Η Carmen που έχασε το σύζυγό της κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ταξιδεύει με τη μικρή της κόρη προκειμένου να συναντήσει τον καπετάνιο μιας μικρής ομάδας αντρών σε κάποιο πεδινό καταυλισμό και μελλοντικό πατέρα του παιδιού που κουβαλάει. Αντάρτες εξακολουθούν να παραμένουν στα βουνά και ο πολεμοχαρής σύντροφός της προσπαθεί να απαλλάξει την Ισπανία του Φράνκο από κάθε επαναστατικό παράσιτο, όταν την ίδια ώρα η κόρη της μην αντέχοντας τη σκοτεινή πραγματικότητα που την περιβάλλει, πλάθει ένα φανταστικό κόσμο όπου κατοικείται από νεράιδες και κενταύρους.

Το «Pan's Labyrinth»ξεκινάει και τελειώνει με τον ίδιο τρόπο, σα παραμύθι για ενηλίκους όπου η πιθανότητα για θετική έκβαση της ιστορίας παραμένει μονάχα μια αμυδρή ελπίδα. Αφήνοντας κατά μέρος τα στουντιακά και αμφίβολης ποιότητας «Blade 2» και «Hell Boy» ο σκηνοθέτης συνεχίζει θεματικά και νοηματικά από εκεί που τελείωνε η επίσης ισπανόγλωσση Ραχοκοκαλιά του Διαβόλου. Περισσότερο σα μια γοτθική εκδοχή της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων η ταινία ισορροπεί εξαιρετικά ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία, καθώς η μικρή Οφήλια προσπαθεί να εκτελέσει τις αποστολές που τις έχουν ανατεθεί στο σκληρό και γκρίζο μέρος της φαντασίας της και παράλληλα να επιβιώσει στο μουντό κόσμο που την περιβάλλει. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στο χώρο της φωτογραφίας και σκηνικών που συμβαδίζει με το επίπεδο των ερμηνειών. Ειδικά ο Sergi Lopez στο ρόλο του αδίστακτου στρατηγού κλέβει την παράσταση. Αλλοτε βίαιος και σκληρός και άλλοτε ποιητικός και μυστηριώδης ο Λαβύρινθος του Πάνα καλεί κάθε θεατή να χαθεί σε αυτόν και να ανακαλύψει τα μυστικά του.