Breakfast At Tiffany's

Το 1990, το περιοδικό People την κατέταξε ανάμεσα στους πενήντα ομορφότερους ανθρώπους όλου του κόσμου. Το 1999, το AFI (American Film Insitute) δημοσίευσε λίστα με τους πενήντα θρύλους της μεγάλης οθόνης. Το όνομά της φιγούραρε λίγο πριν την κορυφή, στην τρίτη θέση. Δεν υπήρξε ποτέ μαθήτρια σε κάποια δραματική σχολή. Κι όμως, κατάφερε όχι μόνο να σταθεί δίπλα σε μεγάλους σταρ του σινεμά, όπως ο Humphrey Bogard, ο Cary Grant, ο Gregory Peck και ο Fred Astaire, αλλά και να κλέψει με ευκολία το φως των προβολέων από τους παρτενέρ της. Το πέρασμά της από τις κινηματογραφικές οθόνες την κατέστησε χαρισματική πρωταγωνίστρια, αγαπημένη του κοινού για δεκαετίες και δεκαετίες, πριγκίπισσα του στυλ και της φινέτσας. Κυρίες και κύριοι, αφεθείτε στη γοητεία της μοναδικής Audrey Hepburn!

Βρετανικής καταγωγής, με μοναδικό εφόδιο τις σπουδές της στο χορό, χώθηκε για τα καλά στο χολιγουντιανό στερέωμα και εκτόπισε με ευκολία τις εγχώριες σταρ που κατείχαν ως τότε την πρωτοκαθεδρία. Το γλυκύτατο πρόσωπό της, το εύθραυστο κορμί με τις τέλειες αναλογίες και η ιδιαίτερη προφορά της, εξέπληξαν τους σκηνοθέτες και γοήτευσαν το κοινό, ανοίγοντάς της το δρόμο προς τα μεγάλα στούντιο. Αναμφίβολα τυποποιήθηκε σε ρόλους άτακτων πλουσιοκόριτσων, ή ατίθασων γυναικών που λατρεύουν τα διαμάντια και παίζουν με τις καρδιές των ανδρών. Παρόλα αυτά είναι άξιο θαυμασμού, πως παρά τις σχετικά λίγες κινηματογραφικές της δουλειές, το κοινό την προτίμησε από πολλές άλλες πρωταγωνίστριες με αρκετά μακρύτερη φιλμογραφία. Ταινίες της που ξεχώρισαν, η Sabrina, το Roman Holiday, για το οποίο βραβεύτηκε με Oscar πρώτου γυναικείου ρόλου και, βέβαια, το Breakfast at Tiffany's, η ταινία που ίσως περισσότερο από κάθε άλλη αναδεικνύει το φαινόμενο Audrey Hepburn.

Η ιστορία μας μεταφέρει σε μία παλιά, συνοικιακή πολυκατοικία της Νέας Υόρκης. Εκεί ζει μια νεαρή κοπέλα, η Holly Golightly συντροφιά με τον γάτο της. Κάθε βράδυ κι ένας άλλος συνοδός μένει παρατημένος έξω από το διαμέρισμά της. Κάπως έτσι η Holly με τα πελώρια μάτια και το πονηρό χαμόγελο, καταφέρνει να ζήσει. Κοροϊδεύοντας πλούσιους, ανόητους άνδρες, τάζοντάς τους έρωτα και αφήνοντάς τους να παρακαλούν στο κατώφλι της. Μοναδικό της όνειρο, να παντρευτεί έναν όμορφο εκατομμυριούχο και να είναι η ζωή της τόσο 'ήρεμη, ευτυχισμένη και ατάραχη', όσο το αγαπημένο της κοσμηματοπωλείο Tiffany's. Μία μέρα ένας νεαρός συγγραφέας θα μετακομίσει στον πάνω όροφο, σπιτωμένος από την κατά πολύ μεγαλύτερή, παντρεμένη ερωμένη του. Στο πρόσωπο της ατίθασης κοπέλας θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του. Εκείνη, όμως, δεν θα πάψει να αδημονεί για τον εκατομμυριούχο των ονείρων της..

Η μεταφορά του best seller του συγγραφέα Truman Capote στη μεγάλη οθόνη, σίγουρα δεν υπήρξε εύκολη υπόθεση. Ο σκηνοθέτης, Blake Edwards, δεν δίστασε να παραποιήσει κατά πολύ το σκοτεινό, απαισιόδοξο μυθιστόρημα. Η Holly του Capote, μία πόρνη πολυτελείας, μετατρέπεται από τον Edwards σε ένα ανέμελο κορίτσι, γεμάτο πάθος, λίγο τρελό και ανίκανο να μπει στο χρυσό κλουβί, για το οποίο οι επίδοξοι μνηστήρες την προορίζουν. To αδιέξοδο φινάλε του βιβλίου δίνει τη θέση του σε ένα κλασσικό, αναμενόμενο happy end. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Paramount απέρριψε την Mairylin Monroe, μούσα και πρώτη επιλογή του συγγραφέα, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, εξόργισαν τον Capote και δυσκόλεψαν αρκετά την εξασφάλιση των δικαιωμάτων, πράγμα το οποίο τελικά επιτεύχθηκε. Έτσι, παρά τις όποιες μετατροπές, από αυτό το κράμα γέλιου, μικρής δόσης δράματος και ασυγκράτητου ρομαντισμού, γεννήθηκε χωρίς αμφιβολία η μητέρα όλων των ρομαντικών κομεντί, πηγή 'έμπνευσης' αμέτρητων μετέπειτα σκηνοθετών.

Η Hepburn έτρεφε αμφιβολίες για τις επιδόσεις της στο Breakfast at Tiffany's. Φοβόταν πως η ερμηνεία της δεν ήταν όσο ακραία όφειλε και πως θα έπρεπε να κάνει περισσότερες τρέλες ως Holly. Απέδιδε μάλιστα την 'ανεπάρκειά' της αυτή, στο ότι ποτέ δεν διδάχτηκε υποκριτική και ζήλευε ανοιχτά τους ηθοποιούς της Μεθόδου. Αφήνουμε ένα άλλο ιερό τέρας, τον Billy Wilder, να απαντήσει με μία δήλωση που κάποτε έκανε για τον υπέροχο αυτό άγγελο της χρυσής περιόδου του hollywood: "Αυτό που πραγματικά χρειάζεται για να γίνει κάποιος σταρ, είναι ένα επιπλέον προσόν, κάτι που ο Θεός δίνει ή δεν δίνει. Γεννιέσαι με αυτό, δεν μπορείς να το σπουδάσεις. Ο Θεός φίλησε, λοιπόν, το μάγουλο της... και νάτη!".