Η Λάουρα και ο πατέρας της επισκέπτονται ένα εγκαταλελειμμένο αγροτόσπιτο. Ο ιδιοκτήτης θέλει να το πουλήσει κι εκείνοι θα περάσουν το βράδυ εκεί για να αρχίσουν εργασίες ανακαίνισης το ξημέρωμα. Την ήσυχη νύχτα ταράσσει ένας επίμονος θόρυβος προερχόμενος από το πάνω πάτωμα. Όταν εκείνος πάει να κοιτάξει, θα γυρίσει κάτω πληγωμένος κι ετοιμοθάνατος. Η τρομοκρατημένη Λάουρα πρέπει τώρα να δραπετεύσει από το κλειδωμένο σπίτι, το κλειδί όμως βρίσκεται στον πάνω όροφο. Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία, διαδραματισμένη στην Ουρουγουάη της δεκαετίας του '40.

Από την Ουρουγουάη προέρχεται μία από τις πλέον πολυσυζητημένες ταινίες τρόμου της χρονιάς που έκανε αίσθηση στις Κάννες. Το (φερόμενο ως) μονοπλάνο 78 λεπτών του Gustavo Hernandez, γυρισμένο με μία φωτογραφική μηχανή Canon Mark II, είναι ένα μικρό επίτευγμα. Όσο κι αν υπάρχουν σημεία που μυρίζουν cut, μόνο και μόνο η οργάνωση και η συγκέντρωση που απαιτείται για να βγει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι τεράστια. Μοναδικός εσωτερικός φωτισμός ένα-δύο φαναράκια, σκηνικό ένα σκοτεινό σπίτι που δίνει την αίσθηση του στοιχειωμένου και ο real-time τρόμος συναντά τον ορισμό του. Μαζί και η λογική του D.I.Y. (Do It Yourself) cinema.

Στην περίπτωση του 'Σιωπηλού Σπιτιού', η φήμη του λειτουργεί περισσότερο υποβλητικά από όσο καταφέρνει το ίδιο το φιλμ. Αρκεί να μπεις στην αίθουσα με τη βεβαιότητα ότι θα δεις κάτι πρωτόγνωρα τρομακτικό και η υποβολή θα κάνει από μόνη της, υπέροχα τη δουλειά της. Κάτι δηλαδή που γνώρισαν απ' την καλή κι απ' την ανάποδη πολλοί από τους θεατές του κατάμεστου Δαναού, που φιλοξένησε ακόμα ένα καλό φιλμ του 'Μετά Τα Μεσάνυχτα'. Χωρίς να σε αφήσει στιγμή να κάτσεις άνετος στη θέση σου, το «La Casa Muda» εκμεταλλεύεται στο έπακρο το πενιχρό του budget. Ο φόβος όμως κορυφώνεται κυρίως μέσα από τα παραδοσιακά ξαφνιάσματα και σπανιότερα μέσα από την ομολογουμένως απειλητική ατμόσφαιρα, η οποία θυμίζει το γαλλο-ρουμανικό «Them» του 2006. Το μυστήριο που αρχίζει να διαλευκαίνεται λίγο πριν το φινάλε για να αποκαλυφθεί πλήρως μετά τους τίτλους τέλους, επιβεβαιώνουν μερικά κενά στην ιστορία. Πέραν όμως από τα εμφανή ψεγάδια της ταινίας του Hernandez, τίποτα δεν είναι ικανό να αναιρέσει ότι πρόκειται για μία σπουδαία προσπάθεια με υψηλότατο δείκτη δυσκολίας.
 

Νεκτάριος Σάκκας - 27.09.2010

Μοιράσου Αυτό Το Άρθρο