Ν.Π.: Πιστεύετε ότι ο McCarthy βλέπει τον κόσμο με αισιόδοξη ή με απαισιόδοξη ματιά;

J.H.: Ακούστε τώρα τι γίνεται. Ο Cormac ενδιαφέρεται πολύ για την επιστήμη. Εκεί που μένει, στο Σάντα Φε, έχει την έδρα του το ινστιτούτο του Σάντα Φε, ένα ερευνητικό ίδρυμα που απασχολεί μερικά από τα μεγαλύτερα επιστημονικά μυαλά του κόσμου. Κι αυτός έχει ένα γραφείο εκεί και συζητά πολλές φορές μαζί τους. Διαθέτει έναν επιστημονικό εγκέφαλο και παράλληλα είναι ένας μεγάλος ποιητής. Ανακατεύει λοιπόν την επιστήμη με την ποίηση και δημιουργεί έναν εκρηκτικό συνδυασμό! Πιστεύω λοιπόν ότι δε βλέπει τα πράγματα απαραίτητα με οπτιμιστική ή πεσιμιστική ματιά. Τον ενδιαφέρουν οι κύκλοι της ζωής, το γεγονός ότι ο ένας πολιτισμός οδηγεί στον άλλο, ότι ένα είδος πεθαίνει και το άλλο συνεχίζει, έχει ένα ευρύ όραμα! Ακόμα κι έτσι ο Δρόμος είναι μια ιστορία για τους προσωπικούς του φόβους, για το γιο του για τον οποίο ανησυχεί και για το μέλλον. Αυτό είναι και το ζουμί της ιστορίας. Είναι σαν μια προβολή των χειρότερων φόβων ενός γονέα. Επίσης είναι επηρεασμένος από μεγάλα θεατρικά έργα, από τη βιβλική εποχή, από μύθους και ιστορίες. Για αυτόν λοιπόν το σκηνικό είναι ένα όχημα για να πει την ιστορία, δεν είναι 'κυριολεκτικό'. Εμείς το κάναμε πιο ρεαλιστικό με το να πάμε σε μέρη όπως η Νέα Ορλεάνη.

Γ.Β.: Κάνατε γυρίσματα στη Νέα Ορλεάνη;

J.H.: Ναι, γυρίζαμε το φιλμ ενώ 'καθάριζαν' όσα άφησε πίσω του ο Τυφώνας Κατρίνα. Γυρίσαμε στο βουνό St Helen, όπου είχε σημειωθεί ηφαιστειακή έκρηξη. Το μισό βουνό ανατινάχτηκε, τα δέντρα ολόγυρα ήταν ακόμη απολιθωμένο... επίσης κάναμε γυρίσματα στην Πενσυλβάνια, όπου έχουν απομείνει μερικά ορυχεία. Οπότε το φιλμ είναι περισσότερο για πράγματα που έχουμε ήδη δει, παρά μια προβολή αυτών που πρόκειται να συμβούν. Όπως το να έχεις όλα σου τα υπάρχοντα σε ένα καροτσάκι σουπερμάρκετ, κάτι που κάνουν οι άστεγοι. Κατά κάποιο τρόπο λοιπόν είναι ήδη εδώ, είναι ΄Αποκάλυψη τώρα'! Για να κλείσω, αυτό είναι που ενδιαφέρει περισσότερο τον McCarthy, το ποιοι είμαστε τώρα, πώς αισθανόμαστε και που βρισκόμαστε ως άνθρωποι. Δεν δίνει μια 'κυριολεκτική' εικόνα του μέλλοντος.

Γ.Β.: Στο μεγαλύτερο μέρος του φιλμ συμμετέχουν μόνο δύο χαρακτήρες στα τεκταινόμενα επί της οθόνης. Φαντάζομαι ότι η επιλογή των ηθοποιών που θα τους ενσαρκώσουν ήταν μια δύσκολη διαδικασία.

J.H.: Ναι. Ανησυχούσα για αυτό, ειδικά για την επιλογή του ηθοποιού που θα ενσαρκώσει το Παιδί. Η μεγάλη μου ανησυχία δεν ήταν το πως θα αναπλάσω τον κόσμο που εξελίσσεται η ιστορία αλλά το να βρω τον ηθοποιό που θα υποδυθεί αυτό το Παιδί! Τελικά βρήκαμε δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς για να υποδυθούν τους κεντρικούς χαρακτήρες. Ο Viggo ήταν σπουδαίος στο ρόλο του, δίνει το 110 % του εαυτού του! Και είναι ένα ρόλος ο οποίος απαιτούσε σκληρές σωματικές δοκιμασίες και είναι ιδιαίτερα φορτισμένος συναισθηματικά, καθώς από τη μία κουβαλά το παρελθόν μέσα του κι από την άλλη πρέπει να προστατέψει το γιο του. Όσον αφορά τον ηθοποιό που ενσάρκωσε το αγόρι μπορώ να πω ότι ήμουν υπερπροστατευτικός απέναντί του. Ήταν όμως αρκετά ώριμος για την ηλικία του. Ήταν μικρό παιδί κι έτσι ο πατέρας του του διάβασε ολόκληρο το βιβλίο. Παρ' όλα αυτά το κατάλαβε με τρόπο εξωπραγματικά ώριμο για την ηλικία του!

Γ.Β.: Μια τελευταία ερώτηση. Ετοιμάζουμε στο CinemaNews.gr κάτι σχετικό και είμαι υποχρεωμένος να σας ρωτήσω: ποια ταινία αυτής της δεκαετίας θεωρείτε την καλύτερη;

J.H.: Χμμμ...για να δούμε...έχω ένα πρόβλημα με τις ημερομηνίες και τους χρόνους...ήταν μια καταπληκτική δεκαετία, είναι δύσκολο να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη. Γυρίστηκαν πολύ καλές ταινίες πρόσφατα. Το Hurt Locker για παράδειγμα ήταν μια εξαιρετική δουλειά, απεικόνισε τον φόβο και την παράνοια που επικρατεί στη Μέση Ανατολή....χμμμ...είναι τόσα πολλά. Θέλω να τα δω. Ακούω ότι το Un Prophet είναι καλό, θέλω να το δω αυτό! Χμμμ...ο Borat ήταν πολύ αστείος! (3 'όλε' για τον John Hillcoat). Προσπαθώ όμως να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη. Είναι δύσκολο...

Γ.Β.: Το The Road ή το Proposition ίσως;

J.H.: (Στο σημείο αυτό, παρά την οξφορδιανή προφορά μου και την πεντακάθαρη άρθρωση μου, ο Hillcoat παράκουσε. Ακουσε μάλλον old ή κάτι τέτοιο και φαντάστηκε ότι μιλούσα για ταινίες παλιότερων δεκαετιών) Όλα τα αγαπημένα μου φιλμ είναι παλιά. Αμερικάνικες ταινίες της δεκαετίας του 70. Και ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος έχει παραδώσει μεγάλες ταινίες...ο ασιατικός επίσης, Κουροσάβα, Όζου.. έχω ένα ευρύ και εκλεκτικό γούστο όσον αφορά τον κινηματογράφο. Θέλω να δω την νέα ταινία του Χάνεκε. Δεν την έχω δει, αλλά πιστεύω ότι είναι ένας μοναδικός δημιουργός...κι ο Κιαροστάμι, που έχει πολλά χρόνια ως δημιουργός έχει κάνει μερικά εξαιρετικά φιλμ αυτή τη δεκαετία...χμμμ.

Γ.Β.: Με καλύψατε, μη ζορίζεστε άλλο! Σας ευχαριστούμε πολύ.

J.H.: Κι εγώ σας ευχαριστώ. Κι ελπίζω να δείτε τον Δρόμο και να σας αρέσει.

Γ.Β.: Κι εμείς το ελπίζουμε...

Υ.Γ.1 Για την ιστορία το είδαμε και μας άρεσε πολύ!

Υ.Γ.2 Να ευχαριστήσουμε τον Θοδωρή Καραμανώλη για την πολύτιμη βοήθειά του στην απομαγνητοφώνηση.