Είναι νύχτα και ένα ζευγάρι οδηγεί σε έναν έρημο και σκοτεινό δρόμο. Η μηχανή αρχίζει να κάνει περίεργους θορύβους και ο φιλικός μηχανικός που συναντούν δε φαίνεται να έλυσε το πρόβλημά τους. Μην έχοντας άλλη επιλογή αναγκάζονται να περάσουν τη νύχτα σε ένα ξενοδοχείο της συμφοράς που συναντούν στο δρόμο τους. Μήπως όμως δεν ήταν καλή ιδέα να κλείσουν τη 'σουίτα των νιόπαντρων' στο ετοιμόρροπο motel που θα έκανε το Norman Bates περήφανο; Και μήπως αυτή η νύχτα θα είναι η ευκαιρία να βάλουν στην άκρη τα συζυγικά προβλήματα του παρελθόντος και να κάνουν μια νέα αρχή στον ήδη κλονισμένο γάμο τους; Τα ερωτήματα αυτά δεν θα παραμείνουν το ίδιο φλέγοντα, όταν διαπιστώσουν ότι το δωμάτιο στο οποίο βρίσκονται υπάρχουν βιντεοκασέτες με τους προηγούμενους επισκέπτες να βασανίζονται και δολοφονούνται και οι ίδιοι πρόκειται σύντομα να είναι οι νέοι πρωταγωνιστές της επόμενης snuff ταινίας.

Αν και εκ πρώτης όψεος ο Luke Wilson προορισμένος / περιορισμένος σε κωμωδίες - άντε και σε καμία ρομαντική κομεντί - φαίνεται τελείως miscast στο ρόλο του πρωταγωνιστή και παρά το πιο τρομακτικό γεγονός ότι η Kate Beckinsale εξακολουθεί να περιφέρει το ατάλαντο πλην χαριτωμένο μουτράκι της στα κινηματογραφικά sets, η αλήθεια είναι ότι η πρωταγωνιστική δυάδα δεν τα καταφέρνει άσχημα: τρομάζει με πειθώ, φωνάζει με πειθώ, τρέχει από εδώ και από εκεί με πειθώ. Τα εύσημα ωστόσο ανήκουν στο σκηνοθέτη. Ο Nimrod Antal μετά από την επιτυχία του «Kontroll» πήρε μεταγραφή και στο πρώτο του παιχνίδι με την Αμερικανική ομάδα αποδεικνύει ότι γνωρίζει καλά πώς να γυρίσει ένα ατμοσφαιρικό και σφιχτοδεμένο thriller χωρίς να στηρίζεται σε ξαφνιάσματα ούτε σε α-λα «Hostel» και «Saw» φτηνο-gore εντυπωσιασμούς. Σχεδόν από την αρχή και σε όλα της τα ογδόντα λεπτά η ταινία αυξάνει σε ένταση, καθώς οι χαρακτήρες προσπαθούν να ξεφύγουν από το δωμάτιο στο οποίο είναι εγκλωβισμένοι. Και παρά ορισμένες σεναριακές ατασθαλίες και με εξαίρεση το καθόλου ευπρόσδεκτο χολυγουντιανό φινάλε, το «Vacancy» αποτελεί ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στο είδος τον τελευταίο καιρό.