητα του Kosinski να συνθέτει καλαίσθητα κάδρα και να μοντάρει με ευκρίνεια τις αερομαχίες του. Υπάρχει ακόμη και μια σκηνή που αποτίει φόρο τιμής στο πρωτότυπο φιλμ του Tony Scott και που θα φέρει ρίγη συγκίνησης στους λάτρεις.

Το σενάριο είναι αυτό που εμποδίζει την ταινία να γίνει σπουδαία και να ξεχωρίσει πραγματικά. Αφενός, η ιστορία που σκαρφίστηκαν οι σεναριογράφοι είναι ισχνή, κλισέ και προβλέψιμη, ενώ δε δικαιολογεί τη διάρκεια των 131 λεπτών. Αφετέρου, κάποιοι χαρακτήρες δεν είναι εξίσου ενδιαφέροντες με άλλους. Ενώ το arc του Maverick μέσα στην ταινία είναι πολύ ενδιαφέρον και παρότι ο τρόπος με τον οποίο η ταινία επαναφέρει, έστω για λίγο, τον Iceman είναι συγκινητικός, υπάρχουν χαρακτήρες που δεν είναι τόσο καλογραμμένοι. Για παράδειγμα, η μεταστροφή του υπολοχαγού Bradshaw είναι βιαστική και δεν πείθει, ενώ οι γυναικείοι χαρακτήρες της ταινίας είναι εντελώς επίπεδοι και αδιάφοροι.

Σε ερμηνευτικό επίπεδο, η ταινία τα καταφέρνει περίφημα. Ο Tom Cruise δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του, ισορροπώντας θαυμάσια ανάμεσα στο πάλαι ποτέ "κωλόπαιδο" και τον συνειδητοποιημένο, ώριμο άνδρα. Η Jennifer Connelly είναι επίσης πολύ καλή, έστω κι αν ο ρόλος της δεν προσφέρει ευκαιρίες για μεγάλο ερμηνευτικό ρεσιτάλ. Ο Miles Teller δίνει σάρκα και οστά στον πιο ενδιαφέροντα νέο χαρακτήρα της ταινίας, ενώ ο Val Kilmer επιστρέφει για μία μόνο σκηνή, αλλά καταφέρνει να κλέψει την παράσταση και να συγκινήσει.

Το ταλέντο του σκηνοθέτη και των πρωταγωνιστών είναι αναμφισβήτητο, προδίδεται όμως από μια ιστορία που δεν αποτελεί τίποτα το ξεχωριστό. Πάντως, το φιλμ θα συγκινήσει τους λάτρεις του πρωτότυπου «Top Gun», ενώ θα τραβήξει και νέο κοινό χάρη στην καλογυρισμένη δράση του. Είναι μια ταινία που αξίζει να ιδωθεί στη σκοτεινή αίθουσα.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 25-05-2022  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site