Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Capt. Jack Sparrow (Johnny Depp) επανέκτησε τον έλεγχο του αγαπημένου του Μαύρου Μαργαριταριού. Η βοήθεια όμως που δέχθηκε από τον Will Turner (Orlando Bloom) και την Elisabeth Swann (Keira Knightley) στέκεται η αιτία να ματαιώσει τον επικείμενο γάμο των τελευταίων. Ο λόρδος Beckett (Tom Hollander) ετοιμάζεται να τους στείλει στην αγχόνη για τη συνομωσία τους αυτή στη δραπέτευση του Sparrow. Αλλά τα νέα δεν είναι ευχάριστα ούτε για τον Jack, μιας και τον επισκέπτονται 'φαντάσματα' από το παρελθόν για να του θυμίσουν πως έχει ένα απλήρωτο χρέος στον αδίστακτο και καταραμένο Καπετάνιο Davy Jones (Bill Nighy). Τα χρονικά περιθώρια αρχίζουν να στενεύουν για όλους πλέον δραματικά. Αυτό που όμως θα λύσει τη θηλεία από το λαιμό του Jack τυγχάνει να είναι το ίδιο που αναζητούν εναγωνίως και οι επίσημες αρχές, με πρώτη και καλύτερη την Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών. Και αυτό ακριβώς είναι που η Εταιρεία μέσω του Beckett ζητά από τον Will να βρει προκριμένου να σώσει τον εαυτό του και την αγαπημένη του από την αγχόνη.

Ήταν δεδομένα μία από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες του 2006. Η σαρωτική επιτυχία σε κάθε επίπεδο των πρώτων 'Πειρατών' μοιραία θα οδηγούσε όχι σε μία, αλλά σε δύο συνέχειες του βασισμένου στους αντίστοιχους της Walt Disney «Pirates Of The Caribbean». Οι προσδοκίες δεδομένα υψηλές και η προσμονή του κοινού να ξαναδεί τον Jack Sparrow και τη παρέα του σε νέες χορταστικές περιπέτειες επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και αριθμητικά από τα απανταχού box offices.

Όπως και στο «Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl», έτσι και εδώ, το χαρτί του παραγωγού Jerry Bruckheimer και του σκηνοθέτη Gore Verbinski παραμένει ισχυρό. Και ποιος άλλος φυσικά από τον Johnny Depp, που για ακόμα μία φορά δημιουργεί ίσως τον πιο απολαυστικό και σίγουρα έναν από τους πιο πολύπλευρους ήρωες δράσης που έχουμε απολαύσει ποτέ. Ξεχειλίζει πάθος, αυθεντικότητα και λεκτική-σωματική εκφραστικότητα ο αντιηρωικός Jack Sparrow που περισσότερο τον λατρεύεις για την αφασία και τις ατέλειές του παρά για τυχόν παλικαρισμούς και κατορθώματα. Εξάλλου είναι ένας κατεργάρης και τίποτα παραπάνω, δηλαδή πολλά 'ναυτικά' μίλια μακριά από κλασσικές ηρωικές περσόνες. Στην ουσία του όμως μιλάει κατευθείαν στις καρδιές θεατών με αχαλίνωτη την ανάγκη να σπάσουν όρια και να νιώσουν παιδιά, οι οποίοι στρέφουν με χάζι το βλέμμα ολοκληρωτικά παραδομένοι στην ακαταμάχητη γοητεία του μόνιμα παλιμπαιδίζοντα Jack. Η 'αθανασία' εξάλλου του Sparrow επ' ουδενί δεν κρύβεται σε στερεοτυπικές νόρμες αλλά σε αυτή του ακριβώς τη συνήθεια να βγάζει γλώσσα απέναντι σε κάθε κίνδυνο και πρόκληση. Πέρα όμως από τον Depp, αξίζει να αναφερθεί και η παρουσία της Keira Knightley, που παρά τα 21 της χρόνια δείχνει πως έχει τα φόντα και τη δυναμική να στήσει μία καριέρα αξιώσεων. Αν καταφέρει μάλιστα να διαχειριστεί τον σκόπελο της δημοφιλίας που σταδιακά βιώνει από το «Bend It Like Beckham» (2002), διόλου απίθανο να χτίσει γύρω της έναν κινηματογραφικό μύθο.

Το θετικό με τους νέους 'πειρατές' είναι πως cast και crew παρέμειναν ίδια ενώ εκ των υστέρων φαίνεται πως ο ενθουσιασμός και η φαντασία δεν έχασαν καθόλου έδαφος σε σχέση με τη πρώτη ταινία. Πιθανώς να προβληματίσει το θεατή η δράση που αργεί να πάρει μπροστά, συνδυαστικά πάντα με τη μεγάλη διάρκεια των 150 λεπτών. Οι επιμέρους ιστορίες μέχρι να φτάσουμε στη κορύφωση του ενδιαφέροντος έχουν αρκετά δυνατά σημεία, ενώ δίνεται έμφαση στο κωμικό στοιχείο, όπως για παράδειγμα στο νησί των κανιβάλων. Αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό είναι η πολυπλοκότητα των ηρώων αφού πλέον αμφιθυμικές αντιδράσεις δε παρουσιάζει μόνο ο Jack αλλά οι περισσότεροι εξ αυτών. Το δε ερωτικό τρίγωνο που εμφανιζόταν δειλά-δειλά στη 'Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού' (Will, Elisabeth, Jack) έχει πλέον αρχίσει να διαφαίνεται καθαρότερα.

Αλλά ακόμα και το φινάλε που αναγκαστικά - ελέω τρίτης ταινίας - παραμένει ανοικτό, σε αναγκάζει να διακτινιστείς νοερά μερικούς μήνες αργότερα με μία επιτακτική προσμονή να ανακαλύψεις τι περιμένει τον Jack και την παρέα του. 'Το Σεντούκι του Νεκρού' μπορεί να μην είναι μία αυτοτελής κινηματογραφικά δουλειά, είναι όμως αναντίρρητα απολαυστική και διασκεδαστική. Ο Verbinski - που χωρίς να έχει και το πλέον πλούσιο βιογραφικό - γνωρίζει πολύ καλά πώς να διαχειριστεί μία απαιτητική παραγωγή. Τα πλάνα του πληθωρικά, όχι όμως και άδεια, δε σε αφήνουν απαθή παρατηρητή της πλοκής. Η φωτογραφία του Πολωνού Dariusz Wolski καταφέρνει να αιχμαλωτίσει από κάθε πλαίσιο εξωτικούς χρωματισμούς και υποβλητικά καρέ. Τέλος, η μουσική του Hans Zimmer (αντί του Klaus Badelt στους πρώτους πειρατές) περιέχει σχεδόν αυτούσια τα πλέον αναγνωρίσιμα μέρη του πρώτου score αλλά δείχνει περισσότερο εμπλουτισμένο δίνοντας μας ένα αρκετά πιο χορταστικό μουσικό συνοδευτικό.

Πειρατές χωρίς ρούμι δε γίνεται (εξ ου και το μόνιμο παράπονο του Jack), όπως δε θα έπρεπε καν να συζητάμε για έκδοση ταινίας επιπέδου «Pirates Of The Caribbean: Dead Man's Chest» χωρίς ένα σκασμό από extras. Σε περιόδους όμως ισχνών αγελάδων σχετικά με τη γενναιοδωρία των εταιρειών διανομής στον τομέα αυτό, ας μην έχουμε και πολλές απαιτήσεις. Παρόλα αυτά στην προς ενοικίαση έκδοση που κυκλοφορεί (η προς πώληση θα είναι σαφώς πλουσιότερη) διατίθενται μερικές υποτυπώδεις επιπρόσθετες παροχές που καμία σχέση δεν έχουν βεβαίως με εκείνες που βρίσκονται στην αντίστοιχη έκδοση των πρώτων πειρατών. Ένα σύντομο βιντεάκι με διασκεδαστικά ευτράπελα από τα παρασκήνια των γυρισμάτων και η δυνατότητα σχολιασμού από τους δύο σεναριογράφους Ted Elliott και Terry Rossio είναι τα μόνα που μπορείτε να απολαύσετε στο περιθώριο της ταινίας. Το θετικό είναι πάντως πως έστω και σε αυτά τα λιγοστά extras υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι. Από κει και πέρα, το δισκάκι διαθέτει 4 γλώσσες και 8 επιλογές υποτίτλων (μεταξύ αυτών Αγγλικά για άτομα με προβλήματα ακοής και Ελληνικά). Τέλος, με άψογη εικόνα 16:9 / 2.35:1 και κρυστάλλινο ήχο Dolby Digital 5.1, το πλούσιο θέαμα της ταινίας θα αποδοθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό.