Mia Maestro: Η πρώτη. Ακόμα και μόνο για την πρώτη σκηνή, ο κόσμος θα έπρεπε να πάει να δεί αυτήν την ταινία.
Mia Maestro: Υποδύομαι την Elena, μια ισπανίδα μπάργούμαν. Στο bar που δουλεύει στη Μαδρίτη γνωρίζει έναν τύπο, που της προτείνει να το σκάσουν μαζί με αυτό το πλοίο, το Poseidon. Αυτή εκμεταλλεύεται την ευκαιρία, γιατί το πλοίο πάει στη Νέα Υόρκη, όπου μένει ο ετοιμοθάνατος αδερφός της τον οποίο και θέλει να επισκευτεί. Έτσι επιβιβάζεται στο πλοίο, χωρίς φυσικά να φαντάζεται την επικείμενη καταστροφή και την τραγωδία που θα επακολουθήσει.
Mia Maestro: Ακριβώς. Αλλά κάποια στιγμή βαριέται να μένει κλεισμένη σε μια καμπίνα και αρχίζει να περιπλανιέται στο πλοίο. Έτσι γνωρίζει τα αμπάρια του πλοίου, όπου ζουν και δουλεύουν τα περισσότερα μέλη του πληρώματος. Ώσπου το καράβι αναποδογυρίζει και όλοι οι επιβάτες γίνονται ένα προκειμένου να επιβιώσουν.
Mia Maestro: Καταρχήν σίγουρα θα έκανα τα αδύνατα δυνατά για να επιβιώσω. Αλλά θα ήμουν πολύ πιο ψύχραιμη από την Elena. Είμαι πολύ πιο λογικό άτομο από εκείνη και ευτυχώς δεν έχω κλειστοφοβία ή κάποια άλλη παρόμοια φοβία. Επομένως θα χειριζόμουν την κατάσταση λίγο καλύτερα. Και ελπίζω οτι δεν θα πέθαινα.
Mia Maestro: Μου έχουν γίνει κάποιες προτάσεις στην πατρίδα μου την Αργεντινή, και μερικές άλλες εδώ στην Αμερική αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει ποιές θα δεχτώ. Υπάρχουν 2-3 ανοιχτά ενδεχόμενα. Πραγματικά δεν ξέρω ποιο project θα ακολουθήσει. Το σίγουρο είναι οτι θα εξακολουθήσω να δουλεύω τόσο σε ισπανικές όσο και σε αμερικάνικες παραγωγές, συνεχίζοντας αυτή τη 'διχοτόμησή' μου.
Mia Maestro: Νομίζω αρκετά σημαντική. Τελευταία κάνω περισσότερες ανεξάρτητες και art house παραγωγές. Αυτή η ταινία απευθύνεται σε ένα κοινό που δεν νομίζω οτι έχει δει κάποια από τις παλαιότερες ταινίες μου όπως για παράδειγμα το «The Motorcycle Diaries» ή το «Frida». Είναι λοιπόν πολύ καλό που κάνω κάτι τελείως διαφορετικό που απευθύνεται σε ένα τελείως διαφορετικό κοινό.
Mia Maestro: Ναι φυσικά. Εκπαιδευτήκαμε στις καταδύσεις και ειδικά στην ελεύθερη κατάδυση. Επίσης είχαμε ειδική εκπαίδευση και για όσες σκηνές ήταν λιγάκι επικίνδυνες ή απαιτούσαν κάποιες ειδικές δεξιότητες. Όταν λοιπόν έφτασε η στιγμή των γυρισμάτων είμασταν πανέτοιμοι να κάνουμε αυτές τις σκηνές χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Δεν σκεφτόμασταν την επικινδυνότητά τους, αλλά επικεντρωνόμασταν στο παίξιμό μας, πράγμα στο οποίο μας βοήθησε ιδιαίτερα και ο Wolfgang (Petersen). Και γενικά ολόκληρη η παραγωγή ήταν άψογοι. Μας επέτρεπαν μέχρι και τον εξοπλισμό κατάδυσης να παίρνουμε μαζί μας τα σαββατοκύριακα για να εξοικειωθούμε μαζί του. Ήταν όλοι τους εξαιρετικοί.