Ήταν και είναι πολύ μακριά από το πρότυπο του ηθοποιού που το Hollywood μπορεί να πλάσει, τον απόλυτο σταρ. Ο Geoffrey Rush, που γεννήθηκε στο Toowoomba της Αυστραλίας στις 6 Ιουλίου 1951, θεωρεί πρόκληση τους δεύτερους ρόλους, με τους οποίους είναι ακόμα πιο δύσκολο να αφήσεις το αποτύπωμά σου.

Ο πατέρας του, Roy, ήταν λογιστής και η μητέρα του, Merle, ήταν υπάλληλος σε κατάστημα. Μετακόμισε στο Brisbane της Αυστραλίας με τη μητέρα του όταν οι γονείς του χώρισαν και έζησε μια αρκετά ήσυχη εφηβεία χωρίς καν να έχει εκδηλώσει κάποια ιδιαίτερη προτίμηση για τον κινηματογράφο.

Ο Rush είχε πτυχίο από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Queensland, αλλά το 1975 έφυγε για το Παρίσι, όπου σπούδασε μίμηση και παντομίμα στο Jacques Le Coq School Of Mime. Στη συνέχεια, με περισσότερη εμπειρία, επέστρεψε στη Αυστραλία για να ακολουθήσει μια καριέρα επί σκηνής.

Εμφανίστηκε τότε σε μια θεατρική παραγωγή του συμπατριώτη του (αλλά και παλιού του φίλου, αφού συγκατοικούσαν στο κολέγιο) Mel Gibson, με τίτλο 'Waiting For Godot' και στη συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας του '80, με το έργο του Jim Sharman, 'Lighthouse Troup'.

Ακολούθησε ο πρώτος του κινηματογραφικός ρόλος, σχεδόν αθόρυβος στο «Hoodwink» (1981), ένα φιλμ από το οποίο ξεχώρισε περισσότερο η Judy Davis. Mετά ακολούθησε η ταινία «Starstruck» (1982). Το 1988 παντρεύτηκε την ηθοποιό Jane Memelaus, με την οποία είναι μαζί μέχρι και σήμερα, έχοντας αποκτήσει δυο παιδιά, την Angelina και τον James. Για τα επόμενα χρόνια ο Rush θα προτιμήσει να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο θέατρο. Το 1994, και μετά από χρόνια έντονης και συνεχούς θεατρικής παρουσίας, ακολούθησαν τα κινηματογραφικά «Five Easy Pizzas», «Frontline», «Children Of The Revolution», και «On Our Selection».

Τα χρόνια μέχρι και το 2000 ήταν πραγματικά μια πολύ καλή επαγγελματική περίοδος για εκείνον, με την παραγωγικότητά του να είναι κατά μέσο όρο 3 ταινίες το χρόνο. Μάλιστα, το 1997 κερδίζει και το πρώτο του Oscar υποδυόμενος τον μουσικό-θαύμα David Helfgott στο «Shine». Κερδίζει βέβαια και την εκτίμηση κοινού και κριτικών. Τότε, κατά την απονομή, εξομολογήθηκε στους δημοσιογράφους πως ύστερα από είκοσι τρία χρόνια στο θέατρο, όπου κρατούσε μικρούς ρόλους σε μικρές παραστάσεις, παραδέχεται ότι η οντισιόν του για το «Shine» κράτησε χρονικά όσο όλοι του οι ρόλοι μέχρι τότε συνολικά!

Το 1999 έρχεται και μια υποψηφιότητα για Oscar B' Ανδρικού Ρόλου για το «Shakespeare in love». Αλλες δουλειές εκείνης της περιόδου: «Call Me Sal» (1996), «Elizabeth» (1998), «House On Haunted Hill» (1999). Το 2001 φέρνει μαζί του τον περιβόητο «The Tailor Of Panama», όπου υποδύεται μια χαρισματική όσο και αινιγματική φιγούρα, κλέβοντας τη δόξα από τον Pierce Brosnan, αλλά και μια ακόμα υποψηφιότητα για Oscar A' Ανδρικού Ρόλου στο «Quills» του Philip Kaufman - ως μαρκήσιος De Sade, τραβάει επάνω του όλα τα φώτα αφήνοντας στο σκοτάδι τους συμπρωταγωνιστές Phoenix και Winslet.

Και το 2003 ήταν μια πολύ γεμάτη χρονιά για τον Rush. Δάνεισε τη φωνή του στο «Finding Nemo», η οποία ήταν ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία της χρονιάς με εισπράξεις πάνω από τριακόσια εκατομμύρια δολάρια. Ακολουθούν τα «Intolerable Cruelty» με τους Catherine Zeta-Jones και George Clooney, «Ned Kelly» και φυσικά οι «Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl» με τον Johnny Depp όπου κρατούσε το ρόλο του κακού πειρατή Barbossa.

Αλλες χαρακτηριστικές του εμφανίσεις περιλαμβάνουν τις ταινίες: «Frida» (2002) οπου είχε ένα μικρό ρόλο, «The Life And Death Of Peter Sellers» (2004), οπου έγινε κλώνος του Peter Sellers και ενθουσίασε τους κριτικούς, «Munich» (2005). Φέτος... σαλπάρει με τους «Pirates Of The Caribbean: At World's End» για την τελική τους περιπέτεια.