Μια κλασσική ιστορία δεύτερων ευκαιριών που αρχίζει 'κάπως' και καταλήγει διαφορετικά. Ο Mike O' Donnell (Mathew Perry) είναι δυσαρεστημένος με την ζωή του, είναι έτοιμος για διαζύγιο με την γυναίκα του και δεν μπορεί να σταθεί ως πραγματικός πατέρας στα παιδιά του. Αναπολεί τα χρόνια του λυκείου, που ως αστέρας της ομάδας μπάσκετ ήταν δημοφιλής και περιζήτητος από κολλέγια για μια λαμπρή καριέρα. Μια επίσκεψη στο παλιό του σχολείο και ένας διάλογος με τον επιστάτη τον μεταμορφώνει στο 17χρονο αγόρι που ήταν. Δεν τον γυρνάει όμως πίσω στο χρόνο. Η ευκαιρία του δίνεται στο παρόν. Αρχίζοντας όμως να ψάχνεται θα καταλάβει ότι η ευκαιρία που του δόθηκε δεν ήταν γι' αυτό που αρχικά νόμιζε...

Αν θέλει κάποιος μια ταινία να χαλαρώσει, να μην σκεφτεί πολύ και να δει μια γνώριμη, ελαφρώς παραμορφωμένη, ιστορία τότε το «17 Again» προτίθεται να τον ικανοποιήσει. Μια κακογυρισμένη γλυκιά ιστορία μεταμέλειας, με την ματιά της βαθιά αμερικάνικης κουλτούρας. Όμως σε αυτές τις ταινίες αυτό που ζητά ο θεατής δεν είναι η ποιότητα. Είναι η ανάλαφρη και ηθικοπλαστική διάσταση μιας φανταστικής ιστορίας, άμετρης αλλά σίγουρα φαινομενικά συγκινητικής. Οι ερμηνείες δεν πείθουν (εκτός ίσως του Mathew Perry και της Leslie Mann) και το σκηνικό του λυκείου θυμίζει οποιαδήποτε teen movie με δημοφιλή και μη δημοφιλή παιδιά που έχουν τα δικά τους προβλήματα. Την διαφορετική και την υπερβολικά θαυμάσια ή βάναυση αντιμετώπιση που έχουν από την σχολική κοινότητα. Και πάντα βρίσκεται κάποιος να αλλάξει τις ισορροπίες και τα πρότυπα της μέχρι τώρα πραγματικότητας. Σε αυτήν την περίπτωση είναι ο 'συνομήλικος' πατέρας δυο εντελώς διαφορετικών παιδιών που απλά έτυχε να μεγαλώσουν μέσα στην ίδια οικογένεια. Οι παρεκτροπές που γίνονται είναι ζουμερές αλλά, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, κινούμενες σε ρηχά νερά. Η τελική ανατροπή πλησιάζει την ταινία σε έναν ολοκληρωμένο κύκλο, που όμως δεν είναι τέλειος και απλά επικυρώνεται από την πλήρως ανυπόστατη μεταβολή της δεύτερης ευκαιρίας... σε μια ακόμα δεύτερη ευκαιρία. Είναι πραγματικά ουτοπικό να κρίνουμε την ταινία αυστηρά. Δεν μας το επιτρέπει. Χαλαρώνουμε λοιπόν, αφού στο κάτω κάτω της γραφής, αυτό μας ζητάει.

Χαλαρώστε, παρακολουθείστε την, πεταχτείτε μια δυο φορές από την καρέκλα σας και εκπλαγείτε ελάχιστα. Αυτές είναι οι δυνατότητες του «17 Again». Ευτυχώς γι' αυτό, δεν το αρνήθηκε ποτέ...