Παντελής Φραντζής: Έχετε χαρακτηρίσει το «Les Bronzes 3: Amis Pour La Vie» σαν μία ταινία διαφορετική από όσες συνήθως γυρίζετε, ωστόσο εξίσου αγαπημένη. Νιώθετε την ανάγκη να υπερασπιστείτε το φιλμ για αυτή ακριβώς τη διαφορετικότητά του;

Patrice Lecont: Έχετε δίκιο. Το «Les Bronzes 3: Amis Pour La Vie» είναι μία ελαφριά ταινία. Από την άλλη, θεωρώ απαραίτητο να την υπερασπιστώ πριν φτάσει στο κοινό -της Γαλλίας και όχι μόνο- προκειμένου να μην παρεξηγηθώ: μπορεί να μην πρόκειται για ένα νέο «Fille Sur Le Pont» (Κορίτσι στη Γέφυρα), αλλά είναι μία δική μου ταινία και την υποστηρίζω.

Παντελής Φραντζής: Ένας σκηνοθέτης είναι πάντα ελεύθερος να δοκιμάζει νέα είδη σινεμά. Γιατί όμως να αλλάξει μία συνταγή που έχει αποδειχτεί απόλυτα επιτυχής;

Patrice Lecont: Ως θεατής, βλέπω πολύ κινηματογράφο και πολύ μάλιστα πολύ διαφορετικές ταινίες μεταξύ τους. Μου αρέσουν εξίσου οι περιπέτειες, οι κωμωδίες, τα δράματα... Ως σκηνοθέτης, από την άλλη, επιζητώ την ίδια ελευθερία που έχω και ως θεατής. Δεν μπορώ να επιλέξω ένα μονάχα είδος, θέλω να εκφραστώ κινηματογραφικά και για να το καταφέρω χρειάζεται να δοκιμάζομαι σε πολλά είδη.

Θανάσης Γεντίμης: Το «Les Bronzes 3: Amis Pour La Vie» βγάζει ένα ιδιαίτερα παρεϊστικο κλίμα. Μιλήστε μας για το πως αυτό δημιουργήθηκε και για το τι τελικά συνέβη πίσω από τις κάμερες.

Patrice Lecont: Η δημιουργία αυτής της ταινίας ήταν απόλυτα συλλογική. Από το στάδιο του σεναρίου κιόλας, συμμετείχαν όλοι οι πρωταγωνιστές. Φυσικά, δεν συζητούσαμε τα πάντα κατά τη διάρκεια του γυρίσματος, αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Ίσως, τελικά, να μην έχω τόσο δίκιο, όταν λέω πως το «Les Bronzes 3: Amis Pour La Vie» μου ανήκει. Αυτό που συνήθως γίνεται, είναι να ετοιμάζω ένα σενάριο, να το προτείνω σε κάποιους ηθοποιούς και να ελπίζω ότι θα τους κερδίσει. Εδώ όλα κινήθηκαν προς την αντίθετη κατεύθυνση: οι ηθοποιοί ένιωσαν την ανάγκη να υποδυθούν ξανά αυτούς τους χαρακτήρες, επέμειναν πολύ για να με πείσουν και τελικά φτάσαμε να... κάνουμε casting στους παραγωγούς! Οι πιο περιζήτητοι παραγωγοί του Παρισιού έκαναν σειρά για να τους προσλάβουμε!

Παντελής Φραντζής: Ένας από τους χαρακτήρες προτείνει: «να χορεύεις σαν να μην κοιτά κανείς, να δουλεύεις σαν να μη χρειάζεται, να αγαπάς σαν να μην έχεις πληγωθεί ποτέ». Πώς προέκυψε αυτή η στιγμή στο σενάριο;

Patrice Lecont: Η φράση αυτή προέκυψε από τους ίδιους τους ηθοποιούς. Ο καθένας επέλεξε την ιστορία του, τους διαλόγους του. Η συγκεκριμένη ηρωίδα ή έχει πει και στη ζωή αυτή τη φράση, ή την επινόησε. Δεν ζήτησα να μάθω περισσότερα. Πρόκειται, πράγματι, για μια πολύ ξεχωριστή στιγμή...

Παντελής Φραντζής: Που εντοπίζετε τα όρια ανάμεσα στο γελοίο και το ανθρώπινο; Και τι από τα δύο είναι τελικά οι ήρωες του «Les Bronzes 3: Amis Pour La Vie»;

Patrice Lecont: Μου αρέσει να αναδεικνύω το ανθρώπινο πρόσωπο και των πιο κωμικών χαρακτήρων στις ταινίες μου. Δεν πέφτουν ποτέ από τον πλανήτη Αρη! Φυσικά, σε μία κωμωδία κυριαρχεί η υπερβολή -κι αυτό είναι το πιο συναρπαστικό- πάντα όμως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους.

Θανάσης Γεντίμης: Νιώθετε πως οι ήρωές σας έχουν εξελιχθεί από το πρώτο μέρος της σειράς, το 1978; Θα μπορούσατε να μας συνοψίσετε την πορεία τους στο χρόνο;

Patrice Lecont: Στη Γαλλία είχε επικρατήσει ένα slogan, όταν έκανα την πρώτη συνέχεια: «Επιστρέφουν ίδιοι...αλλά χειρότεροι!». Θα έλεγα, επομένως, πως τα ελαττώματα τους δεν άλλαξαν τόσα χρόνια. Από την άλλη, 27 χρόνια μετά, τίποτα δεν μπορεί να μείνει αμετάβλητο. Οι ίδιοι οι ηθοποιοί, ωστόσο, παραμένουν σταθερά φίλοι, ακόμα κι αν δεν δουλεύουν μαζί. Περιέργως, όλοι σπούδασαν μαζί θέατρο, έκαναν την ίδια περίοδο κινηματογράφο, γνώρισαν ταυτόχρονα επιτυχία...και συνεχίζουν!

Παντελής Φραντζής: Η κωμωδία σας αυτή έχει κόψει πάνω από έντεκα εκατομμύρια εισιτήρια στη Γαλλία. Τι μας λέει αυτό για το χιούμορ των συμπατριωτών σας;

Patrice Lecont: Πρόκειται για αληθινό φαινόμενο. Τα δύο πρώτα μέρη έχουν παιχτεί άπειρες φορές στην τηλεόραση και κάθε φορά οι τηλεθεάσεις είναι εντυπωσιακές...οι θεατές έχουν ένα μυστικό ραντεβού με αυτούς τους χαρακτήρες. Οπωσδήποτε, καταφέραμε να καταλάβουμε το χιούμορ τους. Όποιο κι αν είναι αυτό...