Ο Leon Bronstein (Jay Baruchel) πιστεύει ότι είναι μετενσάρκωση του Leon Trotsky, ηγέτη της Οκτωβριανής Επανάστασης και πολέμιου του Στάλιν μετά το θάνατο του Λενιν. Προσπαθεί να ταιριάξει κάθε του κίνηση και κάθε του εμπειρία με εκείνες της ζωής του Ρώσου επαναστάτη. Όταν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού αποτυγχάνει να οργανώσει μια απεργία στο εργοστάσιο του πατέρα του, εκείνος για τιμωρία τον στέλνει σε ένα δημόσιο σχολείο του Montreal. Εκεί ο Leon θα προσπαθήσει να δώσει νέα σημασία στην παραμελημένη μαθητική ένωση, προσπαθώντας να πείσει τους πάντες ότι η γενιά του δεν είναι απαθής και ότι ο ίδιος είναι ικανός να αλλάξει τον κόσμο...

Μια εύστοχη και πολιτικοποιημένη κωμωδία που κρίνεται επιτυχημένη για δυο πολύ σημαντικούς λόγους. Πρώτον, για την πειστικότατη ερμηνεία του Jay Baruchel, που δίνει τα πάντα και ταυτόχρονα το διασκεδάζει. Όσο βέβαια το επιτρέπει ο ίδιος στον εαυτό του. Δεύτερον, για το χιούμορ της. Χρησιμοποιεί έξυπνα ιστορικά γεγονότα, πρόσωπα και ιδεολογίες και τα συνδυάζει με καθημερινές κωμικές καταστάσεις πολύ εύστοχα και, στις περισσότερες περιπτώσεις, χωρίς να θίγει κανέναν. Εντάξει, υπάρχουν λίγες φορές που αποκτά αυτό το αχρείαστο, υπερβολικά εύκολο χιούμορ που επικρατεί στο είδος της, αλλά είναι τόσο ελάχιστο που δεν ενοχλεί.

Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμασταν να δούμε μια ταινία που χρησιμοποιεί αυτούς τους όρους λίγο πιο ανάλαφρα και κωμικά. Δεν χρειάζεται συνεχώς κήρυγμα και φανατισμός. Η σάτιρα άλλωστε δημιουργεί, δεν καταστρέφει. Το «The Trotsky» αποτελεί, εκτός από μια ευχάριστη εμπειρία, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δώσουμε στην νέα γενιά μια ψήφο εμπιστοσύνης. Γιατί όπως είπε και η 'μετενσάρκωση του Trotsky', οι νέοι δεν είναι απαθείς. Σε καμία περίπτωση...
 

Πέτρος Καλογεράς - 24.09.2010

Μοιράσου Αυτό Το Άρθρο