King Kong

Στη Νέα Υόρκη του 1933, η Μεγάλη Ύφεση έχει αδρανοποιήσει τον χώρο του θεάματος. Τα θέατρα κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι κινηματογραφικές αίθουσες παραμένουν σκοτεινές και οι ηθοποιοί συμβιβάζονται προκειμένου να επιβιώσουν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο Carl Denham, ένας ματαιόδοξος κινηματογραφικός παραγωγός, αναζητά εκείνο το θέμα που θα προσελκύσει τους εναπομείναντες θεατές. Παρά τις απαγορεύσεις των ανωτέρων του, μαζεύει από το δρόμο μία άνεργη ηθοποιό και επανδρώνει ένα ετοιμόρροπο πλοίο με προορισμό το Skull Island, το τελευταίο αχαρτογράφητο νησί της υδρογείου. Αυτό που πρόκειται να συναντήσει στο ομιχλώδες νησί θα ξεπεράσει όλες του τις προσδοκίες. Μία αιμοσταγής φυλή ιθαγενών φυλά τις πύλες της πιο επικίνδυνης ζούγκλας. Στα βάθη της, οι παράτολμοι εξερευνητές θα κινηματογραφήσουν προϊστορικά θηρία και ένα πλάσμα που ο σύγχρονος πολιτισμός δεν έχει ποτέ αντικρίσει. Πίσω στη Νέα Υόρκη, το έκθεμά τους θα προσφέρει ένα συναρπαστικό νέο θέαμα προς μαζική κατανάλωση. Μέχρι τη στιγμή που το "8o θαύμα" τίθεται εκτός ελέγχου.

Αυτή δεν είναι απλώς η φανταστική ιστορία ενός υπερμεγέθη πιθήκου. Δεν είναι καν μία συνηθισμένη ιστορία τρόμου, ούτε και ένα εκκεντρικό love story. Ακόμα κι αν το κλασικό «King Kong» έχει καταχωρηθεί εξίσου και στα τρία αυτά genres: των περιπετειών φαντασίας, των θρίλερ των 30's και του ρομαντικού δράματος για όλη την οικογένεια. Το «King Kong» αποτελεί μία από τις σπάνιες -και ως εκ τούτου συναρπαστικές- περιπτώσεις, που ένα φιλμ και μία περίοδος εξασφαλίζουν από κοινού την στάμπα του κλασικού. Το απροσδόκητο επίτευγμα των Cooper και Schoedsack, δύο βετεράνων πιλότων του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της πιο κρίσιμης περιόδου για το πρώιμο σινεμά, αποτύπωσε αυτή ακριβώς την περίοδο, τις τάσεις και τα αδιέξοδα και κατάφερε μέσω της υπερβολής να φτάσει στην ψυχή της ίδιας της κινηματογραφικής συνήθειας. Το «King Kong» οδηγεί στα άκρα την δίψα του ανθρώπινου βλέμματος για θέαμα, και ακόμα περισσότερο την ακόρεστη ανάγκη του να παρατηρήσει μία αλήθεια που η κάμερα έχει φροντίσει να παγιδεύσει για χάρη του. Ακόμα κι αν η αλήθεια αυτή είναι αποτέλεσμα αιματηρών επιτηδεύσεων.

Γιατί, το «King Kong» υπήρξε το πρώτο blockbuster ειδικών εφέ στην ιστορία του σινεμά. Ζήτημα ρομαντισμού ή προσκόλληση στην Χρυσή Εποχή, η αλήθεια είναι πως τα γυρίσματα της κλασικής αυτής εξτραβαγκάνζας δεν συγκρίνονται με τα πολλαπλάσια πιθανά χρόνια στους θαλάμους CGI ενός μοντέρνου blockbuster. Χάρη στην επιμονή και τη διορατικότητα του μετρ των ειδικών εφέ, Willis OΑ Brien, μία ιστορία τόσο απίθανη όσο αυτή του «King Kong» κατάφερε να οπτικοποιηθεί. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν το αποτέλεσμα μοιάζει σήμερα παιδαριώδες ή αναληθοφανές. Ασφαλώς και δεν θα μπορούσε ο σημερινός θεατής να λιποθυμήσει ή να αιφνιδιαστεί από το θέαμα του «King Kong» των 30's, όπως συνέβη στους χώρους που πρώτα προβλήθηκε. Η εξέλιξη του μέσου έχει αναπόφευκτα κάνει την φαντασία του σύγχρονου θεατή πιο μαλθακή. Παραμένει αδιαπραγμάτευτο, ωστόσο, πως ο OΑ Brien κατόρθωσε να παντρέψει το 1933 όλα τα μικρά μαγικά μυστικά της μεγάλης οθόνης και να παραδώσει μία καταπληκτική ψευδαίσθηση, όταν ακόμα το σινεμά ήταν ένα παιχνίδι μαζικής ύπνωσης.

Ο απολογισμός παραμένει εντυπωσιακός: μικροσκοπικά μοντέλα λίγων εκατοστών φτιαγμένα από καθημερινά υλικά, επιλεγμένα μέρή σωμάτων σε φυσική κλίμακα, αληθινά στοιχεία, φυτά και ζώα, και βέβαια οι ηθοποιοί. Έπειτα από δεκάδες επαναληπτικές λήψεις πάνω στο ίδιο κάδρο, με την ευρηματική τεχνική του stop-motion και του rear-projection, το όραμα των Cooper και Schoedsack απέκτησε μορφή. Ο King Kong σκαρφαλώνει στην κορυφή του Empire State Building και πέφτει στο κενό ("δεν ήταν τα αεροπλάνα, ήταν η πεντάμορφη που σκότωσε το τέρας"), μπροστά στο παγωμένο βλέμμα των θεατών του 1933. Στην οθόνη δεν βλέπουν μία ρεαλιστική απιθανότητα. Αντικρίζουν τους ίδιους τους εαυτούς τους, αντιμέτωπους με μία πραγματικότητα που τότε περνούσε για πιθανή, ακριβώς επειδή προβαλλόταν στο πανί. Εκεί βρίσκεται η μαγεία του σινεμά, και όχι στο αν η μορφή εκείνη του Kong δεν πείθει σήμερα για κάτι περισσότερο από άτσαλη μαριονέτα.