The King's Man

Το 1902, ο Βρετανός αριστοκράτης Orlando Oxford (Ralph Fiennes), η γυναίκα του Emily (Alexandra Maria Lara) και ο γιος τους Conrad επισκέπτονται ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων στη Νότια Αφρική, με αποτέλεσμα η Emily να σκοτωθεί από μια επίθεση των Boer. Δώδεκα χρόνια μετά, ο Orlando έχει δημιουργήσει το δικό του κατασκοπικό δίκτυο με σκοπό να εμποδίσει τον επερχόμενο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά δεν επιτρέπει στον Conrad (Harris Dickinson) να συμμετάσχει σε αυτό. Όταν, όμως, οι Orlando και Conrad γίνουν μάρτυρες της δολοφονίας του πρίγκηπα Φερδινάνδου, γεγονός που θα σταθεί αφορμή για το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο υπερ-προστατευτικός πατέρας δε θα μπορέσει να κάνει τίποτα για να εμποδίσει την εμπλοκή του γιου του με την Ιστορία.

Το 2014, ο Matthew Vaughn μας χάρισε μια από τις πιο συναρπαστικές κατασκοπικές περιπέτειες της δεκαετίας με το «Kingsman: The Secret Service». Συνδυάζοντας βρετανικό φλέγμα και εντυπωσιακές σκηνές δράσης, το φιλμ εξελίχθηκε σε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με αποτέλεσμα να έρθει, τρία χρόνια μετά, το σίκουελ «Kingsman: The Golden Circle» (2017), ξανά σκηνοθετημένο από τον Vaughn. Η επιτυχία κι αυτής της ταινίας μετέτρεψε τη μυθολογία του Kingsman σε franchise, και κάπως έτσι φτάσαμε στο τρίτο φιλμ της σειράς. Αυτή τη φορά, όμως, δεν πρόκειται για σίκουελ, αλλά για πρίκουελ, μιας και το «The King's Man», πάντα με σκηνοθέτη τον Vaughn, μας ταξιδεύει αρκετές δεκαετίες πριν τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, και συγκεκριμένα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν και άρχισαν όλα.

Για άλλη μια φορά, η ταινία επιχειρεί να αναμείξει ετερόκλητα στοιχεία: χιούμορ, θεαματική δράση, μάχες, ακόμα και κάποιον, επιφανειακό, κοινωνικό - ιστορικό σχολιασμό. Αν και στο παρελθόν ο Vaughn έχει αποδείξει πως μπορεί να χειριστεί επιδέξια τόσο διαφορετικά στοιχεία, εδώ το πράγμα κάπου σκαλώνει. Το χιούμορ βγαίνει εκβιαστικά, ενώ υπάρχουν στιγμές που το έργο φλερτάρει με τον μελοδραματισμό, ειδικά όταν το σενάριο επιχειρεί να αναπτύξει τη σχέση πατέρα και γιου που βρίσκεται στο επίκεντρο της αφήγησης.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, το «The King's Man» έχει προβλήματα τόνου. Είναι θα λέγαμε αναποφάσιστο ως προς το τι είδους ταινία θέλει να είναι. Ενώ το πρωτότυπο φιλμ του 2014 ξεχώριζε χάρη στην ικανότητά του να μην παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά ποτέ, το νέο κεφάλαιο της σειράς ταλαντεύεται συνεχώς ανάμεσα στα κλισέ και την παρώδησή τους, χωρίς ποτέ να γέρνει προς κάποια συγκεκριμένη πλευρά. Ενώ η δράση είναι έξοχα σεναριογραφημένη για άλλη μια φορά, οι διαλογικές σκηνές είναι υπερφορτωμένες και αρκετά κουραστικές.

Ευτυχώς, υπάρχει το καστ της ταινίας για να μας δώσει λόγους να την απολαύσουμε. Πρώτος και καλύτερος ο Ralph Fiennes, στην καλύτερη ερμηνεία του έργου. Ανίκανος να δώσει μια κακή, ή έστω αδιάφορη, ερμηνεία, ο Βρετανός ηθοποιός είναι για άλλη μια φορά εξαιρετικός και αποτελεί από μόνος του λόγο να δεις το έργο. Οι Gemma Arterton και Djimon Hounsou επίσης κάνουν καλή δουλειά, παρότι ο ρόλος της πρώτης δεν προσφέρει δυνατότητες μεγάλης ερμηνείας, έτσι βουτηγμένος στη σχηματικότητα και τα κλισέ που είναι.

Κατά τα άλλα, το «The King's Man» είναι με διαφορά η πιο αδύναμη, μέχρι τώρα, προσθήκη στο franchise που τόσο ελπιδοφόρα ξεκίνησε το 2014 ως ένα αντίπαλο δέος στις ταινίες James Bond. Σε περίπτωση που υπάρξουν περισσότερες ταινίες στο συγκεκριμένο κινηματογραφικό σύμπαν, καλό θα ήταν οι σεναριογράφοι να επιστρέψουν στην ανάλαφρη και σκωπτική διάθεση της πρώτης ταινίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να μας πείσουν ότι το φιλμ τους έχει κάτι φοβερό και τρομερό να πει. Καθόλου τυχαία, οι μόνες πραγματικά συναρπαστικές σκηνές της συγκεκριμένης ταινίας είναι αυτές όπου η δράση έχει τον πρώτο λόγο.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 06-01-2022  |  Διανομή: Feelgood Entertainment  |  Επίσημο Site