Με δεκαέξι μόλις ταινίες μέσα σε εικοσιπέντε χρόνια και απίστευτες μεταμορφώσεις από τον έναν ρόλο στον άλλον ο Day-Lewis θα πρέπει σίγουρα να νιώθει υπερήφανος για τη δουλειά του. Χάρη στην πορεία του, έχει κατακτήσει το θρόνο του σημαντικότερου ηθοποιού της γενιάς του.

Ο Daniel Michael Blake Day-Lewis γεννήθηκε στις 29 Απριλίου το 1957. Ο πατέρας του Cecil Day-Lewis ήταν συγγραφέας και ποιητής με πολλές διακρίσεις (πέθανε το 1972 από καρκίνο), ενώ η μητέρα του Jill Balcon ήταν ηθοποιός. Πολλές από τις πρώτες της ταινίες της ήταν των Ealing Studios, πράγμα καθόλου τυχαίο, αφού ο πατέρας της Michael Balcon ήταν ιδρυτής και πρόεδρος της εταιρίας από το 1937 έως και το 1959 και σημαντικός παραγωγός του Βρετανικού σινεμά. Ο Daniel Day-Lewis γεννήθηκε στο Kensington αλλά μεγάλωσε στο Greenwich με την μεγαλύτερη αδερφή του Lydia Tamasin η οποία έγινε αργότερα πολύ γνωστή παραγωγός και σκηνοθέτης ταινιών ντοκιμαντέρ.

Ο Daniel στην εφηβεία του ήρθε αντιμέτωπος με τη σκληρή αντιμετώπιση των συνομήλικων του στο Λονδίνο αφού ο ίδιος ήταν Ιρλανδός και Εβραίος. Σύντομα όμως έμαθε τη τοπική διάλεκτο, την προφορά και τις ιδιοτροπίες του τόπου. Ήταν επίσης αρκετά άτακτος και προκειμένου να του επιβάλλουν πειθαρχία οι γονείς του τον στείλανε στο Sevenoaks, ένα οικοτροφείο στο Kent. Μισούσε βέβαια το οικοτροφείο αλλά ήταν η αιτία να γνωρίσει εκεί τις δυο μεγάλες του αγάπες, την ξυλογλυπτική και την υποκριτική.

Το 1971 σε ηλικία 14 ετών κάνει το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη με ένα πολύ σύντομο πέρασμα με τη ταινία «Sunday Bloody Sunday» παίρνοντας τότε μισθό πέντε δολάρια την ημέρα. Συνέχισε με θεατρικές παραστάσεις με τους θιάσους Bristol Old Vic και Royal Shakespeare Companies. Μετά το θάνατο του πατέρα του, πέρασε πολύ από το χρόνο του κάνοντας ξυλογλυπτική αλλά συνέχισε και με την υποκριτική. Το 1973 απείχε από όλες τις δραστηριότητες αφού τον βασάνιζαν φοβερές ημικρανίες σε σημείο να έχει παραισθήσεις, καθιστώντας αδύνατο να έχει κοινωνική και επαγγελματική ζωή. Όπως λέει ο ίδιος η κατάσταση αυτή τον βοήθησε στην καριέρα του, αφού καταφέρνει να εντυπωσιάζει σε κάθε ρόλο, αλλάζοντας εξ ολοκλήρου όχι μόνο ύφος, αλλά και την εξωτερική του εμφάνιση γεγονός που το αποδίδει στην ικανότητα να έχει παραισθήσεις που του επιτρέπουν να πιστεύει ότι είναι κάποιος άλλος!

Το 1980 και αφού είχε ξεπεράσει το πρόβλημα του γράφτηκε στο Bristol's Old Vic School και παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής για τρία χρόνια. Από τότε οι περισσότερες δουλείες του ήταν κυρίως τηλεοπτικές όπως στο «Artemis 81» (1981), «Frost In May» (1982), «The Insurance Man» (1986), «How Many Miles To Babylon?» (1982), και τα κινηματογραφικά «Ghandi» (1982 και «The Bounty» (1984) στο οποίο είχε επιτέλους πρωταγωνιστικό ρόλο. Ξεχώρισε όμως στα επιτυχημένα «My Beautiful Laundrette» (1985) και «A Room With A View» (1986). Οι δύο αυτές ταινίες μάλιστα, έκαναν πρεμιέρα την ίδια μέρα στη Νέα Υόρκη, κάνοντας όλο τον κόσμο να μιλάει για τον ταλαντούχο ηθοποιό.

Έχοντας πλέον ενθουσιάσει με τις υποκριτικές του ικανότητες κέρδισε τον τίτλο Best Supporting Actor από την ένωση κριτικών της Νέας Υόρκης. Το 1988 ακολούθησαν γυρίσματα διάρκειας δέκα μηνών για τη ταινία «The Unbearable Lightness Of Being» (Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι) η οποία όμως δεν έκανε ιδιαίτερη αίσθηση. Την ίδια χρονιά ακολουθεί η ταινία «Stars And Bars» ενώ την επόμενη χρονιά για της ανάγκες του ρόλου του στη ταινία «My Left Foot» μαθαίνει να γράφει και να ζωγραφίζει με το πόδι. Τότε προτείνεται για πρώτη φορά υποψήφιος για Oscar ΑΑ Ανδρικού Ρόλου και το κερδίζει. Εκείνη την εποχή ο τύπος ασχολείται έντονα μαζί του αλλά για την προσωπική του ζωή και τη σχέση του με την γαλλίδα σούπερ σταρ Isabelle Adjani με την οποία αργότερα απέκτησε και τον γιο του Gabriel Kane.

Το 1992 έπαιξε στη ταινία του Michael Mann, «The Last Of The Mohicans» η οποία αποδείχτηκε τεραστία επιτυχία. Τον επόμενο χρόνο τον συναντήσαμε στην ταινία του Martin Scorsese, «The Age Of Innocence» και αργότερα στο «In The Name Of The Father» για την οποία προτάθηκε για δεύτερη φορά για Oscar. Ο επόμενος ρόλος του Daniel ήρθε το 1996 πάνω στο θεατρικό του Arthur Miller «The Crucible», ένας ρόλος τον οποίο κατά το παρελθόν είχε απορρίψει δυο φορές. Στης αρχές της ίδιας χρονιάς αρραβωνιάστηκε με την σκηνοθέτιδα Rebecca Miller και το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου παντρεύτηκαν. Δυο χρόνια μετά απέκτησαν τον πρώτο τους γιο Ronan και το 2002 τον δεύτερο γιο με το όνομα Cashel Blake.

Το 1997 έρχεται μια ακόμη υποψηφιότητα Golden Globe για την εμφάνιση του στην ταινία του Jim Sheridan «The Boxer». Ακολουθεί αποχή έξι χρόνων από το κινηματογραφικά δρώμενα για να επιστέψει δυναμικά το 2003 σε μια ακόμα συνεργασία με τον Martin Scorsese στo «Gangs Of New York» μαζί με τον Leonardo Di Caprio και την Cameron Diaz. Για αυτή την ερμηνεία έλαβε και την τρίτη υποψηφιότητά του για Oscar.

Το 2005 πρωταγωνιστεί στο χαμηλών τόνων «The Ballad of Jack and Rose», υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της συζύγου του Rebecca Miller, αφήνοντας θετικότατες εντυπώσεις. Μάλιστα τίμησε με την παρουσία του την επίσημη ελληνική πρεμιέρα, ερχόμενος στην Αθήνα. Μεσολάβησαν τρία χρόνια για να τον δούμε να επιστρέφει με το δραματικό «There will be Blood». Επέστρεψε μάλιστα και στην Αθήνα για την πρεμιέρα της ταινίας στο θέατρο Παλλάς μαζί με τον σκηνοθέτη, Paul Thomas Anderson. Για την ερμηνεία του ο Daniel Day-Lewis τιμήθηκε με το βραβείο Oscar Α' Ανδρικού ρόλου, απέναντί στους εξίσου καλούς συνυποψήφιους του Johnny Depp και George Clooney.

Το περιοδικό People τον έχει κατατάξει ανάμεσα στους πιο Ωραίους Ανθρώπους του Κόσμου το 1990 και το 2003, ενώ το περιοδικό Empire τον τοποθετεί ανάμεσα στους 100 πιο Σέξι Αστέρες της Κινηματογραφικής Ιστορίας, καθώς και στους 100 Μεγαλύτερους Αστέρες Όλων των Εποχών. O Daniel Day-Lewis όταν θέλει να πετύχει κάτι τα δίνει όλα! Οι ταινίες του μέχρι και σήμερα, είναι μόλις 16 και προσεκτικά επιλεγμένες απορρίπτοντας ακόμη και το ρόλο του Aragon στην Τριλογία του Lords Of The Rings, ίσως γιατί για κάθε ρόλο εξαντλεί τις δυνατότητές του και δίνει όλο του το είναι. Το γεγονός αυτό τον κάνει αξιοζήλευτο και άξιο των διακρίσεων που έχει λάβει ως τώρα: δυο Oscar, δυο BAFTA, και τέσσερις συνολικά προτάσεις για Oscar στο ενεργητικό του.