L.K: Να σε διακόψω εδώ... Δεν έχω καταφέρει να δω τις «Νύφες». Τον εντόπισα στο «Band Of Brothers» και μόνο από εκείνη την ταινία σκέφτηκα ότι θα ήταν ιδανικός για το ρόλο. To casting συνηθίζεται στο Hollywood να γίνεται κοιτώντας προς τα πίσω, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου απλά ψάχνεις το μεγαλύτερο όνομα. Συνήθως όμως αναζητούν ηθοποιούς που έχουν παίξει ανάλογους ρόλους στο παρελθόν. Έτσι όμως μπορεί να έχεις μια ταιριαστή επιλογή που σίγουρα δεν θα είναι ενδιαφέρουσα. Τελικά ποτέ δεν εκπλήσσεσαι από την επιλογή. Εγώ ακολουθώ μια διαφορετική προσέγγιση. Αναζητώ το ταλέντο κάθε ηθοποιού, πόσο κατέχει την υποκριτική τέχνη και μετά βάζω τη φαντασία μου να δουλέψει. Nα συμπληρώσω κάτι ακόμα για το casting, αλλά δεν θέλω να παρεξηγηθεί: ένας από τους λόγους που το casting συχνά δεν φέρνει ενδιαφέροντα αποτελέσματα είναι επειδή οι περισσότερο από εκείνους που ασχολούνται δεν ξέρουν πώς να ξεχωρίσουν μια καλή ερμηνεία και να ανιχνεύσουν τις δυνατότητες κάθε ηθοποιού. Γιατί τελικά υπάρχει διαφορά μεταξύ του να βρεις κάποιον που έπαιξε καλά παρόμοιο ρόλο, από το να καταλάβεις γιατί τον έπαιξε τόσο καλά.
L.K: Επειδή δώσαμε αρκετές συνεντεύξεις μαζί, ξέρω τι θα σου απαντούσε σε αυτό. O Damian 'κρατά' ένα 10% του εαυτού του όταν μπαίνει στο ρόλο. Εάν δεν κάνεις αυτή την επιλογή κινδυνεύεις να ξεφύγεις, και υπάρχουν καταγεγραμμένες περιπτώσεις ηθοποιών που ξεπέρασαν το όριο. Αναμφίβολα ήταν ένας δύσκολος ρόλος για τον Damian, όμως προετοιμάστηκε σωστά...
L.K: Σε αυτή την ταινία έκανα κάτι για πρώτη φορά. Έκανα πρόβες στο χώρο των γυρισμάτων και νομίζω ότι αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Μου επέτρεψε να απαντήσω στις ερωτήσεις των ηθοποιών (αλλά και των τεχνικών) μέσα στο χώρο που θα διαδραματίζονταν κάθε σκηνή. Έτσι όλα ήταν λυμένα την ώρα που άρχιζε η κάμερα να γράφει. Μπορεί να ακούγεται απλό, όμως είχε πολλά θετικά ειδικά σε μια μικρή παραγωγή όπως αυτή που ο διαθέσιμος χρόνος είναι περιορισμένος. Παλιότερα με ενδιέφερε να προβάρω και την παραμικρή λεπτομέρεια πριν τα γυρίσματα. Αυτή τη φορά προτίμησα να αφιερώσω το χρόνο αυτό για να δώσω ζωή, να πλάσω, τους χαρακτήρες με βάση φυσικά το σενάριο. Αλλωστε στη φάση αυτή γίνονται και μικρές προσαρμογές στο σενάριο με βάση τις υποδείξεις των ίδιων των πρωταγωνιστών. Να σημειώσω πως σε αυτή τη φάση της προετοιμασίας δεν ενδιαφέρομαι για τις ερμηνείες. Και αυτό γιατί αφ' ενός κανένας ηθοποιός στον κόσμο δεν αποδίδει εάν δεν γράφει η κάμερα και αφ' ετέρου είναι πιο απολαυστικό να 'αιφνιδιάζεσαι' την ώρα του γυρίσματος.
L.K: Κάθε μου ταινία τη βλέπω μια και μόνη φορά με κοινό και μετά δεν την ξαναβλέπω, εκτός εάν χρειαστεί για ειδικούς λόγους. Όμως σε κάθε χώρα μένω που επισκέπτομαι συζητώ με το κοινό μετά τις προβολές και εκεί βλέπω τις αντιδράσεις του. Σχετικά με το ερώτημά σας δεν βλέπω διαφορές εκτός ίσως από το ότι στην Ευρώπη δεν καταλαβαίνουν πως μια μητέρα αφήνει το παιδί της σε ένα πρακτικά άγνωστο άνδρα. Αυτό όμως πρέπει να έχει σχέση με το γεγονός ότι στην Ευρώπη υπάρχει μικρότερο χάσμα φτωχών και πλούσιων καθώς και καλύτερη κοινωνική πρόνοια. Στην Αμερική όμως αυτό δεν ξενίζει γιατί εκεί οι υπηρεσίες φροντίδας για παιδιά (νηπιαγωγεία κτλ) είναι προνόμιο της μέσης τάξης. Στην Νέα Υόρκη βλέπω κάθε μέρα παιδιά 6-7 χρόνων να πηγαίνουν στο σχολείο με το μετρό ολομόναχα. Εκεί λοιπόν δεν υπάρχει επιλογή, οπότε ακόμη και ένας άγνωστος άνδρας είναι μια λύση.
L.K: Σίγουρα δεν μοιάζει με ότι έχω κάνει ως τώρα. Δουλεύω παράλληλα σε δύο σενάρια τρόμου, πάνω στα κλασσικά μοτίβα. Αν και δεν είμαι προσωπικά λάτρης του είδους, πιστεύω ότι είναι παρεξηγημένο και δεν υπάρχουν πολλές 'καλές' ταινίες τρόμου. Μου έχει προξενήσει το ενδιαφέρον λοιπόν και το επεξεργάζομαι, αλλά δεν μπορώ να ξέρω που θα καταλήξει το εγχείρημα. Εάν τα σενάρια δεν οδηγήσουν σε κάτι ενδιαφέρον θα αναζητήσω άλλο θέμα. Πάντως δηλώνω πως στο μέλλον δε θα ξαναμιλήσω προκαταβολικά για τα επόμενα σχέδιά μου παρά μόνο όταν τελειώσουν. Γιατί εάν τελικά κάτι δεν προχωρήσει όλοι ρωτάνε τι προέκυψε και αναζητούν συνομωσίες και δραματικούς λόγους.
L.K: Και εγώ. Το ευχαριστήθηκα.
Εκτύπωση
