The Wackness  Το φετινό βραβείο κοινού στο φετιβάλ του Sundance είναι εν μέρει μια ιστορία ενηλικίωσης και εν μέρει μια ανορθόδοξη buddy movie τοποθετημένη με διάχυτη νοσταλγία στη Νέα Υόρκη του 1994. Ο Luke Shapiro (Josh Peck), ένας έφηβος έμπορος ναρκωτικών, μόλις έχει αποφοιτήσει από το Λύκειο και δεν έχει ιδέα πώς να περάσει το καλοκαίρι του ή την υπόλοιπη ζωή του. Με τους γονείς του στο σπίτι να μαλώνουν συνεχώς, καταφεύγει στον ψυχολόγο του (Sir Ben Kingsley) για συμβουλές και καθοδήγηση, τις συνεδρίες του με τον οποίο εξοφλεί με μαριχουάνα. Οι δυο τους ενώνονται στην αναζήτησή τους για ευτυχία και σχηματίζουν μια παράξενη αλλά ουσιαστική φιλία (που σφραγίζεται από την so 90s ανταλλαγή mixtapes!), ενώ παράλληλα η κόρη του γιατρού, Stephanie (Olivia Thrilby), διευρύνει τους σεξουαλικούς και όχι μόνο ορίζοντες του Luke.
Η ταινία του σκηνοθέτη Jonathan Levine (που έκανε αίσθηση στα κινηματογραφικά φεστιβάλ δύο χρόνια πριν με το teen slasher «All The Boys Love Mandy Lane») θυμάται με γλυκιά μελαγχολία τη Νέα Υόρκη σε μια μεταβατική περίοδο, όταν ο τότε Δήμαρχος Τζουλιάνι επιχειρούσε με αυστηρά μέτρα να καθαρίσει την πόλη, τα πιο hot ονόματα της μουσικής μετά την αυτοκτονία του Kurt Cobain ήταν ο ανερχόμενος rapper Notorious B.I.G. και οι A Tribe Called Quest και η πιο συχνή και σχετική pop culture αναφορά ήταν σε μια ταινία με τίτλο Forrest Gump (τα λεωφορεία είναι ντυμένα με αφίσες της , η ατάκα «Run, Forrest, run!» έχει κατακυριεύσει το έθνος.)
Εν μέσω αυτού του σκηνικού και της drug culture της Νέας Υόρκης, που φιλτράρει κάθε πλάνο σαν να το παρακολουθούμε πίσω από ένα σύννεφο μαριχουάνας, ένα μπερδεμένο, ευαίσθητο παιδί προσπαθεί να βρει τη θέση του στον κόσμο και την αυθεντικότητα του Peck βοηθάει πολύ το γεγονός ότι όντως θυμίζει ένα συμμαθητή που όλοι είχαμε στο σχολείο αλλά δεν του δίναμε σημασία. Ωστόσο, η πιο πολυσυζητημένη παρουσία της ταινίας είναι αυτή του Kingsley, που αρχικά προκάλεσε κουτσομπολιά λόγω του σουρεάλ φιλιού του με την Mary-Kate Olsen και στη συνέχεια έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του «Gandhi» (μετά τον ψυχασθενή γκάνγκστερ που υποδύθηκε Sexy Beast ή την εμφάνιση-ντροπή σε πόνημα του Uwe Boll): σε αυτή την ταινία, την ακούει ακούγοντας Wu-Tang Clan. Αν και το «The Wackness» περιγράφεται από την ίδια ατάκα από την οποία πήρε τον τίτλο του και βλέπει περισσότερο την 'wackness' της ζωής και των χαρακτήρων του, διαθέτει μια συγκινητ ική αθωότητα (ασύλληπτη για την μετά-9/11 εποχή), ξεκαρδιστικές στιγμές που δεν διέφυγαν από το υποψιασμένο κοινό στο Αττικόν και αξίζει να γίνει το indie darling της χρονιάς, στα βήματα του -και ως αντίδοτο στο- «Juno».
Μάρα Θεοδωροπούλου - 20.09.2008 |
